Psaltaren 119
1 Salige äro de som utan vank lefva, de som i Herrans lag vandra.
Ala bon sa bon pou moun k'ap mennen yon lavi san repwòch, pou moun k'ap mache dapre lalwa Seyè a!
2 Salige äro de som hans vittnesbörd hålla; de som af allo hjerta söka honom.
Ala bon sa bon pou moun ki kenbe prensip li yo, pou moun k'ap chache obeyi l' ak tout kè yo!
3 Ty de som på hans vägom vandra, de göra intet ondt.
Moun konsa p'ap fè mal, y'ap mache nan chemen li mete devan yo.
4 Du hafver budit, att hålla dina befallningar fliteliga.
Ou ban nou lòd pou nou swiv. Ou mande pou nou obeyi yo san manke yonn.
5 O! att mitt lif hölle dina rätter med fullt allvar.
Jan m' ta renmen kenbe fèm pou m' toujou fè sa ou mande!
6 När jag skådar uppå all din bud, så kommer jag icke på skam.
Konsa, mwen p'ap janm wont lè m'ap kalkile kòmandman ou yo.
7 Jag tackar dig af rätt hjerta, att du lärer mig dina rättfärdighets rätter.
M'a fè lwanj ou avèk yon konsyans ki pwòp, lè m' aprann tou sa ou deside nan jistis ou.
8 Dina rätter vill jag hålla; öfvergif mig dock aldrig.
Mwen vle fè tou sa ou mande. Tanpri, pa lage m'.
9 Huru skall en yngling sin väg ostraffeliga gå? När han håller sig efter din ord.
Kisa yon jenn gason dwe fè pou l' mennen bak li dwat? Se pou l' toujou mache jan ou di l' mache a.
10 Jag söker dig af allo hjerta; Låt mig icke fela om din bud.
Mwen chache obeyi ou ak tout kè mwen. Pa kite m' dezobeyi kòmandman ou yo.
11 Jag behåller din ord i mitt hjerta, på det jag icke skall synda emot dig.
Mwen sere pawòl ou yo nan kè mwen, pou m' pa fè peche kont ou.
12 Lofvad vare du, Herre; lär mig dina rätter.
Mèsi, Bondye. Moutre m' tou sa ou vle m' fè.
13 Jag vill med mina läppar förtälja alla dins muns rätter.
M'ap repete ak bouch mwen tout jijman ki soti nan bouch ou.
14 Jag fröjdar mig af dins vittnesbörds väg, såsom af allahanda rikedomar.
Mwen pran plezi m' pou m' mache dapre prensip ou yo, tankou si m' te gen tout richès sou latè.
15 Jag talar det du befallt hafver, och ser på dina vägar.
M'ap kalkile sa ou ban nou lòd fè. M'ap egzaminen chemen ou mete devan nou.
16 Jag hafver lust till dina rätter, och förgäter icke din ord.
Mwen pran tout plezi m' nan fè sa ou mande. Mwen p'ap bliye pawòl ou yo.
17 Gör väl med din tjenare, att jag må lefva och hålla din ord.
Aji byen avè m', mwen menm k'ap sèvi ou la, pou m' ka viv, pou m' ka fè tou sa ou di m' fè.
18 Öppna mig ögonen, att jag må se under i din lag.
Louvri je m' pou m' ka wè bèl bagay ki nan lalwa ou la.
19 Jag är en gäst på jordene; fördölj icke din bud för mig.
Se pase m'ap pase sou tè a. Tanpri, pa anpeche m' konnen kòmandman ou yo.
20 Min själ är all sönderkrossad för trängtans skull, efter dina rätter alltid.
Se tout tan kè m' ap bat, tèlman mwen anvi konnen sa ou deside.
21 Du näpser de stolta; förbannade äro de som vika ifrå din bud.
Ou rele dèyè awogan yo, bann madichon sa yo k'ap dezobeyi kòmandman ou yo.
22 Vänd ifrå mig försmädelse och föraktelse; ty jag håller din vittnesbörd.
Pa kite yo joure m', pa kite yo meprize m', paske mwen te kenbe prensip ou yo.
23 Sitta ock Förstarna och tala emot mig; men din tjenare talar om dina rätter.
Menm si chèf yo chita pou pale m' mal, mwen menm k'ap sèvi ou la, m'ap kalkile sou sa ou vle m' fè a.
