Psalmi 119
1 Alef. Blagor poštenim na potu, kateri hodijo po postavi Gospodovi.
Sælir eru þeir sem breyta í öllu eftir lögum Guðs.
2 Blagor njim, ki hranijo pričanja njegova, ki ga iščejo iz vsega srca.
Sælir eru þeir sem leita Guðs og gera vilja hans í hvívetna,
3 Kateri tudi ne delajo krivice, ampak hodijo po potih njegovih.
þeir sem hafna málamiðlun við hið illa og ganga heilshugar á Guðs vegum.
4 Ti si zapovedal ukaze svoje, da naj se spolnjujejo pridno.
Þú, Drottinn, gafst okkur lög þín til þess að við hlýddum þeim
5 O da bi bila pota moja obernena spolnjevat postave tvoje!
– ó, hve ég þrái að breyta grandvarlega eftir þeim.
6 Tedaj se ne osramotim, ko bodem gledal vse zapovedi tvoje.
Þá verð ég ekki til skammar, heldur hef hreinan skjöld.
7 Slavil te bodem s pravim srcem; učil se sodbâ pravice tvoje.
Ég vil þakka þér leiðsögn þína og réttláta ögun, það hefur kennt mér að lifa lífinu rétt!
8 Postave tvoje bodem spolnjeval, ne zapusti me tako!
Ég vil vera þér hlýðinn! Og þá veit ég að þú munt alls ekki yfirgefa mig.
9 Bet. Kako bode deček čistil stezo svojo? Držeč se je poleg besede tvoje.
Hvernig getur ungt fólk lifað hreinu lífi? Með því að hlusta á orð þín og fara eftir þeim.
10 Iz vsega srca svojega te iščem, ne daj, da izgrešim zapovedi tvoje.
Ég leitaði þín af öllu hjarta – láttu mig ekki villast burt frá boðum þínum.
11 V srci svojem hranim govor tvoj, da ne grešim zoper tebe.
Ég hef íhugað orð þín af kostgæfni og varðveitt þau í hjarta mínu svo að þau verndi mig frá því að syndga.
12 Ti blagoslavljeni Gospod, uči me postave svoje.
Lof sé þér Drottinn, kenndu mér lög þín.
13 Z ustnami svojimi preštevam vse pravice tvojih ust,
Ég fer með lög þín upphátt
14 Veselim se pota pričanj tvojih, kakor vseh zakladov.
– þau veita mér meiri gleði en mikil auðæfi.
15 Zapovedi tvoje premišljujem in gledam steze tvoje.
Ég vil íhuga þau og hafa þau í heiðri.
16 V postavah tvojih se razveseljujem, besede tvoje ne zabim.
Ég gleðst yfir þeim og gleymi þeim ekki.
17 Gimel. Dobroto podéli hlapcu svojemu, dokler živim spolnjujem naj besedo tvojo.
Leyfðu mér að lifa langa ævi, og læra að hlýða þér meir og meir.
18 Odgrni oči moje, da gledam čuda po zakonu tvojem.
Opnaðu augu mín svo að ég sjái dásemdirnar í orði þínu.
19 Tujec sem na tej zemlji, ne skrivaj mi zapovedi svojih.
Ég er pílagrímur hér á jörðu – mikið vantar mig leiðsögn! Boðorð þín eru mér bæði leiðsögn og kort!
20 Ginem od hrepenenja po pravicah tvojih vsak čas.
Ég þrái fyrirmæli þín meira en orð fá lýst!
21 Ti pogubljaš prevzetne, proklete, kateri izgrešajo zapovedi tvoje.
Ávítaðu þá sem hafna boðum þínum. Þeir hafa kallað bölvun yfir sig.
22 Odvali od mene sramoto in zaničevanje, ker hranim pričanja tvoja.
Láttu það ekki viðgangast að þeir spotti mig fyrir að hlýða þér.
23 Tedaj prvaki sedé in govoré zoper mene, hlapec tvoj premišlja postave tvoje.
Jafnvel þjóðhöfðingjar hallmæla mér, en samt vil ég halda lög þín.
