< Psaltaren 72 >

1 Av Salomo. Gud, giv åt konungen dina rätter och din rättfärdighet åt konungasonen.
Van Salomon. Geef aan den Koning uw rechtsmacht, o God, En uw gerechtigheid aan den Zoon van den Koning;
2 Han döme ditt folk med rättfärdighet och dina betryckta med rätt.
Opdat Hij uw volk met rechtvaardigheid richte, En uw misdeelden volgens recht.
3 Bergen bäre frid åt folket, så ock höjderna, genom rättfärdighet.
De bergen zullen de vrede brengen, De heuvelen gerechtigheid voor het volk;
4 Han skaffe rätt åt de betryckta i folket, han frälse de fattiga och krosse förtryckaren.
Hij zal recht verschaffen aan het volk in verdrukking, De armen helpen, maar den verdrukker vertrappen.
5 Dig frukte man, så länge solen varar, och så länge månen skiner, från släkte till släkte.
Hij zal leven, zolang de zon blijft stralen, Met de maan van geslacht tot geslacht;
6 Han vare lik regnet som faller på ängen, lik en regnskur som vattnar jorden.
Hij zal neerdalen als regen op de beemden, Als een bui, die de aarde besproeit.
7 I hans dagar blomstre den rättfärdige, och stor frid råde, till dess ingen måne mer finnes.
In zijn dagen zal de gerechtigheid bloeien, En een volheid van vrede, totdat de maan niet meer schijnt.
8 Må han härska från hav till hav och ifrån floden intill jordens ändar.
Van zee tot zee zal Hij heersen, Van de Eufraat tot de grenzen der aarde.
9 För honom buge sig öknens inbyggare, och hans fiender slicke stoftet.
Zijn tegenstanders zullen de knie voor Hem buigen, Zijn vijanden in het stof moeten bijten;
10 Konungarna från Tarsis och havsländerna hembäre skänker, konungarna av Saba och Seba bäre fram gåvor.
De koningen van Tarsjisj en zijn kusten, Zullen Hem geschenken brengen. De koningen van Sjeba en Seba Zullen Hem hun schatting betalen;
11 Ja, alla konungar falle ned för honom, alla hedningar tjäne honom.
Alle vorsten Hem huldigen, Alle volken Hem dienen.
12 Ty han skall rädda den fattige som ropar och den betryckte och den som ingen hjälpare har.
Want Hij zal den arme tegen den rijke beschermen, En den verdrukte, die geen helper meer heeft;
13 Han skall vara mild mot den arme och fattige; de fattigas själar skall han frälsa.
Zich over den zwakke en arme ontfermen, En uitkomst brengen aan de misdeelden.
14 Ifrån förtryck och våld skall han förlossa deras själ, och deras blod skall aktas dyrt i hans ögon.
Hij zal ze verlossen van druk en geweld, En hun bloed zal kostbaar zijn in zijn ogen;
15 Må han leva; må man föra till honom guld från Saba. Ständigt bedje man för honom, alltid välsigne man honom.
Hij zal ze doen leven, en het goud van Sjeba hun schenken, Steeds voor hen bidden, ze iedere dag zegenen.
16 Ymnigt växe säden i landet, ända till bergens topp; dess frukt må susa likasom Libanons skog; och folk blomstre upp i städerna såsom örter på marken.
Dan zal er een overvloed van koren zijn in het land, Het zal wuiven op de toppen der bergen; Zijn aren zullen als de Libanon bloeien, En de halmen als het kruid op het veld.
17 Hans namn förblive evinnerligen; så länge solen skiner, fortplante sig hans namn. Och i honom välsigne man sig; alla hedningar prise honom säll.
Zijn Naam zij voor eeuwig gezegend, Zolang de zon schijnt, heerse zijn Naam: Alle volkeren zullen zich daarmee zegenen, Alle geslachten der aarde hem loven!
18 Lovad vare HERREN Gud, Israels Gud, som allena gör under!
Gezegend zij Jahweh, lsraëls God, Die wonderen doet, Hij alleen!
19 Och lovat vare hans härliga namn evinnerligen, och hela jorden vare full av hans ära! Amen, Amen.
Gezegend voor eeuwig zijn heerlijke Naam, Heel de aarde worde vervuld van zijn glorie! Amen, Amen!
20 Slut på Davids, Isais sons, böner. Se Välsigna sig i Ordförkl.
Einde der gebeden van David, den zoon van Jesse.

< Psaltaren 72 >