24 Jag hafver lust till din vittnesbörd; de äro mine rådgifvare.
Prensip ou yo fè kè m' kontan. Se yo ki ban m' konsèy sa pou m' fè.
25 Min själ ligger i stoft; vederqvick mig efter ditt ord.
Mwen kouche atè nan pousyè a! Ban m' lavi ankò, jan ou te pwomèt la.
26 Jag förtäljer mina vägar, och du bönhörer mig; lär mig dina rätter.
Mwen di ou tou sa m' te fè, ou reponn mwen. Tanpri, moutre m' tou sa ou vle m' fè.
27 Undervisa mig dina befallningars väg, så vill jag tala om din under.
Fè m' konprann ki jan pou m' swiv lòd ou ban mwen yo. M'a kalkile bèl bagay ou fè yo.
28 Jag grämer mig så att hjertat mig försmäktas; styrk mig efter ditt ord.
Mwen gen lapenn, dlo ap koule nan je m'. Mete m' sou de pye m' ankò, jan ou te pwomèt la.
29 Vänd ifrå mig den falska vägen, och unna mig din lag.
Pa kite m' lage kò m' nan bay manti. Fè m' favè sa a, moutre mwen lalwa ou.
30 Jag hafver utvalt sanningenes väg; dina rätter hafver jag mig föresatt.
Mwen pran desizyon pou m' swiv verite a. M'ap kenbe jijman ou yo devan je mwen.
31 Jag håller mig intill din vittnesbörd; Herre, låt mig icke på skam komma.
Mwen swiv prensip ou yo pwen pa pwen. Seyè, pa kite m' pran wont.
32 När du mitt hjerta tröstar, så löper jag dins buds väg.
M'ap prese obeyi kòmandman ou yo lè ou louvri lespri mwen.
33 Lär mig, Herre, dina rätters väg, att jag må bevara dem intill ändan.
Seyè, moutre m' jan pou m' swiv lòd ou yo, pou m' obeyi yo jouk sa kaba.
34 Undervisa mig, att jag må bevara din lag, och hålla dem af allo hjerta.
Ban m' lespri pou m' ka obeyi lalwa ou, pou m' fè sa l' mande a ak tout kè mwen.
35 För mig in på din buds stig, ty jag hafver der lust till.
Fè m' viv yon jan ki dakò ak kòmandman ou yo, paske se nan yo mwen jwenn tout plezi m'.
36 Böj mitt hjerta till din vittnesbörd, och icke till girighet.
Fè m' pi anvi swiv prensip ou yo pase pou m' anvi gen lajan.
37 Vänd bort min ögon, att de icke se efter onyttig läro; utan vederqvick mig på dinom väg.
Pa kite m' kouri dèyè bagay ki pa vo anyen. Fè m' swiv chemen ou mete devan m' lan.
38 Låt din tjenare hålla din bud stadeliga för din ord, att jag må frukta dig.
Kenbe pwomès ou te fè sèvitè ou la, pwomès ou te fè pou moun ki gen krentif pou ou.
39 Vänd ifrå mig den försmädelse, som jag fruktar; ty dine rätter äro lustige.
Pa kite yo joure m', mwen pè bagay konsa. Ala bon jijman ou yo bon!
40 Si, jag begärar dina befallningar; vederqvick mig med dine rättfärdighet.
Ou wè jan m' anvi swiv lòd ou yo! Nan jistis ou, tanpri, ban m' lavi ankò!
41 Herre, låt mig vederfaras dina nåd; dina hjelp efter ditt ord;
Fè m' wè jan ou renmen m', Seyè! vin delivre m', jan ou te pwomèt la.
42 Att jag mina lastare svara må; ty jag förlåter mig uppå ditt ord.
Lè sa a, m'a gen repons pou m' bay moun k'ap joure m' yo, paske mwen gen konfyans nan pawòl ou.
43 Och tag ju icke ifrå minom mun sanningenes ord; ty jag hoppas uppå dina rätter.
Pa janm wete pawòl verite a nan bouch mwen, paske mwen mete tout espwa mwen nan jijman ou yo.
44 Jag vill hålla din lag allstädes, alltid och evinnerliga.
M'ap toujou obeyi lalwa ou la, pou tout tan tout tan.
45 Och jag vandrar i glädje; ty jag söker dina befallningar.
M'a mache alèz san anyen pa jennen m', paske m'ap toujou chache swiv lòd ou yo.
46 Jag talar om din vittnesbörd inför Konungar, och blyges intet;
M'a fè wa yo konnen prensip ou yo, mwen p'ap wont fè sa.