24 Tedaj so pričanja tvoja razveseljevanja moja, svetovalci moji.
Lögmál þitt er mér bæði ljós og leiðsögn.
25 Dalet. V prahu tiči življenje moje, živega me ohrani po besedi svoji.
Ég er bugaður maður, alveg kominn á kné. Lífgaðu mig með orði þínu!
26 Pota svoja sem prešteval, in ti si me uslišal; úči me postave svoje.
Ég sagði þér áform mín og þú svaraðir mér. Skýrðu nú fyrir mér leiðsögn þína,
27 Daj, da umem pot zapovedi tvojih, da premišljam čuda tvoja.
svo að ég skilji hvað þú vilt og upplifi dásemdir þínar.
28 Od otožnosti solzi duša moja, dvigni me po besedi svoji.
Ég græt af hryggð, hjarta mitt er bugað af sorg. Uppörvaðu mig og lífga með orðum þínum.
29 Krivičnosti pot odvrni od mene, in zakon svoj mi podéli milostno.
Leiddu mig burt frá öllu illu. Hjálpaðu mér, óverðugum, að hlýða lögum þínum,
30 Resnice pot volim, sodbe tvoje imam pred očmi.
því að ég hef valið að gera rétt.
31 Držim se pričanj tvojih, Gospod; ne daj, da se osramotim.
Ég held mér við boðorð þín og hlýði þeim vandlega. Drottinn, forðaðu mér frá öllu rugli.
32 Po potih zapovedi tvojih bodem tekal, ko bodeš razširil srce moje.
Ég vil kappkosta að fara eftir lögum þínum, því að þú hefur gert mig glaðan í sinni.
33 He. Uči me, Gospod, postav tvojih pót, katero bodem hranil do konca.
Segðu mér, Drottinn, hvað mér ber að gera og þá mun ég gera það.
34 Daj, da umem, da hranim zakon tvoj, in da ga spolnjujem iz vsega srca.
Ég vil hlýða þér af heilum hug svo lengi sem ég lifi.
35 Daj, da hodim po zapovedi tvojih poti, ker tá me razveseljuje.
Ó, leiddu mig um réttan veg, – því hvað er betra en það?!
36 Nagni srce moje k postavam svojim, in ne k dobičku.
Gefðu að ég hlýði reglum þínum, en leiti ekki eftir rangfengnum gróða.
37 Odvrni oči moje, da ne gledajo ničemurnosti; po potih tvojih daj da živim.
Snúðu huga mínum frá öllu öðru en því að fylgja þér. Lífgaðu mig, hresstu mig, svo að ég geti horft til þín.
38 Stóri govor svoj hlapcu svojemu, kateri je vdan strahu pred teboj.
Minntu mig á það aftur og aftur að fyrirheit þín gilda fyrir mig! Já, ég treysti þér, heiðra þig og óttast!
39 Odvrni sramoto mojo, katere se bojim, ker dobre so pravice tvoje.
Þaggaðu niður háðið og spottið sem beint er að mér, því að lög þín eru góð og þeim fylgi ég.
40 Glej, ukazov tvojih želim, v pravici tvoji daj mi živeti.
Ég þrái að hlýða þeim. Þess vegna, Drottinn, lífgaðu mig við!
41 Vav. Ko mi bodejo prišle milosti tvoje, Gospod; blaginja tvoja po govoru tvojem,
Þú lofaðir að frelsa mig! Miskunna mér nú í kærleika þínum,
42 Odgovoril bodem njemu, ki me sramoti, kakor je; ker zaupanje imam v besedo tvojo.
og þá mun ég geta svarað þeim sem spotta mig, því að orðum þínum treysti ég.
43 Ali od ust mojih ne odvzemi besede svoje resnične; ker pravic tvojih čakam.
Gef að ég gleymi aldrei orðum þínum og treysti alltaf þínum réttláta úrskurði.
44 In spolnjeval bodem zakon tvoj vedno, vekomaj in vekomaj.
Þess vegna vil ég hlýða þér um aldur
45 In neprestano bodem hodil po sami širjavi, ker povelj tvojih iščem.
og ævi og njóta þess frelsis sem lög þín veita.
