< Job 9 >

1 Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
Ningĩ Ayubu agĩcookia, akiuga atĩrĩ:
2 Ciertamente yo conozco que es así: ¿y cómo se justificará el hombre con Dios?
“Ti-itherũ nĩnjũũĩ ũhoro ũcio nĩ wa ma. No rĩrĩ, mũndũ angĩhota atĩa gũkorwo arĩ mũthingu mbere ya Mũrungu?
3 Si quisiere contender con él, no le podrá responder á una [cosa] de mil.
O na korwo mũndũ enda gũkararania na Ngai-rĩ, ndangĩhota kũmũcookeria kĩũria o na kĩmwe harĩ ciũria ngiri.
4 El es sabio de corazón, y poderoso en fortaleza: ¿quién se endureció contra él, y quedó en paz?
Ũũgĩ wake nĩ mũingĩ mũno, na ũhoti wake nĩ mũnene. Nũũ wanaregana nake akĩgaacĩra?
5 Que arranca los montes con su furor, y no conocen quién los trastornó:
Eeheragia irĩma itekũmenya, na agacingʼaũrania nĩ kũrakara.
6 Que remueve la tierra de su lugar, y hace temblar sus columnas:
Athingithagia thĩ ĩkoima handũ hayo, na akainainia itugĩ ciayo.
7 Que manda al sol, y no sale; y sella las estrellas:
Aathaga riũa rĩkaaga kũratha; nake agiragĩrĩria ũtheri wa njata.
8 El que extiende solo los cielos, y anda sobre las alturas de la mar:
Nĩwe watambũrũkirie igũrũ arĩ o wiki, na athiiaga agĩkinyangaga makũmbĩ ma iria.
9 El que hizo el Arcturo, y el Orión, y las Pléyadas, y los lugares secretos del mediodía:
Nĩwe Mũũmbi wa njata iria ciĩtagwo Nduba, na Karaũ, na Kĩrĩmĩra, o na ikundi cia njata cia mwena wa gũthini.
10 El que hace cosas grandes é incomprensibles, y maravillosas, sin número.
Nĩekaga magegania matangĩmenyeka, na akaringa ciama itangĩtarĩka.
11 He aquí que él pasará delante de mí, y yo no lo veré; y pasará, y no lo entenderé.
Rĩrĩa aahĩtũkĩra harĩa ndĩ, ndingĩmuona; o na rĩrĩa aathiĩra harĩa ndĩ ndimenyaga.
12 He aquí, arrebatará; ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá, Qué haces?
Angĩgutha kĩndũ-rĩ, nũũ ũngĩhota kũmũgiria? Nũũ ũngĩmũũria atĩrĩ, ‘Nĩ atĩa ũreka?’
13 Dios no tornará atrás su ira, y debajo de él se encorvan los que ayudan á los soberbios.
Ngai ndahingagĩrĩria marakara make; o na arĩa maateithagĩrĩria Rahabu nĩmamũinamagĩrĩra.
14 ¿Cuánto menos le responderé yo, y hablaré con él palabras estudiadas?
“Niĩ-rĩ, ndaakĩhota atĩa kũmũkararia? Ingĩruta kũ ciugo cia kũmũcookeria?
15 Que aunque fuese yo justo, no responderé; antes habré de rogar á mi juez.
O na korwo ndihĩtĩtie-rĩ, ndingĩhota kũmũcookeria ũndũ; ũrĩa ingĩĩka no gũthaitha ingĩthaitha Mũnjiirithia anjiguĩre tha.
16 Que si yo le invocase, y él me respondiese, aun no creeré que haya escuchado mi voz.
O na ingĩamwĩtire nake anjĩtĩke-rĩ, ndingĩĩtĩkia nĩangĩathikĩrĩirie.
17 Porque me ha quebrado con tempestad, y ha aumentado mis heridas sin causa.
We angĩamemendire na kĩhuhũkanio, na aingĩhie ironda ciakwa hatarĩ gĩtũmi.
18 No me ha concedido que tome mi aliento; mas hame hartado de amarguras.
Ndarekaga njookererwo nĩ mĩhũmũ, no nĩahatagĩrĩria na mathĩĩna.