47 Och hafver lust till din bud, och de äro mig käre;
Mwen pran tout plezi m' nan obeyi kòmandman ou yo, paske mwen renmen yo.
48 Och lyfter mina händer upp till din bud, de mig kär äro; och talar om dina rätter.
M'ap respekte kòmandman ou yo, paske mwen renmen yo. M'ap kalkile sou sa ou vle m' fè a.
49 Tänk dinom tjenare uppå ditt ord, på hvilket du låter mig hoppas.
Chonje sa ou te di sèvitè ou la. Se sa ki te ban m' espwa.
50 Det är min tröst i mitt elände; ty ditt ord vederqvicker mig.
Nan mizè mwen, tout konsolasyon m', se pwomès ou fè m' lan. Se sa ki fè m' viv.
51 De stolte hafva deras gabberi af mig; likväl viker jag icke ifrå din lag.
Yon bann awogan ap pase m' nan betiz. Mwen pa janm dezobeyi lalwa ou.
52 Herre, när jag tänker, huru du af verldenes begynnelse dömt hafver, så varder jag tröstad.
Mwen chonje sa ou te deside nan tan lontan. Seyè, se sa ki ban m' kouraj.
53 Jag brinner innan, för de ogudaktiges skull, som din lag öfvergifva.
Sa mete m' ankòlè, lè m' wè jan mechan yo ap dezobeyi lalwa ou.
54 Dine rätter äro min visa i mino huse.
Mwen fè chante ak sa ou mande m' fè, nan kay ki pa lakay mwen.
55 Herre, jag tänker om nattena på ditt Namn, och håller din lag.
Lannwit se ou m'ap chonje, Seyè. M'ap fè tou sa lalwa ou la mande m' fè.
56 Det är min skatt, att jag dina befallningar håller.
Pou mwen menm, men ki jan sa ye: se swiv m'ap swiv tout lòd ou yo.
57 Jag hafver sagt, Herre: Det skall mitt arf vara, att jag dina vägar håller.
Seyè, mwen deja di ou sa: pou mwen menm, se kenbe m'ap kenbe pawòl ou yo.
58 Jag beder inför ditt ansigte af allo hjerta; var mig nådelig efter ditt ord.
M'ap mande ou favè sa a ak tout kè m': Tanpri, gen pitye pou mwen, jan ou te di l' la.
59 Jag betraktar mina vägar, och vänder mina fötter till din vittnesbörd.
Mwen egzaminen jan m'ap viv la. Mwen chanje pou m' ka mache dapre prensip ou yo.
60 Jag skyndar mig, och dröjer intet, till att hålla din bud.
Mwen prese, mwen pa pran reta pou m' obeyi kòmandman ou yo.
61 De ogudaktigas rote beröfvar mig; men jag förgäter intet din lag.
Mechan yo sènen m' toupatou ak pèlen yo. Men, mwen pa janm bliye lalwa ou la.
62 Om midnatt står jag upp, till att tacka dig för dina rättfärdighets rätter.
Nan mitan lannwit mwen leve pou m' di ou mèsi, paske tout jijman ou yo san patipri.
63 Jag håller mig till alla dem som frukta dig, och dina befallningar hålla.
Mwen se zanmi tout moun ki gen krentif pou ou, zanmi tout moun k'ap swiv lòd ou yo.
64 Herre, jorden är full af dine godhet; lär mig dina rätter.
Seyè, toupatou sou latè tout moun wè jan ou gen bon kè. Moutre m' tou sa ou vle m' fè.
65 Du gör dinom tjenare godt, Herre, efter ditt ord.
Ou te aji byen avè m', sèvitè ou la, jan ou te pwomèt la.
66 Lär mig goda seder och förståndighet; ty jag tror dinom budom.
Moutre m' sa ki byen, louvri lespri m', ban m' konesans, paske mwen gen konfyans nan kòmandman ou yo.
67 Förr än jag späkt vardt, for jag vill; men nu håller jag ditt ord.
Anvan ou te pini m' lan, mwen te konn fè sa ki mal. Men koulye a, m'ap fè tou sa ou di m' fè.
68 Du äst mild och god; lär mig dina rätter.
Ou gen bon kè, ou pa fè mechanste. Moutre m' sa ou vle m' fè.
69 De stolte dikta lögn öfver mig; men jag håller dina befallningar af allt hjerta.
Yon bann awogan ap fè manti sou mwen. Men mwen menm, m'ap swiv lòd ou yo ak tout kè m'.
