Zaburi 95

1 Njooni, tumwimbie Bwana kwa furaha; tumfanyie kelele za shangwe Mwamba wa wokovu wetu.

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

2 Tuje mbele zake kwa shukrani, tumtukuze kwa vinanda na nyimbo.

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

3 Kwa kuwa Bwana ni Mungu mkuu, mfalme mkuu juu ya miungu yote.

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

4 Mkononi mwake mna vilindi vya dunia, na vilele vya milima ni mali yake.

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

5 Bahari ni yake, kwani ndiye aliifanya, na mikono yake iliumba nchi kavu.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

6 Njooni, tusujudu, tumwabudu, tupige magoti mbele za Bwana Muumba wetu,

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

7 kwa maana yeye ndiye Mungu wetu, na sisi ni watu wa malisho yake, kondoo chini ya utunzaji wake. Kama mkiisikia sauti yake leo,

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

8 msiifanye mioyo yenu migumu kama mlivyofanya kule Meriba, kama mlivyofanya siku ile kule Masa jangwani,

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

9 ambapo baba zenu walinijaribu na kunipima, ingawa walikuwa wameyaona matendo yangu.

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

10 Kwa miaka arobaini nilikasirikia kizazi kile, nikasema, “Hawa ni taifa ambalo mioyo yao imepotoka, nao hawajazijua njia zangu.”

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

11 Hivyo nikatangaza kwa kiapo katika hasira yangu, “Kamwe hawataingia rahani mwangu.”

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.