Job 6
1 Entonces Job respondió:
Əyyub belə cavab verdi:
2 ¡Oh, si se pesara mi angustia, y se pusiera igualmente en balanza juntamente con mi ruina!
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 ¡Pesarían ahora más que la arena del mar! Por eso mis palabras fueron precipitadas,
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 porque en mí están clavadas las flechas de ʼEL-Shadday. Mi espíritu sorbe su veneno, y terrores de ʼElohim me combaten.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 ¿Rebuzca el asno montés junto a la hierba? ¿Muge el buey junto a su pasto?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 ¿Se comerá lo insípido sin sal? ¿Hay sabor en la clara del huevo?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 Las cosas que mi alma rehusaba tocar son ahora mi alimento nauseabundo.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 ¡Quién me diera obtener mi petición, y que ʼElohim me otorgue lo que tanto anhelo!
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 ¡Que ʼElohim se digne aplastarme, que suelte su mano y acabe conmigo!
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 Eso sería mi consuelo, y aun en medio de mi dolor que no da tregua, saltaría de gozo, porque no negué las Palabras del Santo.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 ¿Cuál es mi fuerza para seguir esperando? ¿Cuál es mi propósito para que tenga aún paciencia?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 ¿Es mi fortaleza como la de las piedras, o mi cuerpo es de bronce?
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 ¿Puedo sostenerme sobre nada? ¿No fue todo auxilio alejado de mí?
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 Para el hombre desconsolado debe haber bondad de su amigo, a fin de que no abandone el temor a ʼEL-Shadday.
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 Mis hermanos me traicionaron como un torrente. Pasan como corrientes impetuosas
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 que van turbias a causa del deshielo, y la nieve que se deshace en ellas.
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 En el tiempo del calor se desvanecen. Al calentarse desaparecen, se extinguen de su lugar.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 Se apartan de la senda de su rumbo, van menguando y se pierden.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 Las caravanas de Temán fijan su mirada en ellas, los viajeros de Sabá tienen su esperanza en ellas,
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 pero son avergonzados en su esperanza, pues llegan hasta ellas y quedan defraudados.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 En verdad ustedes son ahora como ellos. Ven un terror y temen.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 ¿Yo les dije: Tráiganme algo? ¿O: Paguen de su hacienda por mí?
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 ¿O: Líbrenme de la mano del enemigo? ¿O: Rescátenme del poder del opresor?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Instrúyeme y me callaré. Hazme entender en qué erré.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 ¡Cuán dolorosas son las palabras honestas! ¿Pero qué prueba su reprensión?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 ¿Piensan ustedes censurar palabras y los dichos de un desesperado que son como el viento?
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 Ustedes aun echan suertes sobre los huérfanos y regatean con su amigo.
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 Ahora pues, dígnense mirarme y opinen si miento delante de ustedes.
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Les ruego que desistan. Que no haya iniquidad. Sí, que mi justicia aún permanezca.
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 ¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿Mi paladar no distingue lo destructivo?
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