46 In govoril bodem o pričanjih tvojih pred kralji, in ne bode me sram.
Ég mun fræða konunga um gildi þeirra og þeir munu hlusta af áhuga og virðingu.
47 In razveseljujoč se v zapovedih tvojih, katere ljubim,
Ég elska lög þín! Ég gleðst yfir boðum þínum!
48 Dvignil bodem roke svoje do povelj tvojih, katera ljubim, in premišljeval postave tvoje.
„Komið, komið til mín!“segi ég við þau; því að ég elska þau og þrái að íhuga þau.
49 Zajin. Spomni se besede svoje s hlapcem svojim, o kateri si mi dal upanje.
Drottinn, gleymdu ekki fyrirheitum þeim sem þú gafst mér, þjóni þínum, – þau eru það sem ég treysti á.
50 To je tolažilo moje v bridkosti moji; da me govor tvoj oživlja.
Þau eru styrkur minn þegar á móti blæs – þau hressa mig og lífga!
51 Prevzetniki se mi posmehujejo silno, od postave tvoje ne zavijem.
Ofstopamenn spotta mig fyrir hlýðni mína við Guð, en ég læt ekki haggast.
52 Spominjam so sodbà tvojih od vekomaj, Gospod, in samega sebe tolažim.
Allt frá því ég var barn hef ég leitast við að hlýða þér, orð þín hafa verið mér huggun.
53 Vihar me grabi od krivičnih, ki zapuščajo zakon tvoj.
Ég reiðist hinum óguðlegu, þeim sem hafna og fyrirlíta lög þín.
54 Prepevanju predmet so mi postave tvoje v kraji popotovanj mojih.
Því að þessi lög hafa verið uppspretta gleði minnar alla ævi.
55 Ponoči se spominjam imena tvojega, Gospod; in zakon tvoj spolnjujem.
Um nætur hugsa ég til þín Drottinn og minnist laga þinna.
56 To je tolažba meni, da hranim zapovedi tvoje.
Það hefur veitt mér mikla blessun að halda fyrirmæli þín.
57 Het. Delež moj si, Gospod, pravim, da spolnjujem besede tvoje.
Drottinn, þú ert minn og ég hef ákveðið að hlýða orðum þínum.
58 Obličje tvoje molim iz vsega srca svojega; milost mi izkaži po govoru svojem.
Ég þrái blessun þína af öllu hjarta. Miskunna mér eins og þú lofaðir mér.
59 Pota svoja premišljam, da obračam noge svoje po pričanjih tvojih.
Þegar ég sá að ég var á rangri leið,
60 Hitim in se ne mudim spolnjevat zapovedi tvoje.
snéri ég við og flýtti mér aftur til þín.
61 Krdela krivičnih me plenijo, a postave tvoje ne zabim.
Óguðlegir menn hafa reynt að tæla mig til syndar, en ég er staðráðinn í að hlýða lögum þínum.
62 O polunoči vstajam slavit te, zavoljo zapovedi tvojih pravičnih.
Um miðnætti rís ég upp og þakka þér þín réttlátu ákvæði.
63 Tovariš sem vsem, kateri te česté in spolnjujejo povelja tvoja.
Sá er bróðir minn sem óttast og treystir Drottni og hlýðir orðum hans.
64 Milosti tvoje, o Gospod, polna je zemlja; postave svoje me úči.
Ó, Drottinn, jörðin er full af miskunn þinni! Kenndu mér lög þín!
65 Tet. Dobro si storil hlapcu svojemu, Gospod; po besedi svoji.
Drottinn, blessun þín umlykur mig, eins og þú hafðir lofað mér.
66 Izvrstnost pameti in vednosti me úči; ker zapovedim tvojim verujem.
Kenndu mér góð hyggindi og þekkingu, því að lög þín vísa mér veginn.
67 Ko nisem še govoril, motil sem se; sedaj pa spolnjujem govor tvoj.
Áður var ég reikull, þar til þú refsaðir mér, en nú hlýði ég þér með glöðu geði.
68 Dober si in dobrotljiv, úči me postave svoje.
Þú ert góður og gerir aðeins gott, hjálpaðu mér að fylgja leiðsögn þinni.
