Lamentaciones 3

1 Soy el hombre que ha visto aflicción bajo la vara de su ira.

RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.

2 Por él he sido llevado a la oscuridad donde no hay luz.

Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.

3 Verdaderamente contra mí, su mano se ha vuelto una y otra vez todo el día.

Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

4 Mi carne y mi piel han sido envejecidas por él y quebrantó mis huesos.

Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.

5 Él ha levantado una pared contra mí, encerrándome con una amarga pena.

Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.

6 Él me ha mantenido en lugares oscuros, como aquellos que han estado muertos hace mucho tiempo.

Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.

7 Me ha cercado un muro, de modo que no puedo salir; Él ha hecho grande el peso de mi cadena.

Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.

8 Incluso cuando envío un grito de auxilio, él mantiene mi oración en secreto.

Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.

9 . Ha levantado un muro de piedras cortadas sobre mis caminos, torció mis caminos.

Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.

10 Él es como un oso esperándome, como un león en lugares secretos.

Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.

11 Por él, mis caminos se desviaron y me hicieron pedazos; me han asolado.

Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.

12 Con su arco inclinado, me ha hecho la marca de sus flechas.

Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.

13 Él ha soltado sus flechas en las partes más internas de mi cuerpo.

Oklarını böbreklerime sapladı.

14 Me he convertido en la burla de todos los pueblos; Soy él objeto de su burla todo el día.

Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

15 Él ha hecho de mi vida nada más que dolor, amarga es la bebida que me ha dado.

Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.

16 Por él, mis dientes se rompieron con piedras trituradas, y me cubrió de ceniza.

Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.

17 Mi alma es enviada lejos de la paz, no tengo más recuerdos del bien.

Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.

18 Y dije: Mi fuerza ha perecido, y mi esperanza en él Señor.

Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”

19 Ten en cuenta mi aflicción, mi vagar, el ajenjo y la amargura.

Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!

20 Mi alma aún guarda el recuerdo de ellos; y se humilla dentro de mí.

Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.

21 Esto lo tengo en mente, y por eso tengo esperanza.

Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

22 Es a través del amor del Señor que no hemos llegado a la destrucción, porque sus misericordias no tienen límites.

RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;

23 Son nuevas cada mañana; grande es su fidelidad.

Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.

24 Me dije: El Señor es mi herencia; y por eso tendré esperanza en él.

“Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”

25 El Señor es bueno para los que lo esperan, para el alma que lo está buscando.

RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.

26 Es bueno seguir esperando y esperando tranquilamente la salvación del Señor.

RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

27 Es bueno que un hombre se someta al yugo cuando es joven.

İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.

28 Déjalo que se siente solo, sin decir nada, porque él Señor se lo ha puesto.

RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;

29 Que ponga su boca en el polvo, si por casualidad puede haber esperanza.

Umudunu kesmeden yere kapanmalı,

30 Vuelva su rostro hacia el que le da golpes; que se llene de vergüenza.

Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;

31 Porque el Señor no da para siempre al hombre.

Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

32 Porque aunque él envíe dolor, aun así tendrá lástima en toda la medida de su amor.

Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

33 Porque no le agrada afligir y causar dolor a los hijos de los hombres.

Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.

34 Aplastar bajo sus pies a todos los prisioneros de la tierra,

Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,

35 Privar del derecho de un hombre ante el Altísimo.

Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,

36 Defraudar a un hombre en su demanda, el Señor no le place.

Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.

37 ¿Quién puede decir una cosa y darle efecto si no ha sido ordenado por el Señor?

Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?

38 ¿No sale mal y bien de la boca del Altísimo?

İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?

39 ¿Qué protesta puede hacer un hombre vivo, incluso un hombre sobre el castigo de su pecado?

İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?

40 Hagamos una reflexión pongamos a prueba nuestros caminos, volviéndonos nuevamente al Señor;

Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.

41 Levantando nuestros corazones con nuestras manos a Dios en los cielos.

Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:

42 Hemos hecho lo malo y hemos ido contra tu ley; No hemos tenido tu perdón.

“Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.

43 Cubriéndonos con ira, nos perseguiste, has matado, no perdonado;

Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.

44 Cubriéndose con una nube, para que la oración no pase.

Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.

45 Nos has hecho como basura y desecho entre los pueblos.

Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

46 Las bocas de todos nuestros enemigos se abren contra nosotros.

Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

47 El temor y trampas han venido sobre nosotros, desolación y destrucción.

Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”

48 Ríos de agua corren de mis ojos, por la destrucción de la hija de mi pueblo.

Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

49 Mis ojos están llorando sin parar, no tienen descanso,

Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

50 Hasta que el Señor nos mire, hasta que vea mi problema desde cielo.

RAB göklerden bakıp görünceye dek.

51 Mis ojos contristaron mi alma, por lo ocurrido a las hijas de mi pueblo.

Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.

52 Los que están contra mí sin causa me persiguen como si fuera un pájaro;

Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.

53 Han puesto fin a mi vida en la prisión, pusieron piedra sobre mi.

Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.

54 Aguas cubrieron mi cabeza; Dije, estoy muerto.

Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.

55 Estaba orando a tu nombre, oh Señor, desde la prisión más baja.

Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;

56 Mi voz vino a ti; Que no se te cierre el oído a mi clamor, a mi llanto.

Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.

57 Llegaste el día en que te hice mi oración: dijiste: No temas.

Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.

58 Oh Señor, has tomado la causa de mi alma, has salvado mi vida.

Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.

59 Oh Señor, has visto mi mal; sé juez en mi causa.

Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.

60 Has visto todas las malas recompensas que me han enviado, y todos sus planes contra mí.

Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.

61 Sus amargas palabras han llegado a tus oídos, oh Señor, y todos sus planes contra mí;

Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

62 Los labios de los que subieron contra mí, y sus pensamientos contra mí todo el día.

63 Toman nota de ellos cuando están sentados y cuando se levanten; Yo soy su objeto de burla.

Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.

64 Les darás su recompensa, Señor, respondiendo a la obra de sus manos.

Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.

65 Dejarás que sus corazones se endurezcan con tu maldición sobre ellos.

İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

66 Irás tras ellos con ira y les pondrás fin desde debajo de los cielos del Señor.

Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.