Mga Awit 120

1 Sa aking kahirapan ay dumaing ako sa Panginoon, at sinagot niya ako.

Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 Iligtas mo ang aking kaluluwa, Oh Panginoon, sa mga sinungaling na labi, at mula sa magdarayang dila.

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 Anong maibibigay sa iyo, at anong magagawa pa sa iyo, ikaw na magdarayang dila?

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Mga hasang pana ng makapangyarihan, at mga baga ng enebro.

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 Sa aba ko, na nakikipamayan sa Mesech, na tumatahan ako sa mga tolda sa Kedar!

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 Malaon ng tinatahanan ng aking kaluluwa na kasama niyang nagtatanim sa kapayapaan.

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 Ako'y sa kapayapaan: nguni't pagka ako'y nagsasalita, sila'y sa pakikidigma.

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.