< Ayuub 41 >

1 War bahalbadeedka Lewiiyaataan la yidhaahdo miyaad jillaab kalluun ku soo bixin kartaa? Carrabkiisase ma hoos baad xadhig ugu adkayn kartaa?
Prendras-tu le crocodile à l’hameçon? Saisiras-tu sa langue avec une corde?
2 Ma sankiisaad xadhig ku xidhi kartaa? Mase daankiisaad jillaab ku duleelin kartaa?
Mettras-tu un jonc dans ses narines? Lui perceras-tu la mâchoire avec un crochet?
3 Isagu ma aad buu kuu baryi doonaa? Mase hadal macaan buu kugula hadli doonaa?
Te pressera-t-il de supplication? Te parlera-t-il d’une voix douce?
4 Ma axdi buu kula dhigan doonaa, Si aad addoon uga dhigatid weligiisba?
Fera-t-il une alliance avec toi, Pour devenir à toujours ton esclave?
5 Ma waxaad isaga ula cayaari doontaa sidaad shimbir ula cayaartid oo kale? Miyaadse gabdhahaaga u xidhi doontaa?
Joueras-tu avec lui comme avec un oiseau? L’attacheras-tu pour amuser tes jeunes filles?
6 Kalluumaystayaashu miyey isaga iibin doonaan? Mase baayacmushtariyaasha bay u qaybin doonaan?
Les pêcheurs en trafiquent-ils? Le partagent-ils entre les marchands?
7 Haraggiisa miyaad hotooyin ka buuxin kartaa? Madaxiisase miyaad warmaha kalluunka lagu qabsado ka buuxin kartaa?
Couvriras-tu sa peau de dards, Et sa tête de harpons?
8 Gacantaada isaga kor saar, Markaas dagaalka xusuuso, oo mar dambe saas yeeli maysid!
Dresse ta main contre lui, Et tu ne t’aviseras plus de l’attaquer.
9 Bal eeg, in isaga la qabto rajo ma leh, Xataa haddii isaga la arko, sow hoos loo dhici maayo?
Voici, on est trompé dans son attente; A son seul aspect n’est-on pas terrassé?
10 Ma jiro mid ku dhaca inuu isaga kiciyo, Haddaba waa ayo kan aniga i hor istaagi kara?
Nul n’est assez hardi pour l’exciter; Qui donc me résisterait en face?
11 Bal yaa hore wax ii siiyey oo aan haatan u celiyaa? Waxa samada ka hooseeya oo dhan anigaa leh.
De qui suis-je le débiteur? Je le paierai. Sous le ciel tout m’appartient.
12 Anigu ka aamusi maayo waxa ku saabsan addimmadiisa, Ama itaalkiisa xoogga leh, ama jidhkiisa quruxda badan.
Je veux encore parler de ses membres, Et de sa force, et de la beauté de sa structure.
13 Haddaba bal yaa dharkiisa kore ka furan kara? Oo bal yaa gowsihiisa soo geli kara?
Qui soulèvera son vêtement? Qui pénétrera entre ses mâchoires?
14 Bal yaa albaabbada wejigiisa furi kara? Ilkihiisa aad baa looga cabsadaa.
Qui ouvrira les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.
15 Qolfihiisa adag waa wuxuu ku kibro, Oo waxay isugu wada xidhan yihiin sida wax shaabad lagu adkeeyo.
Ses magnifiques et puissants boucliers Sont unis ensemble comme par un sceau;
16 Midba midda kale way ku dhow dahay, Oo innaba dabaylu dhexdooda kama dusi karto.
Ils se serrent l’un contre l’autre, Et l’air ne passerait pas entre eux;
17 Middoodba midda kale way haysataa, Oo way isku wada dheggan yihiin, oo innaba lama kala fujin karo.
Ce sont des frères qui s’embrassent, Se saisissent, demeurent inséparables.
