Job 39
1 “¿Sabes cuándo paren las cabras salvajes? ¿Has observado los dolores de parto de los ciervos?
Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
2 ¿Sabes cuántos meses llevan a sus crías? ¿Sabes en qué momento dan a luz?
Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
3 Se agazapan en el parto para dar a luz a sus crías.
Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
4 Sus crías se fortalecen en el campo, se van y no vuelven.
Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
5 “¿Quién le dio la libertad al asno salvaje? ¿Quién lo liberó de sus ataduras?
Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
6 Yo le he dado el desierto como hogar, las llanuras saladas como lugar para vivir.
[Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
7 Desprecia el ruido de la ciudad; no necesita escuchar los gritos del conductor.
On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
8 Caza en los montes los pastos, buscando toda clase de plantas verdes para comer.
Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
9 “¿Está dispuesto el buey salvaje a servirte? ¿Pasará la noche en tu pesebre?
Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
10 ¿Puedes atar un buey salvaje a un arado? ¿Puedes hacer que labre tus campos por ti?
Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
11 Como es tan poderoso, ¿puedes confiar en él? ¿Puedes confiar en él para que te haga el trabajo pesado?
Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
12 ¿Estás seguro de que recogerá tu grano y lo llevará a tu era?
Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
13 “El avestruz bate con orgullo sus alas, pero no se parecen en nada a las plumas de vuelo de la cigüeña.
Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
14 La avestruz abandona sus huevos en el suelo, dejándolos para que se calienten en el polvo.
Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
15 No cree que puedan ser aplastados bajo sus pies, pisoteados por un animal salvaje.
I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
16 Es dura con sus crías, actuando como si no le pertenecieran. No le importa que todo su trabajo haya sido en vano.
Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
17 Porque yo, Dios, la hice olvidar la sabiduría; no tuvo su parte de inteligencia.
Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
18 Pero cuando lo necesita, puede saltar y correr, burlando al caballo y a su jinete con su velocidad.
Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
19 “¿Le diste al caballo su fuerza? ¿Le pusiste crines en el cuello?
Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
20 ¿Le hiciste capaz de saltar como una langosta? Su fuerte resoplido es aterrador.
Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
21 Da zarpazos en el suelo, se levanta con fuerza y se lanza a la batalla.
Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
22 Se ríe del miedo; no se asusta en absoluto.
Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
23 El carcaj lleno de flechas resuena contra él; la lanza y la jabalina resplandecen a la luz del sol.
Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
24 Temblando de rabia galopa por el suelo; no puede quedarse quieto cuando suena la trompeta.
Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
25 Cuando suena la trompeta, está listo; siente el sonido de la batalla desde lejos, oye los gritos de los comandantes.
Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
26 “¿Es por tu sabiduría que el halcón se eleva, extendiendo sus alas hacia el sur?
Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
27 ¿Acaso ordenas al águila que vuele alto y haga su nido en las cumbres de los montes?
Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
28 Vive entre los acantilados y se posa en un peñasco remoto.
Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
29 Desde allí espía a su presa desde lejos, fijando su mirada en su víctima. Sus polluelos tragan sangre con avidez.
Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
30 Donde están los cadáveres, allí se encuentran las aves de rapiña”.
Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