70 Deras hjerta är fett vordet, såsom flott; men jag hafver lust till din lag.
Moun sa yo gen lespri yo bouche, men mwen menm, mwen pran tout plezi m' nan lalwa ou la.
71 Det är mig ljuft att du hafver späkt mig, att jag må lära dina rätter.
Pinisyon an te bon nèt pou mwen! Li fè m' konnen sa ou vle m' fè.
72 Dins muns lag är mig täckare, än mång tusend stycke guld och silfver.
Lalwa ou ban mwen an gen plis valè pou mwen pase tout richès ki sou latè.
73 Din hand hafver gjort och beredt mig; undervisa mig, att jag må lära din bud.
Se ou ki te kreye m', se ou ki te fè m' ak men ou. Ban m' lespri pou m' ka aprann kòmandman ou yo.
74 De som dig frukta, de se mig, och glädja sig; ty jag hoppas uppå din ord.
Moun ki gen krentif pou ou va fè fèt lè y'a wè m', paske mwen te mete tout espwa m' nan pawòl ou.
75 Herre, jag vet att dina domar äro rätte, och du hafver troliga späkt mig.
Seyè, mwen konnen jijman ou yo san patipri. Ou te pini m' paske ou toujou kenbe pawòl ou.
76 Din nåd vare min tröst, såsom du dinom tjenare lofvat hafver.
Jan ou te pwomèt mwen sa, mwen menm sèvitè ou la, konsole m', paske ou renmen m'.
77 Låt mig vederfaras dina barmhertighet, att jag må lefva; ty jag hafver lust till din lag.
Gen pitye pou mwen pou m' ka viv, paske mwen pran tout plezi m' nan lalwa ou.
78 Ack! att de stolte måtte komma på skam, som mig med lögn nedertrycka; men jag talar om dina befallningar.
Bann awogan sa yo k'ap fini avè m' san rezon an, se pou yo wont. Mwen menm, m'ap kalkile lòd ou ban mwen yo.
79 Ack! att de måtte hålla sig till mig, som dig frukta, och känna din vittnesbörd.
Se pou moun ki gen krentif pou ou ansanm ak moun ki konnen prensip ou yo tounen vin jwenn mwen.
80 Mitt hjerta blifve rättsinnigt i dinom rättom, att jag icke på skam kommer.
Se pou m' fè tou sa ou vle m' fè, san manke yonn, pou m' pa janm wont.
81 Min själ trängtar efter dina salighet; jag hoppas uppå ditt ord.
Seyè, kè m' fè m' mal tèlman m'ap tann ou vin delivre mwen. Mwen mete tout espwa mwen nan pawòl ou.
82 Min ögon trängta efter ditt ord, och säga: När vill du trösta mig?
Je m' yo fè m' mal tèlman m'ap veye sa ou te pwomèt la. M'ap mande: -Kilè w'a vin konsole m'?
83 Ty jag är såsom en lägel i rök; dina rätter förgäter jag icke.
Mwen tankou yon vye kalbas ki pandye bò dife. Men, mwen pa janm bliye sa ou mande m' fè.
84 Huru länge skall din tjenare bida? När vill du dom hålla öfver mina förföljare?
Konbe jou sèvitè ou la rete pou l' viv ankò? Kilè w'a pini moun k'ap pèsekite m' yo?
85 De stolte grafva mig gropar, hvilka intet äro efter din lag.
Yon bann awogan fouye twou sou wout mwen, yo p'ap fè sa ou mande nan lalwa a.
86 Dine bud äro alltsamman sanning; de förfölja mig med lögn, hjelp mig.
Tout kòmandman ou yo se bagay ki sèten. Y'ap pèsekite m' san rezon. vin pote m' sekou!
87 De hade fulltnär förgjort mig på jordene; men jag öfvergifver icke dina befallningar.
Ti moso yo touye m'. Men, mwen menm, mwen pa janm dezobeyi lòd ou yo.
88 Vederqvick mig genom dina nåd, att jag må hålla dins muns vittnesbörd.
Paske ou renmen m', ban m' lavi ankò pou m' ka swiv prensip ki soti nan bouch ou.
89 Herre, ditt ord blifver evinnerliga, så vidt som himmelen är.
Seyè, pawòl ou la pou tout tan. Y'ap toujou rete jan yo ye a nan syèl la.
