Salmos 106

1 Dejen que el Señor sea alabado. Alaben al Señor, porque él es bueno; porque su misericordia es inmutable para siempre.

Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

2 ¿Quién puede dar cuenta de los grandes actos del Señor, o dejar en claro toda su alabanza?

Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?

3 Felices son aquellos cuyas decisiones son rectas, y el que hace justicia todo el tiempo.

Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.

4 Recuerda, oh Señor, cuando eres bueno con tu pueblo; Oh, deja que tu salvación venga a mí;

Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;

5 Para que pueda ver el bienestar de las personas de tu elección y participe en la alegría de tu nación y enorgullezca de tu herencia.

Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.

6 Somos pecadores como nuestros padres, hemos hecho mal, nuestros actos son malos.

Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.

7 Nuestros padres no pensaron en tus maravillas en Egipto; ellos no guardaron en la memoria la gran cantidad de tus misericordias, sino que te dieron motivos para la ira en el mar, incluso en el Mar Rojo.

Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.

8 Pero él era su salvador a causa de su nombre, para que los hombres pudieran ver su gran poder.

Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.

9 Por su palabra, el mar Rojo se secó, y él los llevó por las aguas profundas como a través del desierto.

En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.

10 Y los tomó a salvo de las manos de sus enemigos, y los mantuvo lejos de los ataques de los que estaban contra ellos.

En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.

11 Y las aguas pasaron sobre sus enemigos; todos ellos llegaron a su fin.

En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.

12 Entonces tuvieron fe en su palabra; ellos le dieron canciones de alabanza.

Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.

13 Pero el recuerdo de sus obras fue breve; no esperando ser guiado por él,

Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.

14 Ellos dieron paso a sus malos deseos en la tierra baldía, y pusieron a Dios a prueba en el desierto.

Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.

15 Y él les dio su pedido, pero envió una enfermedad devastadora en sus almas.

Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.

16 Estaban llenos de envidia contra Moisés en las tiendas, y contra Aarón, el santo del Señor.

En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.

17 La apertura de la tierra puso fin a Datán, cubriendo a Abiram y su banda.

De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.

18 Y se encendió un fuego entre sus tiendas; los pecadores fueron quemados por las llamas.

En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.

19 Hicieron un becerro en Horeb, y adoraron a una imagen de oro.

Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.

20 Y su gloria fue transformada en imagen de buey, cuyo alimento es hierba.

En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.

21 No tenían memoria de Dios su salvador, que había hecho grandes cosas en Egipto;

Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;

22 Obras de maravilla en la tierra de Ham, y cosas de miedo en el Mar Rojo.

Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.

23 Y él se proponía poner fin a ellos si Moisés, su siervo especial, no se hubiera levantado delante de él, entre él y su pueblo, haciendo retroceder su ira, para guardarlos de la destrucción.

Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.

24 Estaban disgustados con la buena tierra; no tenían fe en su palabra;

Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.

25 Hablando contra él secretamente en sus tiendas, no escucharon la voz del Señor.

Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.

26 Entonces les juró que los exterminaría en la tierra baldía.

Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;

27 para que sus hijos se mezclen entre las naciones, y sean enviados a otras tierras.

En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.

28 Y se juntaron con Baal-peor, y tomaron parte en las ofrendas a los muertos.

Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.

29 Entonces lo enojaron por su comportamiento; y él envió enfermedad sobre ellos.

En zij hebben den HEERE tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.

30 Entonces se levantó Finees y oró por ellos; y la enfermedad no se expandió.

Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.

31 Y todas las generaciones que vinieron después de él guardaban para siempre el recuerdo de su justicia.

En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.

32 E hicieron enojar a Dios otra vez en las aguas de Meriba, y Moisés se angustió por causa de ellos;

Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.

33 Porque ellos hicieron amargar su espíritu, y él dijo cosas impías.

Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.

34 No pusieron fin a los pueblos, como el Señor había dicho;

Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;

35 Pero se unieron a las naciones, aprendiendo sus obras.

Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.

36 Y adoraron a las imágenes; que eran un peligro para ellos:

En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.

37 Incluso hicieron ofrendas de sus hijos y sus hijas a espíritus malignos,

Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.

38 Y dieron la sangre de sus hijos y de sus hijas que no habían hecho mal, ofreciéndolas a las imágenes de Canaán; y la tierra quedó contaminada con sangre.

En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.

39 Y se contaminaron con sus obras, yendo tras sus malos deseos.

En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.

40 Entonces la ira del Señor ardió contra su pueblo, y él se enojó contra su heredad.

Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.

41 Y él los entregó en manos de las naciones; y fueron gobernados por sus enemigos.

En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.

42 Por ellos fueron aplastados, y humillados bajo sus manos.

En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.

43 Una y otra vez los hizo libres; pero sus corazones se volvieron contra su propósito, y fueron vencidos por sus pecados.

Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.

44 Pero cuando su clamor llegó a sus oídos, tuvo piedad de su problema:

Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.

45 Y tuvo en cuenta su acuerdo con ellos, y en su gran misericordia les dio el perdón.

En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.

46 Él puso lástima en los corazones de aquellos que los hicieron prisioneros.

Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.

47 Sé nuestro Salvador, Señor Dios nuestro, y nos volvamos a reunir de entre las naciones, para que glorifiquemos tu santo nombre y nos gloriamos en tu alabanza.

Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.

48 Alabado sea el Señor Dios de Israel por los siglos de los siglos; y que toda la gente diga: que así sea. Alaba al Señor.

Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!