Salmos 35

1 Salmo de David. DISPUTA, oh Jehová, con los que contra mí contienden; pelea con los que me combaten.

Een psalm van David. Twist, HEERE! met mijn twisters; strijd met mijn bestrijders.

2 Echa mano al escudo y al pavés, y levántate en mi ayuda.

Grijp het schild en de rondas, en sta op tot mijn hulp.

3 Y saca la lanza, cierra contra mis perseguidores; di á mi alma: Yo soy tu salud.

En breng de spies voort, en sluit den weg toe, mijn vervolgers tegemoet; zeg tot mijn ziel: Ik ben uw Heil.

4 Avergüéncense y confúndanse los que buscan mi alma: vuelvan atrás, y sean avergonzados los que mi mal intentan.

Laat hen beschaamd en te schande worden, die mijn ziel zoeken; laat hen achterwaarts gedreven en schaamrood worden, die kwaad tegen mij bedenken.

5 Sean como el tamo delante del viento; y el ángel de Jehová [los] acose.

Laat hen worden als kaf voor den wind, en de Engel des HEEREN drijve hen weg.

6 Sea su camino oscuridad y resbaladeros; y el ángel de Jehová los persiga.

Hun weg zij duister en gans slibberig; en de Engel des HEEREN vervolge hen.

7 Porque sin causa escondieron para mí su red en un hoyo; sin causa hicieron [hoyo] para mi alma.

Want zij hebben zonder oorzaak de groeve van hun net voor mij verborgen; zij hebben zonder oorzaak gegraven voor mijn ziel.

8 Véngale el quebrantamiento que no sepa, y su red que escondió lo prenda: con quebrantamiento en ella caiga.

De verwoesting overkome hem, dat hij het niet wete, en zijn net, dat hij verborgen heeft, vange hemzelven; hij valle daarin met verwoesting.

9 Y gócese mi alma en Jehová; y alégrese en su salud.

Zo zal mijn ziel zich verheugen in den HEERE; zij zal vrolijk zijn in Zijn heil.

10 Todos mis huesos dirán: Jehová, ¿quién como tú, que libras al afligido del más fuerte que él, y al pobre y menesteroso del que le despoja?

Al mijn beenderen zullen zeggen: HEERE, wie is U gelijk! U, Die den ellendige redt van dien, die sterker is dan hij, en den ellendige en nooddruftige van zijn berover.

11 Levantáronse testigos falsos; demandáronme lo que no sabía;

Wrevelige getuigen staan er op; hetgeen ik niet weet, eisen zij van mij.

12 Volviéronme mal por bien, para abatir á mi alma.

Zij vergelden mij kwaad voor goed, de beroving mijner ziel.

13 Mas yo, cuando ellos enfermaron, me vestí de saco; afligí con ayuno mi alma, y mi oración se revolvía en mi seno.

Mij aangaande daarentegen, als zij krank waren, was een zak mijn kleed; ik kwelde mijn ziel met vasten, en mijn gebed keerde weder in mijn boezem.

14 Como por mi compañero, como por mi hermano andaba; como el que trae luto por madre, enlutado me humillaba.

Ik ging steeds, alsof het een vriend, alsof het mij een broeder geweest ware; ik ging gebukt in het zwart, als een, die over zijn moeder treurt.

15 Pero ellos se alegraron en mi adversidad, y se juntaron; juntáronse contra mí gentes despreciables, y yo no lo entendía: despedazábanme, y no cesaban;

Maar als ik hinkte, waren zij verblijd, en verzamelden zich; zij verzamelden zich tot mij als geslagenen, en ik merkte niets; zij scheurden hun klederen, en zwegen niet stil.

16 Con los lisonjeros escarnecedores truhanes, crujiendo sobre mí sus dientes.

Onder de huichelende spotachtige tafelbroeders knersten zij over mij met hun tanden.

17 Señor, ¿hasta cuándo verás [esto]? Recobra mi alma de sus quebrantamientos, mi única de los leones.

HEERE! hoe lang zult Gij toezien? Breng mijn ziel weder van hunlieder verwoestingen, mijn eenzame van de jonge leeuwen.

18 Te confesaré en grande congregación; te alabaré entre numeroso pueblo.

Zo zal ik U loven in de grote gemeente; onder machtig veel volks zal ik U prijzen.

19 No se alegren de mí mis enemigos injustos: ni los que me aborrecen sin causa hagan del ojo.

Laat hen zich niet verblijden over mij, die mij om valse oorzaken vijanden zijn; noch wenken met de ogen, die mij zonder oorzaak haten.

20 Porque no hablan paz; y contra los mansos de la tierra piensan palabras engañosas.

Want zij spreken niet van vrede, maar zij bedenken bedriegelijke zaken tegen de stillen in het land.

21 Y ensancharon sobre mí su boca; dijeron: ¡Ea, ea, nuestros ojos [lo] han visto!

En zij sperren hun mond wijd op tegen mij; zij zeggen: Ha, ha, ons oog heeft het gezien!

22 Tú lo has visto, oh Jehová; no calles: Señor, de mí no te alejes.

HEERE! Gij hebt het gezien, zwijg niet; HEERE! wees niet verre van mij.

23 Muévete y despierta para mi juicio, para mi causa, Dios mío y Señor mío.

Ontwaak en word wakker tot mijn recht; mijn God en HEERE! tot mijn twistzaak.

24 Júzgame conforme á tu justicia, Jehová Dios mío; y no se alegren de mí.

Doe mij recht naar Uw gerechtigheid, HEERE, mijn God! en laat hen zich over mij niet verblijden.

25 No digan en su corazón: ¡Ea, alma nuestra! No digan: ¡Hémoslo devorado!

Laat hen niet zeggen in hun hart: Heah, onze ziel! laat hen niet zeggen: Wij hebben hem verslonden!

26 Avergüéncense, y sean confundidos á una los que de mi mal se alegran: vístanse de vergüenza y de confusión los que se engrandecen contra mí.

Laat hen beschaamd en te zamen schaamrood worden, die zich in mijn kwaad verblijden; laat hen met schaamte en schande bekleed worden, die zich tegen mij groot maken.

27 Canten y alégrense los que están á favor de mi justa causa, y digan siempre: Sea ensalzado Jehová, que ama la paz de su siervo.

Laat hen vrolijk zingen en verblijd zijn, die lust hebben tot mijn gerechtigheid; en laat hen geduriglijk zeggen: Groot gemaakt zij de HEERE, Die lust heeft tot den vrede Zijns knechts!

28 Y mi lengua hablará de tu justicia, y de tu loor todo el día.

Zo zal mijn tong vermelden Uw gerechtigheid, en Uw lof den gansen dag.