Proverbios 13
1 El hijo sabio acepta la disciplina de su padre, Pero el burlador no escucha la corrección.
Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.
2 Del fruto de su boca el hombre comerá el bien, Pero el alma de los traidores se nutre de violencia.
Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.
3 El que guarda su boca preserva su vida, Pero al que mucho abre sus labios le vendrá ruina.
Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.
4 El alma del perezoso desea, y nada alcanza, Pero el alma del diligente será prosperada.
Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.
5 El justo aborrece la palabra de mentira, Pero el perverso es odioso y trae deshonra.
Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.
6 La justicia guarda al de perfecto camino, Pero la perversidad arruina al pecador.
Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.
7 Hay quienes se enriquecen, y nada tienen, Y hay quienes son pobres, y tienen grandes riquezas.
Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.
8 El rescate de la vida del hombre puede ser su riqueza, Pero el pobre no escucha censuras.
Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.
9 La luz de los justos brilla de alegría, Pero la lámpara de los impíos se apagará.
Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.
10 Con la soberbia solo se provoca contienda, Pero con los que admiten consejo está la sabiduría.
Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.
11 Riqueza sin esfuerzo se desvanece, Pero el que recoge con mano laboriosa la aumenta.
Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.
12 La esperanza que tarda es tormento del corazón, Pero árbol de vida es el deseo cumplido.
Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.
13 El que menosprecia la palabra será destruido, Pero el que teme el mandamiento será recompensado.
Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.
14 La enseñanza del sabio es manantial de vida, Que aparta de las trampas de la muerte.
Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.
15 El buen entendimiento produce gracia, Pero el camino de los traidores es duro.
Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.
16 El sagaz actúa con conocimiento, Pero el necio despliega su insensatez.
Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.
17 El mensajero perverso caerá en desgracia, Pero el enviado fiel es medicina.
Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.
18 Miseria y oprobio para el que rechaza la corrección, Pero el que acepta la reprensión será honrado.
Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
19 El deseo cumplido deleita el alma, Apartarse del mal es repugnancia a los necios.
Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.
20 El que anda con sabios será sabio, Pero el que se reúne con los necios sufrirá daño.
Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.
21 La adversidad persigue a los pecadores, Para los justos abunda el bien.
Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.
22 La herencia del bueno queda en su familia, Pero la riqueza del pecador está reservada para el justo.
Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.
23 El barbecho de los pobres abunda en alimento, Pero es arrasado por falta de justicia.
Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.
24 El que detiene el castigo aborrece a su hijo, El que lo ama prontamente lo disciplina.
Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
25 El justo come y sacia su apetito, Pero el estómago de los perversos padece escasez.
Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
