Psaltaren 115
1 Icke oss, Herre, icke oss, utan dino Namne, gif ärona, för dina nåde och sannings skull.
Ti ithuĩ, Wee Jehova, ti ithuĩ twagĩrĩire kũgoocwo, no goocithia rĩĩtwa rĩaku, tondũ wa wendo na wĩhokeku waku.
2 Hvi skulle Hedningarna säga: Hvar är nu deras Gud?
Nĩ kĩĩ gĩtũmaga ndũrĩrĩ ciũrie atĩrĩ, “Ngai wao akĩrĩ ha?”
3 Men vår Gud är i himmelen; han kan göra hvad han vill.
Ngai witũ arĩ o igũrũ; we ekaga o ũrĩa endaga.
4 Men deras afgudar äro silfver och guld, med menniskors händer gjorde.
No mĩhianano yao nĩ betha na thahabu, wĩra ũthondeketwo na moko ma andũ.
5 De hafva mun, och tala intet; de hafva ögon, och se intet.
Nĩĩrĩ tũnua, no ndĩaragia, nĩĩrĩ maitho, no ndĩonaga;
6 De hafva öron, och höra intet; de hafva näso, och lukta intet.
nĩĩrĩ matũ, no ndĩiguaga, nĩĩrĩ na maniũrũ, no ndĩiguaga mũnungo;
7 De hafva händer, och taga intet; fötter hafva de, och gå intet; och tala intet genom deras hals.
nĩĩrĩ moko, no ndĩngĩhambata kĩndũ, nĩĩrĩ magũrũ, no ndĩngĩĩtwara; o na nĩĩrĩ mĩmero, no ndĩngĩnyuria.
8 De som sådana göra, äro likaså, alle de som hoppas uppå dem.
Andũ arĩa mamĩthondekaga makaahaana o tayo, na noguo arĩa othe mamĩĩhokaga makaahaana.
9 Men Israel hoppes uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.
Wee nyũmba ya Isiraeli, wĩhokage Jehova: we nĩwe ũteithio wao o na ngo yao.
10 Aarons hus hoppes uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.
Wee nyũmba ya Harũni, wĩhokage Jehova: we nĩwe ũteithio wao o na ngo yao.
11 De der Herran frukta, hoppes ock uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.
Inyuĩ arĩa mũmwĩtigĩrĩte, mwĩhokagei Jehova: we nĩwe ũteithio wao na ngo yao.
12 Herren tänker uppå oss, och välsignar oss; han välsignar Israels hus, han välsignar Aarons hus.
Jehova nĩatũririkanĩte na nĩegũtũrathima: Nĩekũrathima nyũmba ya Isiraeli, nĩekũrathima nyũmba ya Harũni,
13 Han välsignar dem som frukta Herran, både små och stora.
nĩekũrathima arĩa metigĩrĩte Jehova, anini na anene o ũndũ ũmwe.
14 Herren välsigne eder, ju mer och mer, eder och edor barn.
Jehova arotũma mũingĩhe, inyuĩ na ciana cianyu.
15 I ären Herrans välsignade, den himmel och jord gjort hafver.
Mũrorathimwo nĩ Jehova, Mũmbi wa igũrũ na thĩ.
16 Himmelen allt omkring är Herrans; men jordena hafver han gifvit menniskors barnom.
Kũu igũrũ mũno nĩ kwa Jehova, no thĩ nĩamĩheanĩte kũrĩ andũ.
17 De döde kunna dig, Herre, intet lofva; ej heller de som nederfara i det stilla;
Andũ arĩa akuũ matigoocaga Jehova, acio maikũrũkaga kũu ũkiri-inĩ;
18 Utan vi lofve Herran, ifrå nu och i evighet. Halleluja.
nĩ ithuĩ tũrĩkumagia Jehova, kuuma rĩu nginya tene na tene. Goocai Jehova.
