Sabuurradii 109

1 Ilaaha ammaantaydow, ha iska aamusin,

Til Sangmesteren. Af David. En Salme. Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!

2 Waayo, waxay igu kala qaadeen afka kan sharka leh iyo kan khiyaanada lehba, Oo waxay igula hadleen carrab been sheega.

Thi en gudløs, svigefuld Mund har de aabnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,

3 Oo weliba waxay igu hareereeyeen erayo nacayb badan, Oo sababla'aan bay igula dirireen.

med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;

4 Anigoo jecel bay cadow ii yihiin, Laakiinse anigu Ilaah baan baryaa.

til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;

5 Wanaag waxay iigaga abaalgudeen xumaan, Jacaylna nacayb.

de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.

6 Nin shar leh ka sarraysii isaga, Oo Shayddaan ha istaago midigtiisa.

Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager staa ved hans højre,

7 Markii la xukumo, ha soo baxo isagoo dembi lagu helay, Oo tukashadiisiina dembi ha noqoto.

lad ham gaa dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;

8 Cimrigiisu ha yaraado, Jagadiisana mid kale ha qaato.

hans Livsdage blive kun faa, hans Embede tage en anden;

9 Carruurtiisu ha agoontoobeen, Naagtiisuna carmal ha noqoto.

hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;

10 Carruurtiisu kuwa warwareega ha noqdeen oo ha dawarsadeen, Cuntadoodana ha ka doondooneen meelahooda cidlada ah.

hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;

11 Midka korsaarta qaataa ha qabsado wuxuu haysto oo dhan, Oo shisheeyayaalna ha ka dheceen wixii uu ku hawshooday.

Aagerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;

12 Yaanu jirin mid isaga u sii naxariistaa, Oo yaanu jirin mid u naxa carruurtiisa agoonta ah.

ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;

13 Farcankiisu ha baabba'o, Oo qarniga soo socda magacooda ha la tirtiro.

hans Afkom gaa til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt;

14 Xumaantii awowayaashiis Rabbigu ha soo xusuusto, Oo dembigii hooyadiisna yaan la tirtirin.

lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,

15 Rabbiga ha hor joogeen had iyo goorba, Si uu xusuustooda uga gooyo dhulka.

altid være de HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,

16 Maxaa yeelay, isagu wuu xusuusan waayay inuu u naxariisto Miskiinka, iyo kan baahan, iyo kan qalbiga ka murugaysan, Laakiinse wuxuu u silciyey inuu iyaga laayo aawadeed.

fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;

17 Wuxuu jeclaaday habaaridda, markaasaa habaar ku soo degay, Ducaynta kuma farxin, ducona way ka sii fogaatay isaga.

han elsked Forbandelse, saa lad den naa ham; Velsignelse ynded han ikke, den blive ham fjern!

18 Oo weliba isagu wuxuu sidii dharkiisii u huwaday habaaridda, Oo iyana waxay gashay uurkiisa hoose sidii biyo oo kale, Oo lafihiisana waxay u gashay sidii saliid.

Han tage Forbandelse paa som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;

19 Isaga ha u ahaato sida marada uu huwado, Iyo sida dhex-xidhka uu ku xidho had iyo goorba,

den blive en Dragt, han tager paa, et Bælte, han altid bærer!

20 Tanu waa abaalmarinta cadaawayaashaydu ay xagga Rabbiga ka helaan, Iyo kuwa naftayda xumaan ka sheegaba.

Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.

21 Laakiinse Ilaahow, Sayidow, magacaaga daraaddiis wax iigu yeel, Naxariistaadu waa wanaagsan tahay, ee sidaas daraaddeed ii samatabbixi,

Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Naade, frels mig for dit Navns Skyld!

22 Waayo, anigu waxaan ahay miskiin iyo mid baahan, Oo qalbigayguna wuu igu dhex dhaawacmay.

Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vaander sig i mig;

23 Waxaan u dhammaaday sida hoos sii libdhaya, Waxaan u gilgilmaa sida ayax oo kale.

som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;

24 Jilbahaygu soon bay la taag darnaadaan, Oo jidhkayguna baruurla'aanteed wuu la caatoobaa.

af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;

25 Oo weliba waxaan iyaga u noqday cay, Oo kolkay i arkaan ayay madaxa ruxruxaan.

til Spot for dem er jeg blevet, de ryster paa Hovedet, naar de ser mig.

26 Rabbiyow, Ilaahayow, i caawi, Oo igu badbaadi si naxariistaada waafaqsan,

Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,

27 Si ay u ogaadaan in tanu tahay shaqadii gacaantaada, Iyo inaad taas samaysay, Rabbiyow.

saa de sander, det var din Haand, dig, HERRE, som gjorde det!

28 Iyagu ha habaartameen, adiguse i barakee, Kolkay kacaan, way ceeboobi doonaan, laakiinse anigoo addoonkaaga ah waan rayrayn doonaa.

Lad dem forbande, du vil velsigne, mine Uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;

29 Cadaawayaashaydu sharafdarro ha xidheen, Oo ceebtooda ha u huwadeen sida go' oo kale.

lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!

30 Afkaygaan aad ugaga mahadnaqi doonaa Rabbiga, Haah, oo waxaan isaga ku ammaani doonaa dadka badan dhexdiisa.

Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;

31 Waayo, isagu wuxuu isa soo taagi doonaa miskiinka midigtiisa, Si uu uga badbaadiyo kuwa naftiisa xukuma.

thi han staar ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.