69 Ko zvijačo napravljajo zoper mene prevzetniki, jaz iz vsega srca hranim povelja tvoja.
Ofstopamenn hafa spunnið upp lygar um mig, en málið er, að ég hlýði lögum þínum af öllu hjarta.
70 Debelí se kakor z mastjo njih srce; jaz se zakona tvojega radujem.
Þeir eru tilfinningalausir, skilja ekkert, en ég elska þig og fylgi orðum þínum.
71 Na dobro mi je bila bridkost, da bi se učil postav tvojih.
Hirting þín var það besta sem fyrir mig gat komið, því að hún beindi augum mínum að lögum þínum.
72 Boljši mi je zakon tvojih ust nego mnogo tisoč zlatnikov in srebernikov.
Lög þín eru mér meira virði en hrúgur af gulli og silfri!
73 Jod. Roke tvoje so me naredile in napravile me; storí me razumnega, da se učim povelj tvojih.
Þú, Drottinn, ert skapari minn, gefðu mér vit til að halda lög þín.
74 Boječi se tebe naj me vidijo ter se veselé, ker imam v besedi tvoji nado svojo.
Allir þeir sem óttast og elska þig, taka mér vel, þeir sjá að einnig ég treysti orðum þínum.
75 Spoznavam, Gospod, da so pravične sodbe tvoje; in da si me v zvestobi ponižal.
Ég veit, Drottinn, að ákvarðanir þínar eru réttar og að úrskurðir þínir gerðu mér gott.
76 Pridi skoraj milost tvoja, da me tolaži, po govoru tvojem s tvojim hlapcem.
Huggaðu mig með miskunn þinni, eins og þú lofaðir mér.
77 Dojdejo naj mi usmiljenja tvoja, da živim; ker zakon je vse razveseljevanje moje.
Umvef mig náð þinni svo að ég haldi lífi. Lög þín eru unun mín.
78 Osramoté se naj prevzetniki, ker mi hudo delajo po krivem, ko premišljujem povelja tvoja.
Lát hina stoltu verða til skammar, þá sem beita mig brögðum. En ég vil íhuga fyrirmæli þín.
79 Povrnejo se naj k meni boječi se tebe in poznajoči pričanja tvoja.
Láttu þá sem treysta þér, þá sem heiðra þig, koma til mín og við munum ræða lög þín.
80 Srce moje bode pošteno v postavah tvojih, da se ne osramotim.
Gefðu mér náð til að þóknast vilja þínum svo að ég verði aldrei til skammar.
81 Kaf. Duša moja koperni po blaginji tvoji; v besedi tvoji imam nado.
Ég þrái hjálp þína af öllu hjarta! Þú lofaðir að hjálpa mér!
82 Oči moje koperné po govoru tvojem, ko govorim: Kedaj me bodeš potolažil?
Ég einblíni á þig, bíð eftir því að sjá loforð þitt rætast. Hvenær ætlar þú að hugga mig með hjálp þinni?
83 Dasì sem podoben mehu v dimu, postav tvojih nisem pozabil.
Ég er eins og hrukkóttur vínbelgur, skorpinn af reyk, uppgefinn af að bíða. Samt held ég fast við lög þín og hlýði þeim.
84 Koliko bode dnî hlapca tvojega? Kedaj bodeš sodil nje, ki me preganjajo?
Hve lengi verð ég að bíða þess að þú refsir ofsækjendum mínum?
85 Jame mi kopljejo prevzetniki, kateri se ne ravnajo po zakonu tvojem.
Ofstopamenn sem hata sannleika þinn og lög hafa grafið mér gryfju.
86 Vsa povelja tvoja zgolj resnica; po krivem me preganjajo, pomagaj mi.
Lygi þeirra hefur komið mér í mikinn vanda. Þú elskar sannleikann, hjálpaðu mér!
87 Skoraj so me uničili vrženega na tla; jaz pa se nísem izneveril postavam tvojim.
Þeir höfðu næstum gert út af við mig, en ég neitaði að láta undan og óhlýðnast lögum þínum.
