Притчи Соломона 29
1 Лучше муж обличаяй, нежели муж жестоковыйный: внезапу бо палиму ему, несть изцеления.
Məzəmmətlərə baxmayıb dikbaşlıq edən Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
2 Похваляемым праведным, возвеселятся людие: началствующым же нечестивым, стенят мужие.
Salehlər artanda xalq sevinər, Pis hökmdar olanda xalq nalə çəkər.
3 Мужу любящу премудрость, веселится отец его: а иже пасет любодейцы, погубит богатство.
Hikmət sevən atasını sevindirər, Fahişələrə aşna olanın əlindən var-yoxu gedər.
4 Царь праведен возвышает землю, муж же законопреступник раскоповает.
Padşah ölkəni ədalətlə möhkəmləndirər, Ağır vergilər qoyansa ölkəni süqut etdirər.
5 Иже уготовляет на лице своему другу мрежу, облагает ю на своя ноги.
Bir kişi ki qonşusunu yağlı dilə tutur, Onun addımları üçün tor qurur.
6 Согрешающему мужу велия сеть: праведный же в радости и в веселии будет.
Pisin günahı özünə tələdir, Saleh sevincindən haray çəkir.
7 Умеет праведный суд творити убогим, а нечестивый не разумеет разума, и убогому несть ума разумевающаго.
Saleh kasıbların haqqını görür, Pis adam bunu dərk etmir.
8 Мужие беззаконнии сожгоша град, мудрии же отвратиша гнев.
Rişxəndçilər şəhəri çaxnaşdırar, Hikmətlilər isə qəzəbi yatırar.
9 Муж мудр судит языки, муж же злый гневаяйся посмеваемь бывает, а не устрашает.
Hikmətli səfehi məhkəməyə versə, Səfeh coşub lağ edər, dinclik gedər.
10 Мужие кровей причастни возненавидят преподобнаго, правии же взыщут душу его.
Qana susayanlar kamil insana nifrət edər, Əməlisalehlər can qurtarar.
11 Весь гнев свой произносит безумный: премудрый же скрывает по части.
Axmaq həddini aşıb özündən çıxar, Hikmətli səbirli dayanar.
12 Царю послушающу словесе неправедна, вси, иже под ним, законопреступницы.
Hökmdar yalan sözə qulaq asarsa, Bütün xidmətçiləri şər insana çevrilər.
13 Заимодавцу и должнику, друг со другом сошедшымся, посещение творит обема Господь.
Yoxsul insan və zalım bir-birinə bir şeydə bənzəyir: Hər ikisinin gözlərini işıqlandıran Rəbdir.
14 Царю во истине судящему нищым, престол его во свидетелство устроится.
Padşah kasıblara həqiqətlə hökm versə, Taxtı əbədi möhkəmlənər.
15 Язвы и обличения дают мудрость: отрок же заблуждаяй срамляет родители своя.
Kötək və məzəmmət hikmət gətirər, Özbaşına qalan uşaq anasını rüsvay edər.
16 Многим сущым нечестивым мнози греси бывают, праведнии же, оным падающым, устрашаеми бывают.
Pislər çoxalanda cinayət artar, Salehlər görəcək ki, onlar necə yıxılacaqlar.
17 Наказуй сына твоего, и упокоит тя и даст лепоту души твоей.
Oğluna tərbiyə ver ki, canın dinc olsun, Könlün bundan ləzzət alsın.
18 Не будет сказатель языку законопреступну, храняй же закон блажен.
İlahi söz nazil olmayanda xalqda hərc-mərclik olar. Qanuna əməl edən nə bəxtiyardır!
19 Не накажется словесы раб жесток: аще бо и уразумеет, но не послушает.
Qula sözlə tərbiyə vermək olmaz, Çünki başa düşsə belə, qulaq asmaz.
20 Аще увидиши мужа скора в словесех, разумей, яко упование имать паче его безумный.
Düşünmədən danışana baxmısanmı? Axmağa ondan artıq ümid var.
21 Иже ласкосерд будет от детства, поработится, на последок же болезновати будет о сем.
Kim ərköyün qul böyütsə, Axırda bu ona dərd verər.
22 Муж гневливый воздвизает свар, муж же ярый открывает грехи.
Qəzəbli insan dava yaradar, Kəmhövsələ günahı artırar.
23 Досаждение мужа смиряет, а смиренныя утверждает Господь в славе.
İnsanı təkəbbürü alçaldar, İtaətkar şərəfə çatar.
24 Иже сообщается татю, ненавидит своея души: аще же клятву предложенную слышавшии не возвестят,
Oğruya qoşulan öz-özünə düşməndir, And içsə də, məhkəmədə həqiqəti söyləməz.
25 убоявшеся и постыдевшеся человеков, преткнутся: надеявыйся же на Господа возвеселится. Нечестие мужу дает соблажнение: уповаяй же на Владыку спасется.
İnsandan qorxan özünü tələyə salar, Amma Rəbbə güvənən arxayın yaşar.
26 Мнози угождают лицам началников: от Господа же сбывается правда мужу.
Çoxu hökmdarın hüzurunu arzular, Amma insan ədaləti Rəbdə tapar.
27 Мерзость праведнику муж неправеден: мерзость же законопреступному путь правоведяй.
Salehlər haqsızlardan, Pis insanlarsa əməlisalehlərdən ikrah edər.
