Sabuurradii 147

1 Rabbiga ammaana. Waayo, way wanaagsan tahay in Ilaaheenna ammaan loogu gabyo, Waayo, taasu way wacan tahay, oo ammaantuna way habboon tahay.

Lofver Herran; ty att lofva vår Gud är en kostelig ting; det lofvet är ljufligit och dägeligit.

2 Rabbigu Yeruusaalem buu dhisaa, Oo wuxuu isu soo wada ururiyaa kuwa la naco oo reer binu Israa'iil ah.

Herren bygger Jerusalem, och sammanhemtar de fördrefna i Israel.

3 Isagaa bogsiiya kuwa qalbi jabay, Oo nabrahoodana wuu duubaa.

Han helar dem som ett förkrossadt hjerta hafva, och förbinder deras sveda.

4 Wuxuu sheegaa xiddigaha tiradooda, Oo kulligoodna magacyo buu u bixiyaa.

Han räknar stjernorna, och nämner dem alla vid namn.

5 Sayidkeennu waa weyn yahay, wuuna xoog badan yahay, Waxgarashadiisuna waa mid aan la koobi karayn.

Vår Herre är stor, och stor är hans magt; och det är obegripeligit, huru han regerar.

6 Rabbigu wuu tiiriyaa kuwa camalka qabow, Oo kuwa sharka lehna dhulkuu ku soo tuuraa.

Herren upprättar de elända, och slår de ogudaktiga till jordena.

7 Rabbiga mahadnaqid ugu gabya, Oo kataaradda ammaan ugu gabya Ilaaheenna,

Sjunger till skiftes Herranom med tacksägelse, och lofver vår Gud med harpo;

8 Kaasoo samada daruuro ku qariya, Oo dhulka roob u diyaarsha, Buurahana doog ka soo bixiya.

Den himmelen med skyar betäcker, och gifver regn på jordena; den gräs på bergen växa låter;

9 Wuxuu quud siiyaa xayawaanka, Iyo tukayaasha yaryar markay qayliyaanba.

Den boskapenom sitt foder gifver; dem unga korpomen, som ropa till honom.

10 Isagu kuma farxo xoogga faraska, Oo kuma reyreeyo lugaha dadka.

Han hafver inga lust till hästars starkhet; icke heller behag till någors mans ben.

11 Rabbigu wuxuu ku reyreeyaa kuwa isaga ka cabsada, Iyo kuwa naxariistiisa rajada ka qaba.

Herren hafver behag till dem som frukta honom; dem som uppå hans godhet hoppas.

12 Yeruusaalemay, Rabbiga ammaan, Siyoonay, Ilaahaaga ammaan.

Prisa, Jerusalem, Herran; lofva, Zion, din Gud.

13 Waayo, wuxuu xoogeeyey qataarrada irdahaaga, Carruurtaadana wuu kugu dhex barakeeyey.

Ty han gör bommarna fasta för dina portar, och välsignar din barn i dig.

14 Soohdimahaaga nabad buu ka dhigaa, Oo wuxuu kaa dhergiyaa sarreenka ugu wanaagsan.

Han skaffar dinom gränsom frid, och mättar dig med bästa hvete.

15 Amarkiisa wuxuu u soo diraa dhulka, Eraygiisuna aad buu u dheereeyaa.

Han sänder sitt tal uppå jordena; hans ord löper snarliga.

16 Baraf cad wuxuu u soo daadshaa sida dhogor oo kale, Sayax barafoobayna wuxuu u kala firdhiyaa sida dambas oo kale.

Han gifver snö såsom ull; han strör rimfrost såsom asko.

17 Barafkiisa wuxuu u soo ridaa sida jajab oo kale, Bal yaa qabowgiisa hor istaagi kara?

Han kastar sitt hagel såsom betar. Ho kan blifva för hans frost?

18 Wuxuu soo diraa eraygiisa, oo wuu dhalaaliyaa iyaga, Dabayshiisana wuxuu ka dhigaa inay dhacdo, biyuhuna way qulqulaan.

Han säger, så försmälter det; han låter sitt väder blåsa, så töar det upp.

19 Eraygiisa wuxuu tusaa reer Yacquub, Qaynuunnadiisa iyo xukummadiisana reer binu Israa'iil.

Han kungör Jacob sitt ord, Israel sina seder och rätter.

20 Quruunna sidaas oo kale uma uu samayn. Xukummadiisiina ma ay garanaynin, Rabbiga ammaana.

Så gör han ingom Hedningom; ej heller låter dem veta sina rätter. Halleluja.