Mga Awit 121

1 Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?

En sang ved festreisene. Jeg løfter mine øine op til fjellene; hvor skal min hjelp komme fra?

2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.

Min hjelp kommer fra Herren, himmelens og jordens skaper.

3 Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.

Han skal ingenlunde la din fot vakle, din vokter skal ingenlunde slumre.

4 Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.

Se, han slumrer ikke og sover ikke, Israels vokter.

5 Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.

Herren er din vokter, Herren er din skygge ved din høire hånd.

6 Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.

Solen skal ikke stikke dig om dagen, ei heller månen om natten.

7 Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.

Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din sjel.

8 Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.

Herren skal bevare din utgang og din inngang fra nu av og inntil evig tid.