Apocalipsis 4

1 Después de estas cosas, vi una puerta abierta en el cielo, y la primera voz llegó a mis oídos, como el sonido de una trompeta, que decía: Sube acá, y yo te mostraré las cosas que sucederán después de estas.

ตต: ปรํ มยา ทฺฤษฺฏิปาตํ กฺฤตฺวา สฺวรฺเค มุกฺตํ ทฺวารมฺ เอกํ ทฺฤษฺฏํ มยา สหภาษมาณสฺย จ ยสฺย ตูรีวาทฺยตุโลฺย รว: ปูรฺวฺวํ ศฺรุต: ส มามฺ อโวจตฺ สฺถานเมตทฺ อาโรหย, อิต: ปรํ เยน เยน ภวิตวฺยํ ตทหํ ตฺวำ ทรฺศยิเษฺยฯ

2 Y al instante yo estaba en el Espíritu; y vi un trono establecido en el cielo, y en el trono uno estaba sentado;

เตนาหํ ตตฺกฺษณาทฺ อาตฺมาวิษฺโฏ ภูตฺวา 'ปศฺยํ สฺวรฺเค สึหาสนเมกํ สฺถาปิตํ ตตฺร สึหาสเน เอโก ชน อุปวิษฺโฏ 'สฺติฯ

3 Y a mis ojos era como un jaspe y una piedra de sardio; y había un arco de luz alrededor del asiento alto, como una esmeralda.

สึหาสเน อุปวิษฺฏสฺย ตสฺย ชนสฺย รูปํ สูรฺยฺยกานฺตมเณ: ปฺรวาลสฺย จ ตุลฺยํ ตตฺ สึหาสนญฺจ มรกตมณิวทฺรูปวิศิษฺเฏน เมฆธนุษา เวษฺฏิตํฯ

4 Y alrededor del trono había veinticuatro sillas; y sobre ellos vi a veinticuatro ancianos sentados, vestidos de túnicas blancas; y en sus cabezas coronas de oro.

ตสฺย สึหาสเน จตุรฺทิกฺษุ จตุรฺวึศติสึหาสนานิ ติษฺฐนฺติ เตษุ สึหาสเนษุ จตุรฺวึศติ ปฺราจีนโลกา อุปวิษฺฏาเสฺต ศุภฺรวาส: ปริหิตาเสฺตษำ ศิรำสิ จ สุวรฺณกิรีไฏ รฺภูษิตานิฯ

5 Y del trono salían llamas, voces y truenos. Y siete antorchas de fuego ardían delante del trono alto, que son los siete Espíritus de Dios;

ตสฺย สึหาสนสฺย มธฺยาตฺ ตฑิโต รวา: สฺตนิตานิ จ นิรฺคจฺฉนฺติ สึหาสนสฺยานฺติเก จ สปฺต ทีปา ชฺวลนฺติ ต อีศฺวรสฺย สปฺตาตฺมาน: ฯ

6 Y delante del trono había, algo que parecía un claro mar de vidrio; y en medio del trono, y alrededor de él, cuatro bestias llenas de ojos alrededor.

อปรํ สึหาสนสฺยานฺติเก สฺผฏิกตุลฺย: กาจมโย ชลาศโย วิทฺยเต, อปรมฺ อคฺรต: ปศฺจาจฺจ พหุจกฺษุษฺมนฺตศฺจตฺวาร: ปฺราณิน: สึหสนสฺย มเธฺย จตุรฺทิกฺษุ จ วิทฺยนฺเตฯ

7 Y la primera bestia era como un león, la segunda como un buey, y la tercera como un hombre, y la cuarta como un águila en vuelo.

เตษำ ปฺรถม: ปฺราณี สึหากาโร ทฺวิตีย: ปฺราณี โควาตฺสาการสฺตฺฤตีย: ปฺราณี มนุษฺยวทฺวทนวิศิษฺฏศฺจตุรฺถศฺจ ปฺราณี อุฑฺฑียมานกุรโรปม: ฯ

8 Y las cuatro bestias, teniendo cada una de ellas seis alas, están llenas de ojos en derredor y en su interior; y sin descansar día y noche, dicen: Santo, santo, santo, Señor Dios, Todopoderoso, quién era y eres y está por venir.

เตษำ จตุรฺณามฺ เอไกกสฺย ปฺราณิน: ษฏฺ ปกฺษา: สนฺติ เต จ สรฺวฺวางฺเคษฺวภฺยนฺตเร จ พหุจกฺษุรฺวิศิษฺฏา: , เต ทิวานิศํ น วิศฺรามฺย คทนฺติ ปวิตฺร: ปวิตฺร: ปวิตฺร: สรฺวฺวศกฺติมานฺ วรฺตฺตมาโน ภูโต ภวิษฺยํศฺจ ปฺรภุ: ปรเมศฺวร: ฯ

9 Y cuando las bestias dan gloria y honor al que está sentado en el trono, al que vive por los siglos de los siglos, (aiōn g165)

อิตฺถํ ไต: ปฺราณิภิสฺตสฺยานนฺตชีวิน: สึหาสโนปวิษฺฏสฺย ชนสฺย ปฺรภาเว เคารเว ธนฺยวาเท จ ปฺรกีรฺตฺติเต (aiōn g165)

10 Los veinticuatro ancianos se postran sobre sus rostros delante del que está sentado en el trono, y adoran al que vive por los siglos de los siglos, y arrojan sus coronas delante del trono, diciendo: (aiōn g165)

เต จตุรฺวึศติปฺราจีนา อปิ ตสฺย สึหาสโนปวิษฺฏสฺยานฺติเก ปฺรณินตฺย ตมฺ อนนฺตชีวินํ ปฺรณมนฺติ สฺวียกิรีฏำศฺจ สึหาสนสฺยานฺติเก นิกฺษิปฺย วทนฺติ, (aiōn g165)

11 Tu eres digno, nuestro Señor y nuestro Dios, de recibir la gloria, el honor y poder; porque tú has creado todas las cosas; por tu voluntad existen y han sido creadas.

เห ปฺรโภ อีศฺวราสฺมากํ ปฺรภาวํ เคารวํ พลํฯ ตฺวเมวารฺหสิ สมฺปฺราปฺตุํ ยตฺ สรฺวฺวํ สสฺฤเช ตฺวยาฯ ตวาภิลาษตศฺไจว สรฺวฺวํ สมฺภูย นิรฺมฺมเม๚