88 Po milosti svoji ohrani me živega, da spolnjujem pričanja tvojih ust.
Láttu mig halda lífi sakir miskunnar þinnar og ég mun halda áfram að fara eftir boðum þínum.
89 Lamed. Vekomaj, o Gospod, biva beseda tvoja v nebesih,
Drottinn, á himnum stendur orð þitt óhaggað um eilífð.
90 Od roda do roda zvestoba tvoja; ko si ustanavljal zemljo, stala je ona.
Trúfesti þín nær frá kynslóð til kynslóðar, hún stendur óhögguð eins og jörðin sem þú hefur skapað.
91 Po sodbah tvojih stoji vse še danes; ker vse ono služi tebi.
Hún varir samkvæmt orðum þínum. Allir hlutir lúta þér.
92 Ako bi ne bil zakon tvoj vse razveseljevanje moje, zdavnaj že bi bil poginil v nadlogi svoji.
Ég hefði örvænt og farist ef lögmál þitt hefði ekki verið unun mín.
93 Vekomaj ne pozabim povelj tvojih, ker z njimi hraniš me živega.
Ég mun aldrei yfirgefa lög þín, í þeim fann ég lífsgleði og góða heilsu.
94 Tvoj sem, hrani me, ker povelj tvojih iščem.
Ég tilheyri þér! Ég bið þig, varðveittu mig! Ég vil breyta eftir orðum þínum.
95 Ko me čakajo krivični, da me pogubé, pregledujem pričanja tvoja.
Óguðlegir bíða færis til að drepa, en ég íhuga loforð þín og reglur.
96 Sleherne popolnosti vidim da je konec; povelje tvoje pa je obširno silno.
Ekkert er fullkomið í þessum heimi nema eitt – orð þín.
97 Mem. Kako ljubim zakon tvoj! ves dan je premišljevanje moje.
Ég elska þau! Ég íhuga þau liðlangan daginn.
98 Modrejšega od sovražnikov mojih me dela po poveljih tvojih; ker vekomaj mi je na strani.
Þau hafa gert mig vitrari en óvini mína, veitt mér leiðsögn gegnum lífið.
99 Razumnejši postajam od vseh učenikov svojih; ker pričanja tvoja so premišljevanje moje.
Ég er orðinn hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar,
100 Razumnejši sem od starcev, ker hranim povelja tvoja.
skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
101 Od vsake hudobne steze zadržujem noge svoje, da spolnjujem besedo tvojo.
Ég hef hafnað vegum illskunnar, því að ég vil vera hlýðinn orðum þínum.
102 Od sodbâ tvojih se ne ganem, ker ti me učiš.
Ekki hef ég snúið baki við fyrirmælum þínum;
103 Kako sladki so mojemu grlu govori tvoji! sladkejši od medú ustom mojim.
orð þín eru sætari en hunang!
104 Po poveljih tvojih sem razumen, zatorej sovražim vsako stezo krivičnosti.
Orð þín ein veita mér skilning og vísdóm, er þá nokkur hissa þótt ég hati lygina?
105 Nun. Svetilo nogi moji je beseda tvoja, in poti moji luč.
Þitt orð er lampi fóta minna, ljós á vegum mínum. Það forðar mér frá hrösun.
106 Prisegel sem, kar bodem držal, da bodem spolnjeval pravične sodbe tvoje.
Ég hef sagt það áður og segi enn: „Ég vil hlýða lögum þínum, þau eru yndisleg!“
107 Ponižan sem silno, Gospod; živega me ohrani, po besedi svoji.
Óvinum mínum hefur næstum tekist að koma mér á kné, frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér!
108 Prostovoljne daritve ust mojih sprejemaj, prosim, Gospod; in pravice svoje me úči.
Hlustaðu á þakkargjörð mína og kenndu mér vilja þinn.
109 Duša moja je vedno v roki moji; vendar ne zabim tvojega zakona.
Líf mitt hangir á bláþræði, samt vil ég ekki óhlýðnast boðum þínum.
110 Mogočni krivičniki mi stavijo zanko, vendar od povelj tvojih ne zajdem.
Illmenni hafa lagt gildrur fyrir mig, en ég mun ekki víkja af þínum vegi.
