Isaías 53

1 ¿Quién ha creído en nuestro mensaje? ¿A quién se le ha revelado el brazo de Yahvé?

Wie toch zou geloven, wat òns is voorspeld, Wien is Jahweh’s arm geopenbaard?

2 Porque creció ante él como una planta tierna, y como una raíz de la tierra seca. No tiene buen aspecto ni majestuosidad. Cuando lo vemos, no hay belleza que nos haga desearlo.

Als een vormeloos rijsje schiet Hij omhoog, Als een wortel uit dorstige grond; Zonder gestalte of luister, waar we naar opzien, Zonder gratie, die ons behaagt.

3 Fue despreciado y rechazada por los hombres, un hombre que sufre y familiarizado con la enfermedad. Fue despreciado como alguien de quien los hombres ocultan su rostro; y no lo respetamos.

Veracht, en door de mensen verstoten, Man van smarten, met lijden bezocht: Voor wien wij ons het gelaat bedekken, Dien wij versmaden en verachten.

4 Ciertamente ha soportado nuestra enfermedad y llevó nuestro sufrimiento; sin embargo, lo consideramos plagado, golpeado por Dios, y afligido.

En toch, Hij draagt ònze kwalen, En torst ònze smarten; Maar wij beschouwen Hem als een melaatse, Geslagen, vernederd door Gòd.

5 Pero fue traspasado por nuestras transgresiones. Fue aplastado por nuestras iniquidades. El castigo que trajo nuestra paz estuvo en él; y por sus heridas quedamos curados.

Om ònze zonden wordt Hij doorboord, Om ònze misdaden wordt Hij gebroken; Op Hem rust de straf, ons ten heil, Door zijn striemen komt òns genezing.

6 Todos nosotros, como ovejas, nos hemos extraviado. Cada uno se ha vuelto a su manera; y Yahvé ha hecho recaer sobre él la iniquidad de todos nosotros.

Als schapen doolden wij allen rond, En ieder van ons ging zijns weegs; Maar Jahweh laat Hem ontmoeten Ons aller schuld.

7 Estaba oprimido, sin embargo, cuando fue afligido no abrió la boca. Como un cordero que es llevado al matadero, y como una oveja que ante sus esquiladores calla, así que no abrió la boca.

Hij wordt mishandeld, maar verdraagt het geduldig, En opent zijn mond niet: Als een lam, naar de slachtbank geleid, Als een schaap, dat verstomt voor zijn scheerders.

8 Fue llevado por la opresión y el juicio. En cuanto a su generación, que consideraba que había sido eliminado de la tierra de los vivos y golpeado por la desobediencia de mi pueblo?

Men sleept Hem uit kerker en rechtzaal ter dood, Wie bekommert zich nog om zijn lot; Uit het land der levenden wordt Hij gestoten, Ter dood gebracht om de schuld van zijn volk.

9 Hicieron su tumba con los malvados, y con un hombre rico en su muerte, aunque no había ejercido ninguna violencia, ni hubo engaño en su boca.

Bij de goddelozen plaatst men zijn graf, Bij de zondaars zijn tombe; Toch had Hij geen onrecht gepleegd, Nooit was er bedrog in zijn mond.

10 Sin embargo, a Yahvé le agradó herirlo. Le ha hecho sufrir. Cuando haces de su alma una ofrenda por el pecado, verá a su descendencia. Prolongará sus días y la voluntad de Yahvé prosperará en su mano.

Neen, maar het had Jahweh behaagd, Hem door lijden te breken, En als waarachtig zoenoffer Zijn leven te nemen. Nu zal Hij zijn kroost zien in lengte van dagen, Als Hij volbracht heeft wat Jahweh behaagt;

11 Tras el sufrimiento de su alma, verá la luz y estará satisfecho. Mi siervo justo justificará a muchos por el conocimiento de sí mismo; y cargará con sus iniquidades.

Hij zal het leven aanschouwen, van smarten bevrijd, En verzadigd worden van kennis. Zelf rechtvaardig, zal mijn Dienaar velen tot gerechtigheid brengen, Wier ongerechtigheid Hij heeft gedragen;

12 Por eso le daré una parte con los grandes. Repartirá el botín con los fuertes, porque derramó su alma hasta la muerte y fue contado con los transgresores; pero llevó los pecados de muchos e intercedió por los transgresores.

Zo zal Ik Hem velen tot erfdeel schenken, Zal Hij talrijke scharen ontvangen als deel van zijn buit. Daarom geeft Hij zijn leven prijs aan de dood, En laat zich onder de boosdoeners tellen; Draagt Hij de misdaad van velen, En bidt voor de zondaars!