Ordspråksboken 26

1 Lika som snö om sommaren, och regn i andene, så höfves icke enom dåra ära.

O ta ũrĩa tharunji ĩtaagĩrĩire kũgĩa hĩndĩ ya riũa, kana mbura kuura hĩndĩ ya magetha-rĩ, noguo gĩtĩĩo gĩtagĩrĩire mũndũ mũkĩĩgu.

2 Lika som en fogel bortfar, och en svala flyger, alltså biter intet en oförtjent banna.

Ta kanyoni-ka-nja gekũbatabata, kana thũngũrũrũ ĩkũhiũka-hiũka, noguo kĩrumi gĩtarĩ gĩtũmi gĩtarĩ ha kwĩgwatĩrĩra.

3 Hästenom en gissel, och åsnanom ett betsel, och dåranom ett ris på ryggen.

Kĩboko nĩ kĩa mbarathi, matamu nĩ ma ndigiri, na rũthanju nĩ rwa ciande cia andũ arĩa akĩĩgu!

4 Svara icke dåranom efter hans dårskap, att du honom icke lik varder.

Ndũkanacookerie mũndũ mũkĩĩgu kũringana na ũrimũ wake, ndũkae gũtuĩka take.

5 Men svara dåranom efter hans dårskap, att han icke skall låta sig tycka, att han är vis.

Cookeria mũndũ mũkĩĩgu kũringana na ũrimũ wake, nĩguo ndakeyone taarĩ mũndũ mũũgĩ maitho-inĩ make.

6 Den ena sak genom ett galet bådskap beställer, han är såsom en halter på fötterna, och tager skada.

Gũtũma ndũmĩrĩri na guoko kwa mũndũ mũkĩĩgu-rĩ, nĩ ta gwĩtinia magũrũ, kana kũnyua haaro.

7 Såsom enom krympling står att dansa, alltså står enom dåra tala om vishet.

O ta magũrũ ma gĩthua ũrĩa mathiiaga maniginĩte, noguo thimo ĩhaana ĩkĩario nĩ kanua ka mũndũ mũkĩĩgu.

8 Den enom dåra äro tillägger, det är lika som man kastade en ädla sten uppå en stenrösjo.

Kũhe mũndũ mũkĩĩgu gĩtĩĩo no ta kuoherera ihiga kĩgũtha-inĩ.

9 Ett ordspråk uti ens dåras mun är såsom en törneqvist, den uti ens druckens mans hand stinger.

Thimo ĩkĩario nĩ kanua ka mũndũ mũkĩĩgu nĩ ta mũigua ũrĩ guoko-inĩ kwa mũrĩĩu.

10 En god mästare gör ett ting rätt; men den som en klåpare lejer, honom varder det förderfvadt.

Mũndũ wandĩkaga mũndũ mũkĩĩgu kana mwĩhĩtũkĩri nĩ ta ũrĩa ũikagia mĩguĩ o ro ũguo agatiihia andũ.

11 Såsom en hund uppäter sina spyor igen, alltså är en dåre som sin galenskap på nytt bedrifver.

Mũndũ mũkĩĩgu acookagĩra ũrimũ wake o ta ũrĩa ngui ĩcookagĩrĩra matahĩko mayo.

12 När du en ser, som sig tycker vis vara, det är mera hopp uppå en dåra, än på honom.

Wanona mũndũ wĩonaga arĩ mũũgĩ maitho-inĩ make? Mũndũ mũkĩĩgu arĩ na kĩĩrĩgĩrĩro gũkĩra mũndũ ũcio.

13 Den late säger: Det är ett ungt lejon på vägenom, och ett lejon på gatone.

Kĩgũũta kiugaga atĩrĩ, “Njĩra-inĩ kũrĩ na mũrũũthi, mũrũũthi mũrĩĩani ũrorũũra njĩra-inĩ cia itũũra!”

