Proverbios 8
1 ¿No clama la sabiduría; y la inteligencia da su voz?
Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?
2 En los altos cabezos, junto al camino, a las encrucijadas de las veredas se para:
Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.
3 En el lugar de las puertas, a la entrada de la ciudad: a la entrada de las puertas da voces:
Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:
4 O! hombres, a vosotros clamo; y mi voz es a los hijos de los hombres.
Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:
5 Entendéd simples astucia; y vosotros insensatos, tomád entendimiento:
Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.
6 Oíd, porque hablaré cosas excelentes, y abriré mis labios para cosas rectas.
Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.
7 Porque mi paladar hablará verdad; y mis labios abominan la impiedad.
Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.
8 En justicia son todas las razones de mi boca: no hay en ellas cosa perversa, ni torcida.
Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.
9 Todas ellas son rectas al que entiende; y rectas a los que han hallado sabiduría.
Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.
10 Recibíd mi castigo, y no la plata; y ciencia, mas que el oro escogido.
Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.
11 Porque mejor es la sabiduría que las piedras preciosas; y todas las cosas que se pueden desear, no se pueden comparar a ella.
Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.
12 Yo, la sabiduría, moré con la astucia; y yo invento la ciencia de los consejos.
Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.
13 El temor de Jehová es aborrecer el mal; la soberbia, y la arrogancia, y el mal camino, y la boca perversa aborrezco.
Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.
14 Conmigo está el consejo, y el ser: yo soy la inteligencia; mía es la fortaleza.
De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.
15 Por mí reinan los reyes, y los príncipes determinan justicia.
Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.
16 Por mí dominan los príncipes, y todos los gobernadores juzgan la tierra.
Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.
17 Yo amo a los que me aman; y los que me buscan, me hallan.
Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.
18 Las riquezas y la honra están conmigo, riqueza firme y justa.
Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.
19 Mejor es mi fruto que el oro, y que el oro refinado; y mi renta, que la plata escogida.
Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.
20 Por vereda de justicia guiaré, por medio de veredas de juicio.
Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;
21 Para hacer heredar a mis amigos el ser, y que yo hincha sus tesoros.
Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.
22 Jehová me poseyó en el principio de su camino, desde entonces, antes de sus obras.
La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.
23 Eternalmente tuve el principado, desde el principio, antes de la tierra.
Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.
24 Antes de los abismos fui engendrada; antes que fuesen las fuentes de las muchas aguas:
Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.
25 Antes que los montes fuesen fundados: antes de los collados, yo era engendrada.
Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;
26 No había aun hecho la tierra, ni las plazas, ni la cabeza de los polvos del mundo.
Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.
27 Cuando componía los cielos, allí estaba yo; cuando señalaba por compás la sobrehaz del abismo:
Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,
28 Cuando afirmaba los cielos arriba: cuando afirmaba las fuentes del abismo:
Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,
29 Cuando ponía a la mar su estatuto; y a las aguas, que no pasasen su mandamiento: cuando señalaba los fundamentos de la tierra:
Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:
30 Con él estaba yo por ama, y fui en delicias todos los días, teniendo solaz delante de él en todo tiempo.
Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.
31 Tengo solaz en la redondez de su tierra; y mis solaces son con los hijos de los hombres.
Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.
32 Ahora pues, hijos, oídme; y bienaventurados los que guardaren mis caminos.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.
33 Obedecéd la instrucción, y sed sabios; y no la menospreciéis.
Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.
34 Bienaventurado el hombre que me oye, trasnochando a mis puertas cada día: guardando los umbrales de mis entradas.
Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.
35 Porque el que me hallare, hallará la vida; y alcanzará la voluntad de Jehová.
Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.
36 Mas el que peca contra mí, defrauda a su alma: todos los que me aborrecen, aman la muerte.
Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.