111 Pričanja tvoja imam vekomaj, ker so veselje mojemu srcu.
Lög þín eru það besta sem ég á! – Þau eru fjársjóður minn og endast mér að eilífu!
112 Srce svoje nagibljem, da spolnjuje postave tvoje, vekomaj, večno!
Ég er ákveðinn í að hlýða þér allt þar til ég dey.
113 Sameh. Misli druge sovražim, zakon pa tvoj ljubim.
Þeir finnst mér andstyggilegir sem haltra til beggja hliða – þeir sem ófúsir eru að hlýða þér. Mitt val er klárt: Ég elska boðorð þín.
114 Zatišje si moje in ščit moj; v besedi tvoji imam nado.
Þú ert skjól mitt og skjöldur og ég treysti orðum þínum.
115 Umaknite se od mene, hudobni, da hranim ukaze svojega Boga.
Burt frá mér, þið illgjörðamenn! Reynið ekki að fá mig til að óhlýðnast boðorðum Guðs.
116 Podpiraj me po govoru svojem, da živim; in ne osramoti me v nadi moji.
Drottinn, þú lofaðir að halda í mér lífinu. Láttu engan geta sagt að þú hafir brugðist mér.
117 Podpiraj me, da bodem otét, in da gledam vedno na postave tvoje.
Hjálpaðu mér svo að ég megi frelsast og halda áfram að íhuga orðin þín.
118 Vse, kateri izgrešujejo postave tvoje, teptaš; ker krivična je njih zvijača.
Þú snýrð þér frá þeim sem afneita lögum þínum. Þeir verða sjálfum sér til skammar.
119 Kakor žlindro odpravljaš vse krivične sè zemlje; zatorej ljubim pričanja tvoja.
Illgjörðamennirnir eru eins og sorp í þínum augum. Ég vil ekki vera einn af þeim, og þess vegna elska ég þig og hlýði lögum þínum.
120 Od strahú pred teboj trepeče meso moje; tako me je strah tvojih sodbâ.
Ég skelf af hræðslu við þig; óttast að þú dæmir mig sekan.
121 Hajin. Po sodbi delam in pravici; ne izročaj me njim, ki me stiskajo.
Ofursel mig ekki duttlungum óvina minna, því að ég hef iðkað réttlæti og verið heiðarlegur í öllu.
122 Porok bodi hlapcu svojemu na dobro; da me ne zatirajo prevzetni.
Lofaðu mér einu: Að blessa mig! Láttu ekki hina hrokafullu kúga mig.
123 Oči moje koperné po blaginji tvoji, in po pravičnem govoru tvojem.
Ó, Drottinn, hvenær ætlar þú að efna loforð þitt og frelsa mig?
124 Ravnaj po milosti svoji s hlapcem svojim; in postave svoje me úči.
Drottinn, gerðu við mig eftir gæsku þinni og kenndu mér, þjóni þínum, hlýðni.
125 Hlapec sem tvoj, storí me razumnega, da spoznam pričanja tvoja.
Ég er þjónn þinn, gefðu mér því vit til að fara eftir reglum þínum í öllu sem ég geri.
126 Čas je, da dela Gospod; v nič dévajo zakon tvoj.
Drottinn, láttu nú til skarar skríða! Þessi illmenni hafa brotið lög þín.
127 Zatorej bolj ljubim ukaze tvoje, ko zlato in sicer najčistejše.
Ég elska boðorð þín meira en skíra gull!
128 Zato spoznavam vse ukaze za prave; vsako stezo krivičnosti sovražim.
Öll eru þau réttlát, boðorð Guðs, sama um hvað þau fjalla. Aðrar reglur vil ég ekki sjá.
129 Pe. Čudovita so pričanja tvoja; zatorej jih hrani duša moja.
Lögmál þitt er yndislegt! Er einhver hissa á að ég vilji hlýða því?
130 Dohod besed tvojih razsvetljuje; z razumnostjo podučuje preproste.
Þú útskýrir fyrir okkur orð þín og jafnvel einfeldningurinn skilur þau.