19 Si [habláremos] de [su] potencia, fuerte por cierto es; si de juicio, ¿quién me emplazará?
Korwo no ũhoro wa hinya-rĩ, we arĩ hinya mũno! Na korwo no ũhoro wa ciira wa kĩhooto-rĩ, nũũ ũngĩmwĩta?
20 Si yo me justificare, me condenará mi boca; si [me dijere] perfecto, esto me hará inicuo.
O na korwo ndiahĩtĩtie-rĩ, kanua gakwa no kandue mũhĩtia; korwo ndiarĩ na ũcuuke-rĩ, nĩkangĩanduire mũhĩtia.
21 [Bien que] yo [fuese] íntegro, no conozco mi alma: reprocharé mi vida.
“O na gũtuĩka ndirĩ na ũcuuke-rĩ, ndikwĩrĩrĩra; muoyo wakwa nĩndĩwagĩire kĩene.
22 Una cosa resta que yo diga: Al perfecto y al impío él los consume.
Ũhoro no ũrĩa ũmwe; nĩkĩo ndĩroiga atĩrĩ, ‘Aniinaga arĩa matarĩ ũcuuke o na akaniina arĩa aaganu.’
23 Si azote mata de presto, ríese de la prueba de los inocentes.
Hĩndĩ ĩrĩa ihũũra rĩarehe gĩkuũ kĩa narua, nĩathekagĩrĩra kũũrwo nĩ hinya kwa arĩa matarĩ na mahĩtia.
24 La tierra es entregada en manos de los impíos, y él cubre el rostro de sus jueces. Si no [es él], ¿quién [es]? ¿dónde está?
Hĩndĩ ĩrĩa bũrũri wagĩa moko-inĩ ma andũ aaganu, nĩahingaga aciirithania maitho. Akorwo ti we-rĩ, nũũ wĩkaga ũguo?
25 Mis días han sido más ligeros que un correo; huyeron, y no vieron el bien.
“Matukũ makwa marahanyũka gũkĩra mũkinyia-ũhoro; mombũkaga matarĩ na gĩkeno o na kĩnini.
26 Pasaron cual navíos veloces: como el águila que se arroja á la comida.
Mahĩtũkaga na ihenya mũno ta tũtarũ twa irura, kana ta nderi igũcuuhũkĩra kĩndũ gĩa kũrĩa.
27 Si digo: Olvidaré mi queja, dejaré mi aburrimiento, y esforzaréme:
Ingiuga atĩrĩ, ‘Nĩngũriganĩrwo nĩ mateta makwa, nĩngũtiga gũtukia gĩthiithi, ngene,’
28 Contúrbanme todos mis trabajos; sé que no me darás por libre.
no ngeetigĩra mĩnyamaro yakwa yothe, nĩgũkorwo nĩnjũũĩ ndũkandua atĩ ndiĩhĩtie.
29 Yo soy impío, ¿para qué trabajaré en vano?
Kuona atĩ nĩndĩkĩtie gũtuuo mũhĩtia-rĩ, nĩ kĩĩ gĩgũtũma ndĩĩnogie tũhũ?
30 Aunque me lave con aguas de nieve, y limpie mis manos con la misma limpieza,
O na ingĩĩthamba na thabuni, na ndĩĩthambe moko na igata-rĩ,
31 Aun me hundirás en el hoyo, y mis propios vestidos me abominarán.
no ũndikirie irima rĩa gĩcoro nĩgeetha o na nguo ciakwa iithũũre.
32 Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, y vengamos juntamente á juicio.
“We ti mũndũ ta niĩ atĩ nĩguo ndĩmũcookerie, nĩguo tũngʼethanĩre igooti-inĩ.
33 No hay entre nosotros árbitro que ponga su mano sobre nosotros ambos.
Naarĩ korwo nĩ harĩ mũndũ ũngĩtũiguithania, atũigĩrĩre guoko gwake ithuĩ eerĩ,
34 Quite de sobre mí su vara, y su terror no me espante.
mũndũ wa kũnjehereria rũthanju rwa Ngai, nĩgeetha ndigacooke kũmakio nĩ itebeebania rĩake.
35 Entonces hablaré, y no le temeré: porque así no estoy en mí mismo.
Hĩndĩ ĩyo nĩingĩacooka kwaragia itekũmwĩtigĩra, no ũrĩa ndariĩ rĩu-rĩ, ndingĩhota.

< Job 9 >