90 Din sanning varar i evighet; du hafver tillredt jordena, och hon blifver ståndandes.
Tout tan tout tan, w'ap toujou kenbe pawòl ou. Ou mete latè nan plas li, l'ap rete fèm.
91 Det blifver dagliga efter ditt ord; ty all ting måste tjena dig.
Jouk jounen jòdi a, tout bagay sou latè rete jan ou vle l' la, paske yo tout se sèvitè ou yo ye.
92 Om din lag icke hade min tröst varit, så vore jag förgången i mitt elände.
Si mwen pa t' pran plezi m' nan fè sa ou mande m' fè, atòkonsa mwen ta fin mouri nan mizè mwen.
93 Jag vill aldrig förgäta dina befallningar; ty du vederqvicker mig med dem.
Mwen p'ap janm bliye lòd ou bay yo paske se gremesi yo ou ban m' lavi ankò.
94 Jag är din, hjelp mig; ty jag söker dina befallningar.
Se moun ou mwen ye. Sove m' non! M'ap toujou swiv lòd ou yo.
95 De ogudaktige vakta uppå mig, att de måga förgöra mig; men jag aktar uppå din vittnesbörd,
Yon bann mechan ap veye pou yo touye m'. Men mwen menm, m'ap veye pou m' mache dapre prensip ou yo.
96 Jag hafver på all ting en ända sett; men ditt bud är varaktigt.
Mwen wè tou sa ki bon sou latè la pou yon ti tan. Men, kòmandman ou yo la pou tout tan.
97 Huru hafver jag din lag så kär; dageliga talar jag derom.
Ala renmen mwen renmen lalwa ou la! Se tout lajounen m'ap kalkile sou li.
98 Du gör mig med ditt bud visare, än mina fiender äro; ty det är evinnerliga min skatt.
Kòmandman ou yo fè m' gen plis konprann pase lènmi m' yo. Kòmandman ou yo nan kè m' tout tan.
99 Jag är lärdare, än alle mine lärare; ty din vittnesbörd äro mitt tal.
Mwen gen plis konprann pase tout pwofesè m' yo, paske m'ap kalkile sou prensip ou yo.
100 Jag är förståndigare, än de gamle; ty jag håller dina befallningar.
Mwen gen plis konprann pase granmoun cheve blan, paske mwen toujou swiv lòd ou yo.
101 Jag förtager minom fotom alla onda vägar, att jag må hålla din ord.
Mwen veye pou m' pa mete pye m' nan move chemen, pou m' ka fè tou sa ou di m' fè.
102 Jag viker icke ifrå dina rätter; ty du lärer mig.
Mwen pa janm vire do bay sa ou deside, paske se ou menm ki moutre mwen tout bagay.
103 Din ord äro minom mun sötare än hannog.
Ala dous pawòl ou yo dous anba lang mwen! Yo pi dous pase siwo myèl nan bouch mwen.
104 Ditt ord gör mig förståndigan; derföre hatar jag alla falska vägar.
Lòd ou yo fè m' konprann tout bagay, konsa mwen rayi tout bagay ki ka fè m' bay manti.
105 Ditt ord är mina fötters lykta, och ett ljus på minom vägom.
Pawòl ou se yon chandèl ki fè m' wè kote m'ap mete pye m', se yon limyè k'ap klere chemen mwen.
106 Jag svär, och vill hållat, att jag dina rättfärdighets rätter hålla vill.
Mwen fè sèman, epi m'ap kenbe sèman an: M'ap fè tou sa ou deside nan jistis ou.
107 Jag är svårliga plågad; Herre, vederqvick mig efter ditt ord.
Seyè, m'ap soufri anpil anpil. Ban m' lavi ankò jan ou te pwomèt la.
108 Låt dig behaga, Herre, mins muns välviljoga offer, och lär mig dina rätter.
Seyè, koute lè m'ap lapriyè pou m' di ou mèsi. Fè m' konnen tou sa ou deside.
109 Jag bär mina själ i mina händer alltid, och jag förgäter icke din lag.
Se tout tan lavi m' an danje. Men, mwen p'ap janm bliye lalwa ou.
110 De ogudaktige sätta mig snaror; men jag far icke vill ifrå dina befallningar.
Yon bann mechan tann pèlen pou mwen. Men, mwen pa t' dezobeyi lòd ou yo.
111 Din vittnesbörd äro mitt eviga arf; ty de äro mins hjertas fröjd.
Prensip ou yo se byen m' pou tout tan, se yo ki fè kè m' kontan.
