< Job 32 >

1 Los tres amigos de Job dejaron de responderle porque él seguía protestando su inocencia.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Entonces Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram, se enojó. Se enojó con Job por afirmar que él tenía la razón y no Dios.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Eliú también se enfadó con los tres amigos de Job porque hacían ver que Dios estaba equivocado, ya que no habían sido capaces de responder a Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Elihú había esperado a que los otros tres hablaran con Job, ya que eran mayores que él.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 Pero al ver que no podían responder a Job, se enojó mucho.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, dijo: “Yo soy joven y ustedes son viejos, por eso me resistí a decirles lo que sé.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 Me dije a mí mismo: ‘Los que son mayores deben hablar, los que son mayores deben enseñar la sabiduría’.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 Sin embargo, hay un espíritu en los seres humanos, el aliento del Todopoderoso, que les da entendimiento.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 No son los viejos los que son sabios, ni los ancianos los que saben lo que es correcto.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Por eso te digo que me escuches ahora: déjame decirte lo que sé.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Pues bien, esperé a oír lo que tenías que decir, escuchando tus ideas mientras buscabas las palabras adecuadas para hablar.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Les he prestado mucha atención a todos, y ninguno ha demostrado que Job estuviera equivocado ni ha respondido a sus argumentos.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 No digan dentro de ustedes mismo: ‘Somos muy sabios’, porque Dios, y no un ser humano, les demostrará que están equivocados.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 Job no alineó sus argumentos contra mí, y yo no le responderé como ustedes lo hicieron.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 Se quedaron sin palabras, sin nada más que decir.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 ¿Debo seguir esperando, siendo que no hablan y solo están ahí de pie sin decir nada?
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 Pues ahora yo también daré mi respuesta. Les diré lo que sé.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 ¡Tengo tanto que decir que no puedo retener las palabras!
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Por dentro soy como un vino en fermentación, embotellado; como odres nuevos a punto de estallar.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 Tengo que hablar antes de estallar; abriré mis labios para responderle.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 No tomaré partido, y no voy a adular a nadie.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 No sé adular, y si lo hiciera mi Creador pronto me destruiría”.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.

< Job 32 >