Job 21
1 Entonces Job respondió y dijo:
Job antwoordde, en sprak:
2 Presta atención con cuidado a mis palabras; y deja que este sea tu consuelo.
Luistert aandachtig naar wat ik ga zeggen; En dat uw troost zich daartoe bepale!
3 Déjame decir lo que tengo en mente, y después de eso, siguan burlándose de mí.
Laat mij uitspreken op mijn beurt, Wanneer ik klaar ben, kunt ge spotten!
4 En cuanto a mí, ¿mi queja es contra el hombre? entonces para que preguntarse si mi espíritu está angustiado?
Heb ik me soms over mensen beklaagd, Of heb ik geen grond, om mismoedig te zijn?
5 Toma nota de mí y llénate de maravilla, ponte la mano en la boca.
Ziet mij aan, en staat verstomd, En legt uw hand op de mond!
6 Al pensarlo, mi carne tiembla de miedo.
Wanneer ik er aan denk, sta ik verbijsterd, En huivert mijn vlees:
7 ¿Por qué se da la vida a los malvados? ¿Por qué se vuelven viejos y fuertes en el poder?
"Waarom blijven de bozen in leven Worden zij oud en groeien in kracht?"
8 Su simiente están establecidos delante de ellos, y su descendencia delante de sus ojos.
Hun kroost gedijt voor hun aanschijn, Hun geslacht houdt stand voor hun ogen;
9 Sus casas están libres de temor, y la vara de Dios no viene sobre ellos.
Hun huizen zijn veilig en zonder vrees, Gods roede valt er niet op neer.
10 Su buey engendra sin fallar; Su vaca da a luz, sin abortar.
Hun stier bespringt en bevrucht, Hun koeien kalven en hebben geen misdracht;
11 Envían a sus pequeños como un rebaño, y sus hijos disfrutan bailando.
Als een kudde laten ze hun jongens naar buiten, En hun kinderen springen rond.
12 Hacen canciones a los instrumentos de música, y se alegran del sonido de las flautas.
Ze zingen bij pauken en citer, Vermaken zich bij de tonen der fluit;
Ze slijten hun dagen in weelde, En dalen in vrede ten grave. (Sheol h7585)
14 Aunque dijeron a Dios: Aléjate de nosotros, porque no deseamos el conocimiento de tus caminos.
Toch zeggen ze tot God: Blijf verre van ons, We willen uw wegen niet kennen!
15 ¿Quién es él Todopoderoso, para que podamos adorarlo? ¿Y de qué nos sirve hacer oración a él?
Wat is de Almachtige, dat we Hem zouden dienen; Wat baat het ons, te smeken tot Hem?
16 En verdad, ¿no está su bienestar en su poder? El consejo de los malhechores está lejos de mí.
Ligt hun geluk niet in hun eigen hand, Bemoeit Hij Zich wel met de plannen der bozen?
17 ¿Con qué frecuencia se apaga la luz de los malhechores, o les vienen problemas? ¿Con qué frecuencia su ira les causa dolor?
Hoe dikwijls gaat de lamp der bozen wel uit, En stort er rampspoed op hen neer? Hoe dikwijls vernielt Hij de slechten in zijn toorn, Grijpen de weeën hen aan in zijn gramschap;
18 ¿Con qué frecuencia son dispersados como paja ante el viento, o como la hierba arrebatada por el viento de tormenta?
Worden zij als stro voor de wind, Als kaf, opgejaagd door de storm?
19 Tú dices: Dios mantiene el castigo acumulado para sus hijos. ¡Que pague, para que sepa.
Gij zegt: God wreekt zijn misdaad op zijn kinderen, En zal hem zo zijn wraak laten voelen!
20 ¡Que sus ojos vean su ruina, y que beba de la ira del Todopoderoso!
Maar zijn eigen ogen moesten zijn rampspoed aanschouwen, Zelf moest hij de toorn van den Almachtige drinken!
21 ¿Qué interés tiene él en su casa después de que muere, cuando se termina el número de sus meses?
Want wat bekommert hij zich om zijn gezin na zijn dood, Wanneer het getal zijner maanden ten einde is?
22 ¿Alguien puede enseñar sabiduría a Dios? siendo él, el juez de los que están en lo alto.
Zou men soms God de les willen lezen, Hij, die de hemelingen richt?
23 Uno llega a su fin en completo bienestar, lleno de paz y tranquilidad:
En de een gaat dood, geheel voldaan, Volkomen gelukkig en rustig,
24 Sus cubetas están llenos de leche, y no hay pérdida de fuerza en sus huesos.
Zijn lenden vol vet, Het merg in zijn beenderen nog fris.
25 Y otro llega a su fin con un alma amargada, sin haber probado el buen sabor.
De ander sterft met een verbitterd gemoed, Zonder ooit het geluk te hebben gesmaakt!
26 Juntos bajan al polvo, y son cubiertos por el gusano.
Tezamen liggen ze neer in het stof, Door de wormen bedekt!
27 Mira, soy consciente de tus pensamientos y de tus propósitos violentos contra mí;
Zeker, ik ken uw gedachten, En de bedenkingen, die gij tegen mij aanvoert;
28 Porque dices: ¿Dónde está la casa del príncipe, y dónde está la tienda del que hace el mal?
Gij zegt: "Waar is het huis van den tyran, Waar de tent, waar de bozen in wonen?"
29 ¿No has hecho la pregunta a los viajeros y no tomas nota de su experiencia?
Hebt gij de reizigers dan nooit ondervraagd, Of aanvaardt gij hun getuigenis niet:
30 ¿Cómo el hombre malo sale libre en el día de angustia, y tiene la salvación en el día de ira?
"De boze blijft gespaard op de dag van verderf, En ontsnapt op de dag van de gramschap!"
31 ¿Quién se dirigirá a su cara? y si ha hecho algo, ¿quién lo castiga?
Wie houdt hem zijn wandel voor ogen, Wie zet hem betaald wat hij deed?
32 Lo llevan a su último lugar de descanso y lo vigila.
Hij wordt ten grave gedragen, En een tombe houdt er de wacht.
33 La tierra del valle que cubre sus huesos es dulce para él, y todos los hombres vienen después de él, y antes de él han ido innumerables.
Zacht ligt hij neer Op de kluiten in het dal; Heel de wereld trekt achter hem aan, Talloos velen lopen uit voor zijn stoet.
34 ¿Por qué, entonces, me das consuelo con palabras en las que no hay ganancia, cuando ves que no hay nada en tus respuestas sino engaño?
Wat is uw vertroosting dus schraal, Uw antwoord anders dan leugens!