112 Jag böjer mitt hjerta till att göra efter dina rätter alltid och evinnerliga.
Mwen pran desizyon pou m' fè tou sa ou vle m' fè, tout tan jouk mwen mouri.
113 Jag hatar de ostadiga andar, och älskar din lag.
Mwen rayi moun ki pa konn sa yo vle. Mwen renmen lalwa ou.
114 Du äst mitt beskärm och sköld; jag hoppas uppå ditt ord.
Se ou ki defans mwen, se ou ki tout pwoteksyon mwen. Mwen mete tout espwa m' nan pawòl ou.
115 Viker ifrå mig, I onde; jag vill hålla min Guds bud.
Wete kò nou sou mwen, bann mechan, pou m' ka obeyi kòmandman Bondye mwen an.
116 Uppehåll mig igenom ditt ord, att jag må lefva; och låt mig icke på skam komma med mitt hopp.
Soutni mwen, jan ou te pwomèt la, pou m' ka viv. Pa kite m' pran wont pou m' pa jwenn sa m'ap tann lan.
117 Stärk mig, att jag må blifva salig; så vill jag alltid lust hafva till dina rätter.
Kenbe m' pou m' ka delivre. M'ap toujou veye pou m' pa janm bliye sa ou vle m' fè.
118 Du förtrampar alla dem som villa gå om dina rätter; ty deras bedrägeri är alltsammans lögn.
Ou meprize tout moun ki desobeyi lalwa ou yo, paske tout plan y'ap fè yo p'ap sèvi yo anyen.
119 Du bortkastar alla ogudaktiga på jordene som slagg; derföre älskar jag din vittnesbörd.
Ou konsidere mechan ki sou latè tankou fatra. Se poutèt sa mwen renmen prensip ou yo.
120 Jag fruktar mig för dig, så att mitt kött skälfver; och förskräcker mig for dina rätter.
M'ap tranble nan tout kò m' sitèlman mwen pè ou. Wi, mwen pè jijman ou yo.
121 Jag aktar uppå rätt och rättfärdighet; öfvergif mig icke dem som mig öfvervåld göra vilja.
Mwen fè sa ki dwat ak sa ki bon. Tanpri, pa lage m' nan men lènmi m' yo.
122 Beskärma du din tjenare, och tröst honom, att de stolte icke göra mig öfvervåld.
Kanpe pou defann sèvitè ou la. Pa kite bann awogan yo mete pye sou kou mwen.
123 Mina ögon trängta efter dina salighet, och efter dine rättfärdighets ord.
Je m' yo fè m' mal tèlman m'ap tann ou vin sove m', jan ou te pwomèt fè m' jistis la.
124 Handla med dinom tjenare efter dina nåd; och lär mig dina rätter.
Jan ou gen bon kè sa a, aji byen ak sèvitè ou la. Moutre m' sa ou vle m' fè a.
125 Jag är din tjenare; undervisa mig, att jag må känna din vittnesbörd.
Se sèvitè ou mwen ye, louvri lespri m', pou m' ka konnen prensip ou yo.
126 Det är tid, att Herren gör der något till; de hafva omintetgjort din lag.
Seyè, li lè pou ou fè sa w'ap fè a, paske moun yo pa vle obeyi lalwa ou.
127 Derföre älskar jag din bud, öfver guld och öfver fint guld.
Se poutèt sa, mwen renmen kòmandman ou yo pi plis pase lò, menm pase lò ki pi bon an.
128 Derföre håller jag rätt fram i alla dina befallningar; jag hatar allan falskan väg.
Se konsa, pou mwen menm tout lòd ou yo bon. Mwen rayi tout bagay ki ka fè m' bay manti.
129 Underliga äro din vittnesbörd, derföre håller dem min själ.
Prensip ou yo se mèvèy. M'ap swiv yo ak tout kè m'.
130 När ditt ord uppenbaradt varder, så fröjdar det, och gör de enfaldiga visa.
Esplikasyon nou jwenn nan pawòl ou klere lespri nou. Yo louvri lespri moun ki san konprann yo pou yo konprann.
131 Jag öppnar min mun, och begärar din bud; ty mig längtar efter dem.
Mwen rete ak bouch mwen louvri, m'ap tann, tèlman m' anvi konnen kòmandman ou yo.
