Job 31

1 Hice concierto con mis ojos: porque ¿a qué propósito había yo de pensar de la virgen?

Ik heb een verbond gemaakt met mijn ogen; hoe zou ik dan acht gegeven hebben op een maagd?

2 Porque, ¿qué galardón me daría de arriba Dios, y qué heredad el Omnipotente de las alturas?

Want wat is het deel Gods van boven, of de erve des Almachtigen uit de hoogten?

3 ¿No hay quebrantamiento para el impío, y extrañamiento para los que obran iniquidad?

Is niet het verderf voor den verkeerde, ja, wat vreemds voor de werkers der ongerechtigheid?

4 ¿No ve él mis caminos, y cuenta todos mis pasos?

Ziet Hij niet mijn wegen, en telt Hij niet al mijn treden?

5 Si anduve con mentira, y si mi pie se apresuró a engaño,

Zo ik met ijdelheid omgegaan heb, en mijn voet gesneld heeft tot bedriegerij;

6 Péseme Dios en balanzas de justicia, y conocerá mi perfección.

Hij wege mij op, in een rechte weegschaal, en God zal mijn oprechtigheid weten.

7 Si mis pasos se apartaron del camino, y si mi corazón se fue tras mis ojos, y si algo se apegó a mis manos,

Zo mijn gang uit den weg geweken is, en mijn hart mijn ogen nagevolgd is, en aan mijn handen iets aankleeft;

8 Siembre yo, y otro coma, y mis verduras sean arrancadas.

Zo moet ik zaaien, maar een ander eten, en mijn spruiten moeten uitgeworteld worden!

9 Si fue mi corazón engañado acerca de mujer, y si estuve asechando a la puerta de mi prójimo:

Zo mijn hart verlokt is geweest tot een vrouw, of ik aan mijns naasten deur geloerd heb;

10 Muela para otro mi mujer, y sobre ella se encorven otros;

Zo moet mijn huisvrouw met een ander malen, en anderen zich over haar krommen!

11 Porque es maldad, e iniquidad probada.

Want dat is een schandelijke daad, en het is een misdaad bij de rechters.

12 Porque es fuego que hasta el sepulcro devoraría, y toda mi hacienda desarraigaría.

Want dat is een vuur, hetwelk tot de verderving toe verteert, en al mijn inkomen uitgeworteld zou hebben.

13 Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, cuando ellos pleiteasen conmigo;

Zo ik versmaad heb het recht mijns knechts, of mijner dienstmaagd, als zij geschil hadden met mij;

14 ¿Qué haría yo cuando Dios se levantase? y cuando él visitase; ¿qué le respondería yo?

(Want wat zou ik doen, als God opstond? En als Hij bezoeking deed, wat zou ik Hem antwoorden?

15 ¿El que en el vientre me hizo a mí, no le hizo a él? ¿y un mismo autor no nos dispuso en la matriz?

Heeft Hij niet, Die mij in den buik maakte, hem ook gemaakt en Een ons in de baarmoeder bereid?)

16 Si estorbé el contento de los pobres, e hice desfallecer los ojos de la viuda;

Zo ik den armen hun begeerte onthouden heb, of de ogen der weduwe laten versmachten;

17 Y si comí mi bocado solo, y no comió de él el huérfano;

En mijn bete alleen gegeten heb, zodat de wees daarvan niet gegeten heeft;

18 (Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre; y desde el vientre de mi madre fui guía de la viuda; )

(Want van mijn jonkheid af is hij bij mij opgetogen, als bij een vader, en van mijner moeders buik af heb ik haar geleid; )

19 Si ví al que pereciera sin vestido, y al menesteroso sin cobertura;

Zo ik iemand heb zien omkomen, omdat hij zonder kleding was, en dat de nooddruftige geen deksel had;

20 Si no me bendijeron sus lomos, y del vellocino de mis ovejas se calentaron;

Zo zijn lenden mij niet gezegend hebben, toen hij van de vellen mijner lammeren verwarmd werd;

21 Si alcé contra el huérfano mi mano, aunque viese que todos me ayudarían en la puerta:

Zo ik mijn hand tegen den wees bewogen heb, omdat ik in de poort mijn hulp zag;

22 Mi espalda se caiga de mi hombro, y mi brazo sea quebrado de mi canilla.

Mijn schouder valle van het schouderbeen, en mijn arm breke van zijn pijp af!

