< Zacarías 2 >
1 Y alzando mis ojos, vi a un hombre con una línea de medir en la mano.
Pagkahuman mihangad ako ug nakita ko ang usa ka tawo nga nagdala ug igsusukod.
2 Y le dije: ¿A dónde vas? Y él me dijo: Voy a tomar la medida de Jerusalén, para ver cuán ancho y largo es.
Miingon ako, “Asa ka man moadto?” Busa miingon siya kanako, “Alang sa pagsukod sa Jerusalem, aron mahibaloan ang gilapdon ug kataas niini.”
3 Y salió el ángel que me estaba hablando, y salió otro ángel, y, encontrándose con él,
Unya milakaw ang anghel nga nakigsulti kanako ug migawas ang laing anghel aron sa pagsugat kaniya.
4 le dijo: Ve rápido y dile a este joven que Jerusalén será una ciudad sin muros, por la gran cantidad de hombres y ganado que hay en ella.
Miingon ang ikaduhang anghel kaniya, “Dagan ug sultihi kanang batan-ong lalaki; pag-ingon, 'Molingkod ang Jerusalem didto sa walay paril nga nasod tungod sa kadaghan sa mga lalaki ug mga mananap nga anaa kaniya.
5 Porque yo, dice el Señor, seré un muro de fuego alrededor de ella, y yo seré la gloria dentro de ella.
Tungod kay— mamahimo ako nga paril nga kalayo libot kaniya, ug mamahimo niya akong himaya diha sa iyang taliwala—mao kini ang gipamulong ni Yahweh.
6 ¡Ea, ea! huye de la tierra del norte, dice el Señor: porque te dispersare a lo largo y ancho, a los cuatro vientos del cielo, dice el Señor.
Pagdali! Pagdali! gikan sa yuta sa amihanan—mao kini ang gipamulong ni Yahweh— tungod kay gipatibulaag ko kamo sama sa upat ka mga hangin sa kawanangan! —Mao kini ang gipamulong ni Yahweh.
7 ¡Ea! Sión, huye del peligro, tú que vives con la hija de Babilonia.
Pagdali! Ikyas ngadto sa Zion, kamo nga namuyo uban sa mga anak nga babaye sa Babilonia!'''
8 Porque esto es lo que el Señor de los ejércitos ha dicho: Cuya gloria me ha enviado a las naciones que han tomado tus bienes; porque cualquiera que te toque, toca la niña de su ojo.
Tungod kay pagkahuman sa pagpasidungog ug pagpadala kanako ni Yahweh nga labawng makagagahom batok sa mga nasod nga nangilog kaninyo— kay si bisan kinsa nga migunit kanimo, nakagunit gayod sa mahinungdanong butang nga gipanalipdan sa Dios! —human sa pagbuhat ni Yahweh niini, miingon siya,
9 Porque al estrechar mi mano sobre ellos, sus bienes serán tomados por aquellos que fueron sus siervos; y verán que el Señor de los ejércitos me ha enviado.
“Ang akong mga kamot mismo ang motay-og kanila, ug ilogan sila sa ilang mga ulipon.” Unya masayran gayod ninyo nga si Yahweh nga makagagahom ang nagpadala kanako.
10 Canta de júbilo y alégrate, hija de Sión; porque yo vengo, y haré mi morada entre ustedes, dice el Señor.
“Pag-awit alang sa kalipay, anak nga babaye sa Zion, tungod kay hapit na akong moanha ug mopuyo uban kaninyo! —Mao kini ang gipamulong ni Yahweh.”
11 Y varias naciones se unirán al Señor en ese día, y se convertirán en mi pueblo; y viviré entre ustedes, y verán que el Señor de los ejércitos me ha enviado a ustedes.
Unya ang inila nga mga nasod maghiusa ngadto kang Yahweh nianang adlawa. Miingon siya, “Unya mahimo kamong akong katawhan; tungod kay mopuyo ako taliwala kaninyo,” ug masayran ninyo nga si Yahweh nga labawng makagagahom ang nagpadala kanako nganha kaninyo.
12 Y Judá será la herencia del Señor en la tierra santa, y Jerusalén volverá a ser suya.
Tungod kay maangkon ni Yahweh ang Juda ingon nga iyang katungod sa pagpanag-iya diha sa balaang yuta ug pilion pag-usab ang Jerusalem alang sa iyang kaugalingon.
13 Que toda carne se calle y no haga ruido delante del Señor, porque él se ha levantado y ha venido de su santo lugar de descanso.
Paghilom, kamong tanang binuhat, diha sa atubangan ni Yahweh, tungod kay mokanaog siya gikan sa iyang balaang dapit!