132 Vänd dig till mig, och var mig nådelig, såsom du plägar göra dem som ditt Namn älska.
Vire gade m' non, gen pitye pou mwen, tankou ou toujou fè l' pou moun ki renmen ou yo!
133 Låt min gång viss vara i dino orde, och låt ingen orätt öfver mig råda.
Soutni m' avèk pawòl ou pou m' pa bite. Pa kite mechanste gen pye sou mwen.
134 Förlös mig ifrå menniskors orätt; så vill jag hålla dina befallningar.
Delivre m' anba men moun k'ap peze m' yo pou m' ka mache dapre lòd ou yo.
135 Låt ditt ansigte lysa öfver din tjenare, och lär mig dina rätter.
Se sèvi m'ap sèvi ou. Tanpri, fè m' santi ou la avè m'. Moutre m' sa ou vle m' fè.
136 Mine ögon flyta med vatten, att man icke håller din lag.
Dlo ap kouri nan je m' tankou larivyè, paske moun pa vle obeyi lalwa ou.
137 Herre, du äst rättfärdig, och rätt är ditt ord.
Seyè, ou pa nan patipri. Ou jije tout moun menm jan.
138 Du hafver dina rättfärdighets vittnesbörd, och sanningena hårdeliga budit.
Prensip ou bay yo, se bagay ki dwat, se bagay ki vre.
139 Jag hafver när harmats till döds, att mine ovänner hafva din ord förgätit.
Tèlman mwen renmen lalwa ou, mwen santi se tankou yon dife k'ap boule tout anndan mwen, lè m' wè jan moun ki pa vle wè m' yo bliye pawòl ou yo.
140 Ditt ord är väl bepröfvadt, och din tjenare hafver det kärt.
Pawòl ou se pawòl sèten nèt. Sèvitè ou gen tan renmen li.
141 Jag är ringa och föraktad; men jag förgäter icke dina befallningar.
Mwen pa anyen, y'ap meprize m'. Men, mwen pa bliye lòd ou bay yo.
142 Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
Jistis ou la pou tout tan, lalwa ou se verite.
143 Ångest och nöd hafva drabbat uppå mig; men jag hafver lust till din bud.
Mwen nan tray, kè m' ap kase. Men, mwen pran tout plezi m' nan fè sa ou mande m' fè.
144 Dins vittnesbörds rättfärdighet är evig; undervisa mig, så lefver jag.
Prensip ou yo se bagay ki dwat pou tout tan. Ban m' bon konprann pou m' ka viv.
145 Jag ropar af allo hjerta, bönhör mig, Herre, att jag må hålla dina rätter.
M'ap rele nan pye ou ak tout kè mwen. Reponn mwen, Seyè, pou m' ka toujou fè sa ou vle m' fè.
146 Jag ropar till dig, hjelp mig, att jag må hålla din vittnesbörd.
M'ap rele ou, sove m' non, pou m' ka mache dapre prensip ou yo!
147 Jag kommer bittida, och ropar; uppå ditt ord hoppas jag.
Solèy poko leve, m'ap rele mande sekou. Tout espwa mwen se nan pawòl ou li ye.
148 Jag vakar bittida upp, att jag må handla om din ord.
Lannwit poko rive, mwen moute kabann mwen pou m' kalkile pawòl ou yo.
149 Hör mina röst efter dina nåde: Herre, vederqvick mig efter dina rätter.
Seyè, koute sa m'ap di ou, paske ou gen bon kè. Ban m' lavi ankò, jan ou te pwomèt la.
150 Mine arge förföljare vilja till mig, och äro långt ifrå din lag.
Moun ki soti pou touye m' yo pwoche bò kote m'. Se moun sa yo ki vire do bay lalwa a depi lontan.
151 Herre, du äst hardt när, och din bud äro alltsamman sanning.
Men, ou toupre m', Seyè. Tout kòmandman ou yo se bagay ki vre.
152 Men jag vet det långt tillförene, att du din vittnesbörd evinnerliga grundat hafver.
Gen lontan depi mwen konnen prensip ou yo. Yo la pou tout tan.
153 Se uppå mitt elände, och fräls mig; hjelp mig ut; förty jag förgäter icke din lag.
Gade nan ki mizè mwen ye. Delivre m' non, paske mwen pa janm bliye lalwa ou!
154 Uträtta min sak, och förlossa mig; vederqvick mig igenom ditt ord.
Defann kòz mwen, delivre m'. Ban m' lavi ankò, jan ou te pwomèt la.
