Ordspråksboken 9
1 Visheten har byggt sig ett hus, hon har huggit ut sitt sjutal av pelare.
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 Hon har slaktat sin boskap, blandat sitt vin, hon har jämväl dukat sitt bord
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 Sina tjänarinnor har hon utsänt och låter ropa ut sin bjudning uppe på stadens översta höjder:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 »Den som är fåkunnig, han komme hit.» Ja, till den oförståndige säger hon så:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 »Kommen och äten av mitt bröd, och dricken av vinet som jag har blandat.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 Övergiven eder fåkunnighet, så att I fån leva, och gån fram på förståndets väg.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 (Den som varnar en bespottare, han får skam igen, och den som tillrättavisar en ogudaktig får smälek därav.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Tillrättavisa icke bespottaren, på det att han icke må hata dig; tillrättavisa den som är vis, så skall han älska dig.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Giv åt den vise, så bliver han ännu visare; undervisa den rättfärdige, så lär han än mer.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 HERRENS fruktan är vishetens begynnelse, och att känna den Helige är förstånd.)
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Ty genom mig skola dina dagar bliva många och levnadsår givas dig i förökat mått.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Är du vis, så är din vishet dig själv till gagn, och är du en bespottare, så umgäller du det själv allena.»
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 En dåraktig, yster kvinna är fåkunnigheten, och intet förstå hon.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 Hon har satt sig vid ingången till sitt hus, på sin stol, högt uppe i staden,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 för att ropa ut sin bjudning till dem som färdas på vägen, dem som där vandra sin stig rätt fram:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 »Den som är fåkunnig, han komme hit.» Ja, till den oförståndige säger hon så:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 »Stulet vatten är sött, bröd i lönndom smakar ljuvligt.»
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
