Job 10
1 Mi alma es cortada en mi vida: por tanto yo soltaré mi queja sobre mí, y hablaré con amargura de mi alma.
Canım həyatımdan bezib. Şikayətimə məhdudiyyət qoymayacağam, Acı həyatımdan danışacağam.
2 Diré a Dios: No me condenes: házme entender por qué pleitéas conmigo.
Qoy Allaha deyim: “Məni günahlandırma, Bir mənə söylə, niyə mənimlə çəkişirsən?
3 ¿Parécete bien que oprimas, y que deseches la obra de tus manos, y que favorezcas el consejo de los impíos?
Məni incitmək, Əllərinin işini xor görmək, Pislərin niyyətlərinə işıq vermək Sənə xoşdurmu?
4 ¿Tienes tú ojos de carne? ¿ves tú como el hombre?
Səndə insan gözümü var? İnsan necə görürsə, Sən də elə görürsənmi?
5 ¿Tus días son como los días del hombre? ¿tus años son como los tiempos humanos,
Günlərin insan ömrü kimidirmi? İllərin insanın yaşadığı illər kimidirmi?
6 Que inquieras mi iniquidad, y busques mi pecado?
Çünki məndə təqsir axtarırsan, Günahlarımı araşdırırsan.
7 Sobre saber tú que yo no soy impío: y que no hay quien de tu mano libre.
Özün də bilirsən mən şər adam deyiləm, Məni Sənin əlindən qurtaran yoxdur.
8 Tus manos me formaron, y me hicieron todo al derredor: ¿y hásme de deshacer?
Əllərin mənə quruluş verdi, məni yaratdı. İndi dönüb məni yox edəcəksənmi?
9 Acuérdate ahora que como a lodo me hiciste: ¿y hásme de tornar en polvo?
Məni palçıqdan düzəltdin, bunu xatırla. Yenidən məni torpağa çevirəcəksənmi?
10 ¿No me fundiste como leche, y como un queso me cuajaste?
Məni süd kimi tökmədinmi, Pendir kimi bərkitmədinmi?
11 Vestísteme de piel y carne, y cubrísteme de huesos y nervios.
Ət və dərini əynimə geyindirdin, Məni sümük və vətərlərlə hördün,
12 Vida y misericordia hiciste conmigo; y tu visitación guardó mi espíritu.
Mənə həyat verdin, sevgi göstərdin, Qayğıma qalmağınla ruhumu hifz etdin.
13 Y estas cosas tienes guardadas en tu corazón: yo sé que esto está cerca de ti.
Amma bunları qəlbində gizlətdin. Mən isə bilirəm, fikrində bu şeylər var:
14 Si yo pequé acecharme has tú, y no me limpiarás de mi iniquidad.
Günah işlətsəydim, mənə nəzarət edərdin, Təqsirlərimi cəzasız qoymazdın.
15 Si fuere malo; ¡ay de mí! y si fuere justo, no levantaré mi cabeza, harto de deshonra, y de verme afligido.
Əgər günahkar olsaydım, vay halıma! Günahsız olsam belə, yenə başımı qaldıra bilmərəm, Çünki xəcalət içindəyəm, necə də biçarəyəm.
16 Y vas creciendo, cazándome como león: tornando, y haciendo en mí maravillas:
Əgər başımı qaldırsam, məni aslan kimi ovlarsan, Yenə heyrətamiz qüvvəni mənə göstərərsən.
17 Renovando tus llagas contra mi, y aumentando conmigo tu furor, remudándose sobre mí ejércitos.
Əleyhimə yeni şahidlər çıxararsan, Mənə qarşı qəzəbini artırarsan, Orduların üstümə dayanmadan hücum çəkər.
18 ¿Por qué me sacaste del vientre? Muriera yo, y no me vieran ojos.
Niyə məni doğulmağa qoydun? Kimsənin gözü məni görmədən kaş öləydim.
19 Fuera, como si nunca hubiera sido, llevado desde el vientre a la sepultura.
Kaş ki heç yaranmayaydım, Bətndən məzara düşəydim.
20 ¿Mis días no son una poca cosa? cesa pues, y déjame, para que me esfuerce un poco,
Məgər ömrümə bir neçə gün qalmayıbmı? Mənə bir qədər sərbəstlik ver ki, bir az ürəyim açılsın
21 Antes que vaya, para no volver, a la tierra de tinieblas y de sombra de muerte:
Gedər-gəlməz yerə, Zülmət və ölüm kölgəsi diyarına,
22 Tierra de oscuridad y tenebrosa sombra de muerte, donde no hay orden; y que resplandece como la misma oscuridad.
Qatı qaranlıq diyarına, Ölüm kölgəsi, qarışıqlıq diyarına, İşığı qaranlıq olan diyara getməzdən əvvəl”».
