< Ordspråksboken 22 >
1 Ett gott namn är mer värt än stor rikedom, ett gott anseende är bättre än silver och guld.
Nomo bona estas pli preferinda, ol granda riĉeco; Kaj bona estimo, ol arĝento kaj oro.
2 Rik och fattig få leva jämte varandra; HERREN har gjort dem båda.
Riĉulo kaj malriĉulo renkontiĝas: Ilin ambaŭ kreis la Eternulo.
3 Den kloke ser faran och söker skydd; men de fåkunniga löpa åstad och få plikta därför.
Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.
4 Ödmjukhet har sin lön i HERRENS fruktan, i rikedom, ära och liv.
Por humileco kaj timo antaŭ la Eternulo Oni ricevas riĉecon kaj honoron kaj vivon.
5 Törnen och snaror ligga på den vrånges väg; den som vill bevara sitt liv håller sig fjärran ifrån dem.
Dornoj kaj retoj estas sur la vojo de malbonagulo; Kiu gardas sian animon, tiu malproksimiĝas de ili.
6 Vänj den unge vid den väg han bör vandra, så viker han ej därifrån, när han bliver gammal.
Instruu knabon konforme al lia vojo, Kaj eĉ maljuniĝinte li ne dekliniĝos de ĝi.
7 Den rike råder över de fattiga, och låntagaren bliver långivarens träl.
Riĉulo regas super malriĉuloj, Kaj kiu prunteprenas, tiu estas sklavo de la pruntedoninto.
8 Den som sår vad orätt är, han får skörda fördärv, och hans övermods ris får en ände.
Kiu semas maljustaĵon, tiu rikoltos suferon, Kaj la kano de lia krueleco rompiĝos.
9 Den som unnar andra gott, han varder välsignad, ty han giver av sitt bröd åt den arme.
Bonokululo estos benata; Ĉar li donas el sia pano al malriĉulo.
10 Driv ut bespottaren, så upphör trätan, och tvist och smädelse få en ände.
Forpelu blasfemulon, kaj foriros malpaco, Kaj ĉesiĝos malkonsento kaj ofendo.
11 Den som älskar hjärtats renhet, den vilkens läppar tala ljuvligt, hans vän är konungen.
Kiu amas purecon de koro kaj agrable parolas, Al tiu la reĝo estas amiko.
12 HERRENS ögon bevara den förståndige; därför omstörtar han den trolöses planer.
La okuloj de la Eternulo gardas la prudenton; Sed la vortojn de maliculo Li renversas.
13 Den late säger: »Ett lejon är på gatan; därute på torget kunde jag bliva dräpt.»
Mallaborulo diras: Leono estas ekstere, Mi povus esti mortigita meze de la strato.
14 En trolös kvinnas mun är en djup grop; den som har träffats av HERRENS vrede, han faller däri.
La buŝo de malĉastulino estas profunda foso; Kiun la Eternulo koleras, tiu tien enfalas.
15 Oförnuft låder vid barnets hjärta, men tuktans ris driver det bort.
Malsaĝeco forte sidas en la koro de knabo; Sed vergo punanta ĝin elpelas el ĝi.
16 Den som förtrycker den arme bereder honom vinning men den som giver åt den rike vållar honom allenast förlust.
Kiu premas malriĉulon, por pligrandigi sian riĉecon, Tiu donas al riĉulo, por ke li malriĉiĝu.
17 Böj ditt öra härtill, och hör de vises ord, och lägg mina lärdomar på hjärtat.
Klinu vian orelon kaj aŭskultu vortojn de saĝuloj, Kaj direktu vian koron al mia instruo;
18 Ty det bliver dig ljuvligt, om du bevarar dem i ditt innersta; må de alla ligga redo på dina läppar.
Ĉar ili estos agrablaj, se vi gardos ilin en via interno; Ili estos ĉiuj pretaj sur viaj lipoj.
19 För att du skall sätta din förtröstan till HERREN, undervisar jag i dag just dig.
Ke al la Eternulo estu via fido, Tion mi instruis al vi hodiaŭ.
20 Ja, redan förut har jag ju skrivit regler för dig och meddelat dig råd och insikt,
Ĉu mi ne skribis al vi tion trifoje Kun konsiloj kaj scio,
21 för att lära dig tillförlitliga sanningsord, så att du rätt kan svara den som har sänt dig åstad.
Por sciigi al vi la ĝustecon de la paroloj de vero, Por ke vi transdonu la parolojn de vero al tiuj, kiuj vin sendis?
22 Plundra icke den arme, därför att han är arm, och förtrampa icke den fattige porten.
Ne prirabu malriĉulon, pro tio, ke li estas malriĉa; Kaj ne premu senhavulon ĉe la pordego;
23 Ty HERREN skall utföra deras sak, och dem som röva från dem skall han beröva livet.
Ĉar la Eternulo defendos ilian aferon Kaj dispremos iliajn premantojn.
24 Giv dig icke i sällskap med den som lätt vredgas eller i lag med en snarsticken man,
Ne amikiĝu kun homo kolerema, Kaj ne komunikiĝu kun homo flamiĝema;
25 på det att du icke må lära dig hans vägar och bereda en snara för ditt liv.
Ke vi ne lernu lian vojon Kaj ne ricevu reton por via animo.
26 Var icke en av dem som giva handslag, en av dem som gå i borgen för lån.
Ne estu inter tiuj, kiuj firmigas per mano, Kiuj garantias por ŝuldoj.
27 Icke vill du att man skall taga ifrån dig sängen där du ligger, om du icke har något att betala med?
Se vi ne havos per kio pagi, Oni ja prenos vian litaĵon de sub vi.
28 Flytta icke ett gammalt råmärke, ett sådant som dina fäder hava satt upp.
Ne forŝovu la antikvajn limojn, Kiujn faris viaj patroj.
29 Ser du en man som är väl förfaren i sin syssla, hans plats är att tjäna konungar; icke må han tjäna ringa män. Se Port i Ordförkl.
Se vi vidas homon lertan en sia profesio, li staros antaŭ reĝoj; Li ne staros antaŭ maleminentuloj.