131 Usta svoja raztezam in sopiham; ker želján sem ukazov tvojih.
Orð þín vekja áhuga minn, ég hlusta á þau með opnum munni!
132 Ozri se v mé in storí mi milost; kakor je prav proti njim, kateri ljubijo ime tvoje.
Komdu og miskunnaðu mér, eins og öðrum þeim sem elska þig.
133 Noge moje utrdi v govoru svojem, in ne daj da gospoduje kaka krivica z menoj.
Leiðbeindu mér með lögum þínum, svo að hið illa nái ekki tökum á mér.
134 Otmi me zatiranja ljudî, da spolnjujem postave tvoje.
Bjargaðu mér úr klóm vondra manna svo að ég geti farið eftir fyrirmælum þínum.
135 Daj, da sveti tvoje obličje pred hlapcem tvojim; in úči me postave svoje.
Líttu til mín í náð þinni og kenndu mér lög þín.
136 Potoki vodâ tekó iz mojih oči, zaradi njih, ki ne spolnjujejo tvojega zakona.
Ég græt því að lög þín eru fótum troðin.
137 Sade. Pravičen si, Gospod, in raven v sodbah svojih.
Drottinn, þú ert réttvís og refsing þín sanngjörn.
138 Ukazal si pravična pričanja svoja, in silno zvesta.
Skipanir þínar góðar og réttlátar.
139 Od gorečnosti svoje ginem, ker besede tvoje zabijo sovražniki moji.
Ég er í uppnámi og reiðin sýður í mér, því að óvinir mínir hafa forsmáð lög þín.
140 Čist je govor tvoj močno; zatorej ga ljubi hlapec tvoj.
Ég hef séð að orð þín eru sönn og hrein, og þess vegna elska ég þau!
141 Majhen sem jaz in zaničevan; povelj tvojih ne zabim,
Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn en boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
142 Pravice tvoje, vedne pravice, in postave tvoje resnične.
Réttlæti þitt varir að eilífu, og lög þín eru byggð á trúfesti.
143 Zatiranje in stiska me obhajati; ukazi tvoji so razveseljevanje moje.
Boðorð þín eru huggun mín í andstreymi og neyð.
144 Pravica pričanj tvojih je vekomaj; razumnega me naredi, da živim.
Lög þín eru réttlát í öllum greinum. Hjálpaðu mér að skilja þau svo að ég haldi lífi.
145 Kof. Ko te kličem iz vsega srca, usliši me, Gospod, da hranim postave tvoje.
Ég ákalla þig af öllu hjarta! Bænheyrðu mig, Drottinn! Þá mun ég hlýða lögum þínum.
146 Ko te kličem, reši me, da spolnjujem pričanja tvoja.
„Bjargaðu mér!“hrópa ég, „svo að ég geti hlýtt þér.“
147 Préd te pridem v somraku, da vpijem; v besedo tvojo imam upanje.
Fyrir sólarupprás var ég á fótum, ég bað til þín og beið svars.
148 Oči moje prehitujejo straže, premišljat govor tvoj.
Já, ég vaki um nætur og íhuga fyrirheit þín.
149 Glas moj poslušaj po milosti svoji, Gospod; po sodbah svojih ohrani me živega,
Hlustaðu á bæn mína og miskunna mér, bjargaðu lífi mínu eins og þú hefur heitið mér.
150 Ko se bližajo pregrehe učenci, ki so daleč od zakona tvojega,
Nú koma illmennin, nú gera þau árás! Orð þitt þekkja þeir ekki, nei alls ekki.
151 Blizu si, Gospod; in vsi ukazi tvoji so resnica.
En þú Drottinn ert mér nærri, í trúfesti eru orð þín sögð.
152 Zdavnaj vem o pričanjih tvojih, da si jih ustanovil vekomaj.
Ég heyrði orð þín í bernsku og veit að þau breytast ekki.
153 Reš. Ozri se v nadlogo mojo, in reši me; ker zakona tvojega ne zabim.
Líttu á sorg mína og bjargaðu mér, því að boðum þínum hef ég hlýtt.
154 Prevzemi pravdo mojo in reši me; po govoru svojem ohrani me živega.
Já, frelsaðu mig frá dauða samkvæmt orði þínu.