23 Porque temí el castigo de Dios, contra cuya alteza yo no tendría poder.

Want het verderf Gods was bij mij een schrik, en ik vermocht niet vanwege Zijn hoogheid.

24 Si puse en oro mi esperanza, y dije al oro: Mi confianza eres tú;

Zo ik het goud tot mijn hoop gezet heb, of tot het fijn goud gezegd heb: Gij zijt mijn vertrouwen;

25 Si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, y de que mi mano hallase mucho;

Zo ik blijde ben geweest, omdat mijn vermogen groot was, en omdat mijn hand geweldig veel verkregen had;

26 Si ví al sol cuando resplandecía, y a la luna cuando iba hermosa,

Zo ik het licht aangezien heb, wanneer het scheen, of de maan heerlijk voortgaande;

27 Y mi corazón se engañó en secreto, y mi boca besó mi mano:

En mijn hart verlokt is geweest in het verborgen, dat mijn hand mijn mond gekust heeft;

28 Esto también fuera maldad probada, porque negaría al Dios soberano.

Dat ware ook een misdaad bij den rechter; want ik zou den God van boven verzaakt hebben.

29 Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, y me regocijé, cuando le halló el mal.

Zo ik verblijd ben geweest in de verdrukking mijns haters, en mij opgewekt heb, als het kwaad hem vond;

30 Que ni aun entregué al pecado mi paladar, pidiendo maldición para su alma,

(Ook heb ik mijn gehemelte niet toegelaten te zondigen, mits door een vloek zijn ziel te begeren).

31 Cuando mis domésticos decían: ¿quién nos diese de su carne? nunca nos hartaríamos.

Zo de lieden mijner tent niet hebben gezegd: Och, of wij van zijn vlees hadden, wij zouden niet verzadigd worden;

32 El extranjero no tenía fuera la noche: mis puertas abría al caminante.

De vreemdeling overnachtte niet op de straat; mijn deuren opende ik naar den weg;

33 Si encubrí como los hombres mis prevaricaciones, escondiendo en mi escondrijo mi iniquidad;

Zo ik, gelijk Adam, mijn overtredingen bedekt heb, door eigenliefde mijn misdaad verbergende!

34 Porque quebrantaba a la gran multitud, y el menosprecio de las familias me atemorizó, y callé, y no salí de mi puerta;

Zeker, ik kon wel een grote menigte geweldiglijk onderdrukt hebben; maar de verachtste der huisgezinnen zou mij afgeschrikt hebben; zodat ik gewezen zou hebben, en ter deure niet uitgegaan zijn.

35 Quién me diese: quién me oyese: ciertamente, mi señal es que el Omnipotente testificará por mí: aunque mi adversario me haga el proceso,

Och, of ik een hadde, die mij hoorde! Zie, mijn oogmerk is, dat de Almachtige mij antwoorde, en dat mijn tegenpartij een boek schrijve.

36 Ciertamente yo le llevaría sobre mi hombro, y me le ataría en lugar de coronas.

Zou ik het niet op mijn schouder dragen? Ik zou het op mij binden als een kroon.

37 Yo le contaría el número de mis pasos; y como príncipe me allegaría a él.

Het getal mijner treden zou ik hem aanwijzen; als een vorst zou ik tot hem naderen.

38 Si mi tierra clamará contra mí, y llorarán todos sus surcos;

Zo mijn land tegen mij roept, en zijn voren te zamen wenen;

39 Si comí su fuerza sin dinero, o afligí el alma de sus dueños:

Zo ik zijn vermogen gegeten heb zonder geld, en de ziel zijner akkerlieden heb doen hijgen;

40 En lugar de trigo me nazcan espinas, y neguilla en lugar de cebada. Acábanse las palabras de Job.

Dat voor tarwe distelen voortkomen, en voor gerst stinkkruid! De woorden van Job hebben een einde.