155 Saligheten är långt ifrå de ogudaktiga; ty de akta intet dina rätter.
Mechan yo p'ap janm sove, paske yo p'ap chache konnen sa ou vle yo fè.
156 Herre, din barmhertighet är stor; vederqvick mig efter dina rätter.
Seyè, ou pa manke gen kè sansib! Ban m' lavi ankò, jan ou te deside l' la.
157 Mine förföljare och ovänner äro månge; men jag viker icke ifrå din vittnesbörd.
Mwen gen anpil moun ki pa vle wè m'. Mwen pa janm mete prensip ou yo sou kote.
158 Jag ser de föraktare, och det gör mig ondt, att de icke hålla din ord.
Lè m'ap gade bann trèt sa yo, sa ban m' degoutans, paske se pa moun k'ap obeyi pawòl ou.
159 Si, jag älskar dina befallningar; Herre, vederqvick mig efter din nåd.
Gade jan m' renmen lòd ou yo, Seyè! Ban m' lavi ankò, paske ou renmen m'.
160 Ditt ord hafver af begynnelsen varit sanning; alle dine rättfärdighets rätter vara evinnerliga.
Tou sa ki nan pawòl ou se verite. Tout jijman ou yo se jijman ki san patipri. Yo la pou tout tan.
161 Förstarna förfölja mig utan sak, och mitt hjerta fruktar sig för din ord.
Yon bann chèf ap pèsekite m' san rezon, men se pou pawòl ou yo mwen gen krentif.
162 Jag gläder mig öfver din ord, såsom en den stort byte får.
Pawòl ou fè kè m' kontan. Se tankou si m' te jwenn yon gwo richès.
163 Lögnene är jag hätsk, och stygges dervid, men din lag hafver jag kär.
Mwen rayi bay manti, mwen pa vle wè sa. Mwen renmen lalwa ou la anpil.
164 Jag lofvar dig sju resor om dagen, för dine rättfärdighets rätters skull.
Sèt fwa chak jou m'ap di ou mèsi pou jijman ou yo ki san patipri.
165 Stor frid hafva de som din lag älska, och de skola icke stappla.
Moun ki renmen lalwa ou la ap viv ak kè poze. Pa gen anyen ki pou fè yo bite.
166 Herre, jag väntar efter din salighet, och gör efter din bud.
M'ap tann ou vin delivre m', Seyè. M'ap fè tou sa ou kòmande m' fè.
167 Min själ håller din vittnesbörd, och hafver dem mycket kär.
M'ap mache dapre prensip ou yo, se pa ti renmen mwen renmen yo.
168 Jag håller dina befallningar, och dina vittnesbörder; ty alle mine vägar äro för dig.
M'ap swiv lòd ou yo, m'ap fè tou sa ou vle m' fè, paske ou konnen tout vire tounen m'.
169 Herre, låt min klagan för dig komma; undervisa mig efter ditt ord.
Se pou rèl mwen rive jouk nan zòrèy ou, Seyè. Jan ou te pwomèt la, ban m' bon konprann.
170 Låt mina bön komma för dig; fräls mig efter ditt ord.
Se pou lapriyè m' rive nan zòrèy ou. Jan ou te pwomèt la, delivre m'.
171 Mine läppar skola lofva, när du lärer mig dina rätter.
Se pou m' louvri bouch mwen pou m' fè lwanj ou, paske se ou ki moutre m' sa ou vle m' fè.
172 Min tunga skall tala om ditt ord; ty all din bud äro rätt.
Se pou m' chante pou m' fè konnen pawòl ou yo, paske tout kòmandman ou yo dwat.
173 Låt dina hand vara mig biståndiga; ty jag hafver utkorat dina befallningar.
Se pou ou vin ede m' ak fòs ponyèt ou, paske mwen pran desizyon pou m' swiv lòd ou yo!
174 Herre, jag längtar efter din salighet, och hafver lust till din lag.
Ou wè jan m'ap tann ou vin sove m'! Mwen jwenn tout plezi m' nan lalwa ou.
175 Låt mina själ lefva, att hon må lofva dig, och dine rätter hjelpa mig.
Ban m' lavi pou m' fè lwanj ou, pou ou ka vin ede m', jan ou te deside l' la.
176 Jag är såsom ett villfarande och borttappadt får; sök din tjenare, ty jag förgäter icke din bud.
Mwen tankou yon mouton ki pèdi bann li. Tanpri, vin chache m', paske mwen pa janm bliye kòmandman ou yo.