14 En later vänder sig i sängene, lika som en dörr på dörrajernen.

Ta ũrĩa mũrango ũtindaga ũkĩgarũrũka ihocio-inĩ ciaguo, noguo kĩgũũta gĩtindaga gĩkĩĩgarũra gĩkomete ũrĩrĩ-inĩ wakĩo.

15 Den late gömmer sina hand i barmen, och det varder honom tungt, att han skall bära henne åt munnen.

Kĩgũũta gĩikagia guoko gwakĩo o thaani-inĩ; kĩnogagio nĩgũcooka gũkuoya gĩgũkinyie kanua-inĩ.

16 En later tycker sig visare vara än sju, som seder lära.

Kĩgũũta kĩĩonaga kĩrĩ kĩũgĩ maitho-inĩ makĩo, gũkĩra andũ mũgwanja arĩa macookagia ũhoro na ũũgĩ.

17 Den som framgår, och blandar sig uti annars kif, han är lika som en, den der drager en hund med öronen.

Mwĩhĩtũkĩri wĩtoonyagia inegene-inĩ rĩtamũkoniĩ no ta mũndũ ũkũnyiita ngui matũ.

18 Lika som en hemliga med skott och pilar skjuter, och dräper;

Ta mũgũrũki ũgũikia icinga cia mwaki, kana agaikia mĩguĩ ya gĩkuũ,

19 Alltså gör en falsk menniska med sin nästa, och säger sedan: Det var mitt skämt.

no taguo mũndũ ahaana ũrĩa ũheenagia mũndũ wa itũũra rĩake, agacooka kũmwĩra atĩrĩ, “Nĩ itherũ nyuma narĩo!”

20 Då intet mer ved är, slocknar elden; och när klaffaren är borta, vänder trätan åter.

Mwaki ũngĩaga ngũ no kũhora ũhoraga; ngarari cingĩaga mũhuhu no gũthira ithiraga.

21 Såsom kolen glöd, och veden eld, alltså kommer en trätosam man kif åstad.

O ta ũrĩa makara magwatagia marĩa mangĩ mwaki, na o ta ũrĩa ngũ ciakanagia mwaki, noguo mũndũ mũũgiti aakagĩrĩria haaro.

22 Klaffarens ord äro såsom hugg, och de gå igenom hjertat.

Ndeto cia mũndũ wa mũhuhu nĩ ta twenyũ twega twa irio; tũmerũkaga tũgathiĩ mwĩrĩ wa mũndũ o thĩinĩ biũ.

23 En förgiftig mun, och ondt hjerta, är såsom en lerpotta med silfslagg öfverdragen.

Ta ũrĩa indo cia rĩũmba inyorokagio ikahenia na igũrũ, no taguo mĩromo mĩnyoroku ĩhumbagĩra ngoro ĩrĩ na ũũru.

24 Fienden varder känd vid sitt tal, och när han nalkas, far han med falskhet.

Mũndũ wa rũmena aaragia ũhinga na mĩromo yake, no thĩinĩ wa ngoro yake aiyũrĩtwo no maheeni.

25 Då han smeker med sitt mjuka tal, tro honom intet; ty sju styggelser äro uti hans hjerta.

O na gũtuĩka mĩario yake nĩ ya gũkenania, ndũkanamwĩtĩkie, nĩgũkorwo ngoro yake ĩiyũrĩte maũndũ mũgwanja marĩ magigi.

26 Den som hat hemliga håller, till att göra skada, hans ondska skall den meniga man uppenbar varda.

Rũmena rwake no rũhithwo na maheeni, no waganu wake ũkaaguũrio kĩũngano-inĩ.

27 Den ena grop gör, han skall falla deruti; och den en sten välter, uppå honom skall han komma.

Mũndũ angĩenja irima, nĩwe ũkaagũa rĩo; mũndũ angĩgaragaria ihiga, rĩkaagaragara rĩmũcookerere.

28 En falsk tunga hatar den henne straffar, och en smeken mun kommer förderf åstad.

Rũrĩmĩ rwa maheeni nĩkũmena rũmenete arĩa rũtuuragia, nako kanua ga kwĩyendithĩrĩria karehaga mwanangĩko.