< Lamentaciones 5 >

1 ACUÉRDATE, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido: ve y mira nuestro oprobio.
Ao Awurade, kae deɛ aba yɛn so; hwɛ, na hunu yɛn animguaseɛ.
2 Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, nuestras casas á forasteros.
Wɔadane yɛn agyapadeɛ ama ahɔhoɔ, wɔde yɛn afie ama ananafoɔ.
3 Huérfanos somos sin padre, nuestras madres como viudas.
Yɛayɛ nwisiaa na yɛnni agyanom, yɛn maamenom ayɛ sɛ akunafoɔ.
4 Nuestra agua bebemos por dinero; nuestra leña por precio compramos.
Ɛsɛ sɛ yɛtɔ nsuo a yɛnom; yɛbɛnya nnyina a, gye sɛ yɛtɔ.
5 Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.
Wɔn a wɔtaa yɛn no abɛn yɛn pɛɛ; Yɛabrɛ na yɛnnya ahomegyeɛ.
6 Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.
Yɛde yɛn ho maa Misraim ne Asiria sɛdeɛ yɛbɛnya aduane a ɛbɛso yɛn.
7 Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
Yɛn agyanom yɛɛ bɔne, na wɔnni hɔ bio, na yɛn na wɔn asotwe abɛda yɛn so.
8 Siervos se enseñorearon de nosotros; no hubo quien de su mano nos librase.
Nkoa di yɛn so, na obiara nni hɔ a ɔbɛgye yɛn afiri wɔn nsam.
9 Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante del cuchillo del desierto.
Yɛde yɛn nkwa bɔ afɔdeɛ de pɛ yɛn anoduane, akofena a ɛwɔ ɛserɛ so no enti.
10 Nuestra piel se ennegreció como un horno á causa del ardor del hambre.
Yɛn honam adɔ sɛ fononoo. Ɛkɔm ama huraeɛ abɔ yɛn.
11 Violaron á las mujeres en Sión, á las vírgenes en las ciudades de Judá.
Wɔato mmaa monnaa wɔ Sion, ne mmaabunu a wɔwɔ Yuda nkuro so.
12 A los príncipes colgaron por su mano; no respetaron el rostro de los viejos.
Wɔkyekyere mmapɔmma nsa na wɔasɛn wɔn; wɔmmfa anidie mma mpanimfoɔ.
13 Llevaron los mozos á moler, y los muchachos desfallecieron en la leña.
Mmeranteɛ yɛ adwuma den wɔ ayuoyammoɔ so; na mmerantewaa nan toto wɔ nnyina duruduru ase.
14 Los ancianos cesaron de la puerta, los mancebos de sus canciones.
Mpanimfoɔ ntena kuropɔn apono ano bio; mmeranteɛ agyae wɔn nnwontoɔ.
15 Cesó el gozo de nuestro corazón; nuestro corro se tornó en luto.
Ahosɛpɛ afiri yɛn akoma mu; yɛn asa adane agyaadwotwa.
16 Cayó la corona de nuestra cabeza: ¡ay ahora de nosotros! porque pecamos.
Ahenkyɛ afiri yɛn tiri so. Yɛn ara, yɛnnue sɛ yɛayɛ bɔne!
17 Por esto fué entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestros ojos:
Yei enti yɛn akoma atɔ piti, yeinom enti yɛn ani so ayɛ kusuu
18 Por el monte de Sión que está asolado; zorras andan en él.
wɔ Sion bepɔ a ada mpan na sakraman nenam soɔ no enti.
19 Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre: tu trono de generación en generación.
Wo, Ao Awurade, di ɔhene afebɔɔ; wʼahennwa firi awoɔ ntoatoasoɔ kɔsi awoɔ ntoatoasoɔ.
20 ¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, y nos dejarás por largos días?
Adɛn enti na wo werɛ firi yɛn daa yi? Adɛn enti na wagya yɛn mmerɛ tenten mu yi?
21 Vuélvenos, oh Jehová, á ti, y nos volveremos: renueva nuestros días como al principio.
Ka yɛn bata wo ho bio, Ao, Awurade, na yɛatumi aba wo nkyɛn; yɛ yɛn nna foforɔ sɛ tete no
22 Porque repeliendo nos has desechado; te has airado contra nosotros en gran manera.
agye sɛ wapo yɛn koraa anaa sɛ wo bo afu yɛn mmorosoɔ.

< Lamentaciones 5 >