< Sabuurradii 38 >
1 Rabbiyow, cadhadaada ha igu canaanan, Oo dhirifkaaga kululna ha igu edbin.
En salme av David; til ihukommelse. Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!
2 Waayo, fallaadhahaagii aad bay ii mudeen, Oo gacantaaduna way igu soo degtay.
For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.
3 Jidhkaygu fayoobaan ma leh, waana xanaaqaaga daraaddiis, Oo lafahayguna caafimaad ma leh, waana dembigayga daraaddiis.
Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.
4 Waayo, xumaatooyinkaygii waxay ka sare mareen madaxayga, Sida rar culus ayay igu culus yihiin aad iyo aad.
For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.
5 Nabrahaygu way urayaan, wayna qudhmuun yihiin, Waana nacasnimadayda daraaddeed.
Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.
6 Waan xanuunsanayaa, oo aad baan hoos ugu gotay, Oo maalinta oo dhanna oohin baan la wareegaa.
Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.
7 Waayo, dhexdayda waxaa ka buuxa olol, Oo jidhkayguna fayoobaan ma leh.
For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.
8 Waan itaal daranahay, oo aad baan u burbursanahay, Oo waxaan la cabaaday buuqa qalbigayga ku jira.
Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.
9 Sayidow, waxaan jeclahay oo dhammu waxay yaalliin hortaada, Oo taahiddayduna kaama qarsoona.
Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.
10 Wadnahaa i fig leh, oo xooggaygiina waa i gabay, Oo weliba iftiinkii indhahayguna waa iga tegey.
Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.
11 Kuwa i jecel iyo saaxiibbadayba belaayadayda way ka durkaan, Oo xigaaladaydiina meel fog bay istaagaan.
Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.
12 Oo kuwa naftayda doondoonaana dabinno bay ii dhigaan, Oo kuwa inay wax i yeelaan doonayaana waxay ku hadlaan waxyaalo xun, Oo maalinta oo dhan waxay ku tashadaan khiyaano.
Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.
13 Laakiinse anigu waxba kama maqlo sida nin dhega la', Oo waxaan la mid ahay nin carrab la' oo aan afkiisa kala qaadin.
Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.
14 Haah, oo waxaan la mid ahay nin aan waxba maqlin, Oo aan afkiisa murammo ku jirin.
Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.
15 Waayo, Rabbiyow, adaan wax kaa rajaynayaa, Oo adna waad ii jawaabi doontaa, Sayidow Ilaahaygiiyow.
For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!
16 Waayo, waxaan idhi, Yaanay igu rayrayn, Oo markii cagtaydu simbiriirixato, yaanay iska kay weynayn.
For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.
17 Waayo, waxaan ku dhowahay inaan dhaco, Oo tiiraanyadayduna had iyo goorba way i hor taalaa.
For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.
18 Haddaba anigu xumaantayda waan sheegi doonaa, Oo dembigaygana waan ka qoomamoon doonaa.
For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.
19 Laakiinse cadaawayaashaydu waa dadaal badan yihiin, xoogna way leeyihiin, Oo kuwa gardarrada igu necebuna way tarmeen.
Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.
20 Oo weliba kuwa sharka wanaagga ku gudaana Waa cadaawayaashayda, maxaa yeelay, waxaan raacaa waxa wanaagsan.
Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.
21 Rabbiyow, ha i dayrin, Ilaahayow, ha iga fogaan.
Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig!
22 Soo dhaqso oo i caawi, Sayidow, badbaadadaydow.
Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!