Proverbios 9
1 La sabiduría edificó su casa; labró sus siete columnas:
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 Mató a su víctima, templó su vino, y puso su mesa.
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 Envió sus criadas, clamó sobre lo más alto de la ciudad:
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 Cualquiera simple, venga acá. A los faltos de entendimiento dijo:
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 Veníd, coméd mi pan; y bebéd del vino que yo he templado.
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Dejád las simplezas, y vivíd; y andád por el camino de la inteligencia.
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 El que castiga al burlador, afrenta toma para sí; y el que reprende al impío, su mancha.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 No castigues al burlador, porque no te aborrezca: castiga al sabio, y amarte ha.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Da instrucción al sabio, y será más sabio: enseña al justo, y añadirá enseñamiento.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 El temor de Jehová es el principio de la sabiduría; y la ciencia de los santos es inteligencia.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 Porque por mí se aumentarán tus días; y años de vida se te añadirán.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 Si fueres sabio, para ti lo serás; mas si fueres burlador, tú solo pagarás.
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 La mujer insensata es alborotadora, es simple, y no sabe nada:
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 Asiéntase sobre una silla a la puerta de su casa, en lo alto de la ciudad;
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 Para llamar a los que pasan por el camino: que van por sus caminos derechos:
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 Cualquiera simple, venga acá. A los faltos de entendimiento, dijo:
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 Las aguas hurtadas son dulces; y el pan encubierto es suave.
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