18 Hindhisooyinkiisa waxaa ka soo widhwidha iftiin, Oo indhihiisuna waa sidii kaaha waaberiga.
Ses éternuements font briller la lumière; Ses yeux sont comme les paupières de l’aurore.
19 Afkiisa waxaa ka soo baxa wax ololaya, Oo waxaa ka soo duula dhimbiilo dab ah.
Des flammes jaillissent de sa bouche, Des étincelles de feu s’en échappent.
20 Dulalka sankiisa qiiq baa ka soo baxa Sida dheri karaya iyo cawsduur ololaya.
Une fumée sort de ses narines, Comme d’un vase qui bout, d’une chaudière ardente.
21 Neeftiisu dhuxulay shiddaa, Oo olol baa afkiisa ka soo baxa.
Son souffle allume les charbons, Sa gueule lance la flamme.
22 Luquntiisu xoog bay leedahay, Oo cabsina hortiisay ku booddaa.
La force a son cou pour demeure, Et l’effroi bondit au-devant de lui.
23 Duudduubyada jidhkiisu way isku wada dheggan yihiin, Wayna ku adag yihiin oo innaba lama dhaqaajin karo.
Ses parties charnues tiennent ensemble, Fondues sur lui, inébranlables.
24 Qalbigiisu wuxuu u adag yahay sida dhagax oo kale, Hubaal wuxuu u adag yahay sida dhagaxa shiidka ee hoose.
Son cœur est dur comme la pierre, Dur comme la meule inférieure.
25 Markuu sara joogsado ayay kuwa xoogga badanu baqaan, Oo naxdin daraaddeed ayay la waashaan.
Quand il se lève, les plus vaillants ont peur, Et l’épouvante les fait fuir.
26 In kastoo lagula kaco seef, Iyo waran, iyo fallaadh, iyo hoto, kolleyba waxba kama tari karaan.
C’est en vain qu’on l’attaque avec l’épée; La lance, le javelot, la cuirasse, ne servent à rien.
27 Isagu birta wuxuu ku tiriyaa sida caws engegan oo kale, Naxaastana wuxuu ku tiriyaa sida qori bololay.
Il regarde le fer comme de la paille, L’airain comme du bois pourri.
28 Fallaadhu isaga ma eryi karto, Oo dhagaxyada wadhafkuna waxay isaga u noqdaan sidii xaab oo kale.
La flèche ne le met pas en fuite, Les pierres de la fronde sont pour lui du chaume.
29 Budhadhkuna waxay isaga la yihiin sidii xaab oo kale, Oo hotada ruxmashadeedana wuu ku qoslaa.
Il ne voit dans la massue qu’un brin de paille, Il rit au sifflement des dards.
30 Boggiisa hoose waa sida dheryo burburradooda afaysan, Oo wuxuu dhoobada ugu kor dhaqaaqaa sida gaadhi hadhuudh lagu tumo.
Sous son ventre sont des pointes aiguës: On dirait une herse qu’il étend sur le limon.
31 Isagu moolkuu u kariyaa sidii dheri oo kale, Oo baddana wuxuu ka dhigaa sida weel cadar ku jiro oo kale.
Il fait bouillir le fond de la mer comme une chaudière, Il l’agite comme un vase rempli de parfums.
32 Xaggiisa dambe wuxuu noqdaa jid wax ka iftiimo, Oo moolkana waxaa loo maleeyaa sidii cirro oo kale.
Il laisse après lui un sentier lumineux; L’abîme prend la chevelure d’un vieillard.
33 Dhulka ma joogo mid sidiisa oo kale, Oo cabsila'aan la abuuray.
Sur la terre nul n’est son maître; Il a été créé pour ne rien craindre.
34 Isagu wuxuu fiiriyaa waxyaalaha sare oo dhan, Oo inta kibirsan oo dhan boqor buu u yahay.
Il regarde avec dédain tout ce qui est élevé, Il est le roi des plus fiers animaux.

< Ayuub 41 >