Lamentaciones 5
1 Ten en mente, oh Señor, lo que nos ha llegado; toma nota y ve nuestra vergüenza.
Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 Nuestra herencia se entrega a los hombres extranjeros, nuestras casas a aquellos que no son nuestros compatriotas.
Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 Somos hijos sin padres, nuestras madres son como viudas.
Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 Pagamos dinero por un vaso de agua, obtenemos nuestra madera por un precio.
Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Nuestros atacantes están sobre nuestros cuellos; vencidos con cansancio, no tenemos descanso.
Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
6 Hemos dado nuestras manos a los egipcios y a los asirios para que podamos tener suficiente pan.
Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
7 Nuestros padres fueron pecadores y están muertos; y el peso de su maldad está sobre nosotros.
Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
8 Los siervos gobiernan sobre nosotros, y no hay nadie que nos libere de sus manos.
Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Ponemos nuestras vidas en peligro para obtener nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.
Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Nuestra piel se calienta como un horno, debido a la fiebre que nos causa la necesidad de alimentos.
Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 Tomaron por la fuerza a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 Los príncipes fueron colgados de las manos; los rostros de los ancianos no fueron honrados.
De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
13 Los jóvenes trituraban el grano y los niños caían bajo el peso de la leña.
Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 Los ancianos ya no están sentados en la puerta, y la música de los jóvenes ha llegado a su fin.
De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 El gozo de nuestros corazones ha terminado; Nuestro baile se transforma en dolor.
De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 La corona ha sido quitada de nuestra cabeza; el dolor es nuestro, porque somos pecadores.
De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Por esto nuestros corazones son débiles; por estas cosas nuestros ojos son oscuros;
Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 Por la montaña de Sión que es una ruina; los chacales van y vienen.
Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 Tú, oh Señor, estás sentado como Rey para siempre; El asiento de tu poder es de generación en generación.
Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 ¿Por qué te olvidarás de nosotros para siempre? ¿Por qué has estado alejado de nosotros durante tanto tiempo?
Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 Haz que volvamos a ti, Señor, y volveremos; Renueva nuestros días como en el pasado.
HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 Pero nos has rechazado por completo; Estás lleno de ira contra nosotros.
Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
