< Job 5 >
1 Ahora pues da voces, si habrá quien te responda; y si habrá alguno de los santos a quien mires.
Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 Es cierto que al insensato la ira le mata; y al codicioso consume la envidia.
Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
3 Yo he visto al necio que echaba raíces, y en la misma hora maldije su habitación.
Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
4 Sus hijos serán lejos de la salud, y en la puerta serán quebrantados, y no habrá quien los libre.
Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 Hambrientos comerán su segada, y la sacarán de entre las espinas; y sedientos beberán su hacienda.
Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
6 Porque la pena no sale del polvo, ni la molestia reverdece de la tierra.
Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 Antes como las centellas se levantan para volar por el aire, así el hombre nace para la aflicción.
Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 Ciertamente yo buscaría a Dios, y depositaría en él mis negocios;
Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 El cual hace grandes cosas, que no hay quien las comprenda; y maravillas que no tienen cuento:
Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, y envía las aguas sobre las haces de las plazas:
Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 Que pone los humildes en altura, y los enlutados son levantados a salud:
Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
12 Que frustra los pensamientos de los astutos, para que sus manos no hagan nada:
Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
13 Que prende a los sabios en su astucia, y el consejo de los perversos es entontecido.
Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
14 De día se topan con tinieblas, y en mitad del día andan a tiento, como en noche.
En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, y de la mano violenta.
Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
16 Que es esperanza al menesteroso, y la iniquidad cerró su boca.
Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
17 He aquí, que bienaventurado es el hombre a quien Dios castiga: por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.
Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
18 Porque él es el que hace la llaga, y él que la ligará: el hiere, y sus manos curan.
Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
19 En seis tribulaciones te librará, y en la séptima no te tocará el mal.
En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
20 En la hambre te redimirá de la muerte, y en la guerra, de las manos de la espada.
En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 Del azote de la lengua serás encubierto: ni temerás de la destrucción, cuando viniere.
Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
22 De la destrucción y de la hambre te reirás, y no temerás de las bestias del campo.
Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 Y aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, y las bestias del campo te serán pacíficas.
Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 Y sabrás que hay paz en tu tienda; y visitarás tu morada, y no pecarás.
Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
25 Y entenderás que tu simiente es mucha; y tus pimpollos, como la yerba de la tierra.
Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 Y vendrás en la vejez a la sepultura, como el montón de trigo que se coge a su tiempo.
En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: óyelo, y tú sabe para ti.
Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.