< Job 29 >

1 Job retomó su parábola y dijo
Yobo akobaki koloba:
2 “Oh, si yo fuera como en los meses de antaño, como en los días en que Dios velaba por mí;
« Ah! Soki nakokaki kozala lisusu ndenge nazalaki na basanza oyo eleki, ndenge nazalaki na mikolo oyo Nzambe azalaki kobatela ngai,
3 cuando su lámpara brilló sobre mi cabeza, y con su luz atravesé las tinieblas,
tango mwinda na Ye ezalaki kongenga na moto na ngai, mpe tango, na pole na Ye, nazalaki kotambola kati na molili.
4 como estaba en mi mejor momento, cuando la amistad de Dios estaba en mi tienda,
Ah! Soki nakokaki kozala lisusu ndenge nazalaki na mikolo oyo nazalaki nanu na makasi, tango bolingo ya Nzambe ezalaki kopambola ndako na ngai,
5 cuando el Todopoderoso aún estaba conmigo, y mis hijos estaban a mi alrededor,
tango Nkolo-Na-Nguya-Nyonso azalaki nanu elongo na ngai bana mibali na ngai bazingelaki ngai,
6 cuando mis pasos fueron lavados con mantequilla, y la roca derramó chorros de aceite para mí,
tango nzela na ngai etondisamaki na miliki mpe libanga ezalaki kosopa mafuta ya olive mpo na ngai!
7 cuando salí a la puerta de la ciudad, cuando preparé mi asiento en la calle.
Tango nazalaki kokende na ekuke ya mboka mpe nazalaki kotia kiti na ngai na esika oyo bato ebele bakutanaka,
8 Los jóvenes me vieron y se escondieron. Los ancianos se levantaron y se pusieron de pie.
bilenge bazalaki komona ngai mpe bazalaki kobombama, mibange bazalaki kotelema,
9 Los príncipes se abstuvieron de hablar, y se puso la mano en la boca.
bakambi bazalaki kozanga maloba mpe kozipa minoko na bango na maboko,
10 La voz de los nobles se acalló, y su lengua se pegó al paladar.
bato ya lokumu bazalaki kokitisa mingongo na bango mpe lolemo na bango ezalaki kokangama na minoko na bango.
11 Porque cuando el oído me escuchó, entonces me bendijo, y cuando el ojo me vio, me elogió,
Moto nyonso oyo azalaki koyoka ngai azalaki koloba ete nazali moto ya esengo, mpe bato nyonso oyo bazalaki komona ngai bazalaki kotatola mpo na ngai;
12 porque liberé a los pobres que lloraban, y también al huérfano, que no tenía quien le ayudara,
pamba te nazalaki kosunga babola oyo bazalaki kosenga lisungi, mpe mwana etike oyo azangi moto oyo akosunga ye.
13 la bendición del que estaba dispuesto a perecer vino sobre mí, y he hecho que el corazón de la viuda cante de alegría.
Moto oyo akomaki pene ya kokufa azalaki kopambola ngai, mpe nazalaki kopesa esengo na motema ya mwasi oyo akufisa mobali.
14 Me vestí de justicia, y me vistió. Mi justicia era como un manto y una diadema.
Nazalaki kolata bosembo lokola elamba; bosembo ezalaki elamba na ngai mpe kitendi na ngai ya kokanga na moto.
15 Yo era los ojos de los ciegos, y los pies a los cojos.
Nazalaki miso ya mokufi miso mpe makolo ya mokakatani;
16 Fui padre de los necesitados. Investigué la causa de él que no conocía.
nazalaki tata ya moto oyo akelela, nazalaki kobundela moto oyo nayebi te;
17 Rompí las mandíbulas de los injustos y arrancó la presa de sus dientes.
nabukaki mbanga ya moto mabe mpe nabotolaki bato oyo akangaki na minu na ye.
18 Entonces dije: “Moriré en mi propia casa, Contaré mis días como la arena.
Nazalaki kokanisa: ‹ Nakokufa kati na ndako na ngai moko sima na mikolo ebele lokola zelo.
19 Mi raíz se extiende hasta las aguas. El rocío reposa toda la noche en mi rama.
Misisa na ngai ekoluka mayi, mpe mayi oyo ezalaka na matiti ekovanda butu mobimba na bitape na ngai.
20 Mi gloria está fresca en mí. Mi arco se renueva en mi mano’.
Lokumu na ngai ekozongisela ngai esengo, ata tolotolo ekokoma ya sika na loboko na ngai. ›
21 “Los hombres me escucharon, esperaron, y guardé silencio por mi consejo.
Bato bazalaki koyoka ngai na bokebi, bazalaki na kimia mpo na koyoka toli na ngai.
22 Después de mis palabras no volvieron a hablar. Mi discurso cayó sobre ellos.
Sima na ngai koloba, bazalaki na liloba ya kozongisa te; maloba na ngai ezalaki kokota na esengo na matoyi na bango.
23 Me esperaron como a la lluvia. Sus bocas bebieron como con la lluvia de primavera.
Bazalaki kozela ngai ndenge bazelaka mvula, mpe bazalaki komela maloba na ngai lokola mvula ya suka.
24 Les sonreí cuando no tenían confianza. No rechazaron la luz de mi rostro.
Soki nasekisi bango, bazalaki kondima te; kongenga ya elongi na ngai ezalaki na motuya mpo na bango.
25 elegí fuera de su camino, y me senté como jefe. Viví como un rey en el ejército, como quien consuela a los dolientes.
Naponaki nzela mpo na bango mpe navandaki lokola mokonzi na bango; nazalaki kokonza bango lokola mokonzi kati na mampinga na ye, nazalaki lokola moto oyo azalaki kolendisa bato ya mawa. »

< Job 29 >