155 Daleč od krivičnih bodi blaginja, ker ne iščejo postav tvojih.
Óguðlegir munu ekki frelsast því að þeim er sama um boðorð þín.
156 Usmiljenje tvoje je obilo, Gospod; po sodbah tvojih, ohrani me živega.
Drottinn, mikil er miskunn þín, bjargaðu lífi mínu!
157 Dasì je mnogo preganjalcev mojih in sovražnikov mojih, od pričanj tvojih ne krenem.
Margir eru óvinir mínir og fjendur, en frá reglum þínum hvika ég ekki.
158 Kakor hitro vidim izdajalce, mučim z gnjusom samega sebe, ker se ne držé govora tvojega.
Þarna eru svikararnir – mér býður við þeim! Þeim er alveg sama um orð þitt.
159 Glej, da ljubim povelja tvoja, Gospod; po milosti svoji ohrani me živega.
Drottinn, það skaltu vita, að ég elska boðorð þín. Miskunnaðu mér og leyfðu mér að halda lífi og heilsu.
160 Preblaga beseda tvoja je sama resnica; in vekomaj je vsaka pravična sodba tvoja.
Trúfestin er rauði þráðurinn í orðum þínum og reglur þínar vara að eilífu.
161 Šin. Ko me preganjajo po nedolžnem prvaki; boji se besede tvoje moje srce.
Höfðingjar ofsækja mig án saka, hvað geri ég? – skoða lög þín með lotningu!
162 Veselim se govora tvojega; kakor kdor je našel plen obilen.
Ég fagna yfir lögum þínum eins fundnum fjársjóði.
163 Krivičnost sovražim in studim, zakon tvoj ljubim.
Ég hata lygi og fals, en elska lög þín.
164 Sedemkrat te hvalim na dán za pravične sodbe tvoje.
Sjö sinnum á dag lofa ég þig vegna þinna réttlátu ákvæða.
165 Velik mir imajo, kateri ljubijo zakon tvoj, in ní jim izpotike.
Þeir sem elska lögmál þitt eiga frið í hjarta og er ekki hætt við hrösun.
166 Blaginje tvoje čakam, Gospod; in ukaze tvoje spolnjujem.
Drottinn, ég þrái hjálp þína og þess vegna hlýði ég boðum þínum.
167 Duša moja spolnjuje pričanja tvoja, in ljubim jih močno.
Ég hef leitað og gætt boðorða þinna og elska þau af öllu hjarta.
168 Povelja tvoja spolnjujem in pričanja tvoja, ker vsa pota moja so pred teboj.
Þetta veistu, því að allt sem ég geri þekkir þú til fulls.
169 Tav. Vpitje moje se bližaj tvojemu obličju, Gospod; po besedi svoji naredi me umnega.
Drottinn, heyr þú hróp mitt og gefðu mér skilning á orði þínu.
170 Molitev moja pridi pred obličje tvoje; po govoru svojem otmi me.
Hlusta á bænir mínar og frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér.
171 Hvala bodo vrela z ustnic mojih, ko me bodeš učil postave svoje.
Ég vegsama þig því að þú kenndir mér boðorð þín.
172 Jezik moj bode prepeval govor tvoj, da so prepravične vse zapovedi tvoje.
Efni þeirra er lofgjörð mín, öll eru þau réttlát.
173 V pomoč mi bodi na strani roka tvoja; ker volim povelja tvoja.
Veittu mér lið þegar ég þarfnast hjálpar, því að ég hef kosið að hlýða þér.
174 Po blaginji tvoji hrepenim, Gospod; in zakon tvoj je vse razveseljevanje moje.
Ó, Drottinn, ég þrái hjálpræði þitt og lög þín elska ég!
175 Živi duša moja, da hvali tebe; in sodbe tvoje naj pomagajo meni.
Láttu sál mína lifa svo að ég geti lofað þig og orð þín styðja mig á göngu lífsins.
176 Potikam se kakor ovca izgubljena, išči svojega hlapca; ker povelj tvojih ne zabim.
Ég villist eins og týndur sauður, leitaðu mín, því að boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
