Плач Иеремии 5
1 Молитва Иеремии пророка. Помяни, Господи, что бысть нам: призри и виждь укоризну нашу:
Ingatlah, ya TUHAN, apa yang terjadi atas kami. Pandanglah kami, dan lihatlah kehinaan kami.
2 достояние наше обратися к чуждим и домы нашя ко иноплеменником:
Harta warisan kami jatuh ke tangan orang lain, rumah-rumah kami didiami orang asing.
3 сири быхом, несть отца, матери нашя яко вдовы.
Ayah kami telah dibunuh musuh; kini ibu kami janda, dan kami piatu.
4 Воду нашу за сребро пихом, дрова наша за цену куповахом:
Air minum dan kayu api harus kami beli.
5 на выя нашя гоними быхом, трудихомся, не почихом.
Seperti hewan, kami dipaksa bekerja berat, kami lelah, tetapi tak diberi waktu istirahat.
6 Египет даде руку, Ассур в насыщение их.
Kami pergi mengemis di Mesir, kami minta makanan di Asyur.
7 Отцы наши согрешиша, и несть их, мы же беззакония их подяхом.
Leluhur kami berdosa, kini mereka sudah tiada; tapi kami harus menderita, karena dosa-dosa mereka.
8 Раби обладаша нами, избавляющаго несть от руку их.
Kami diperintah oleh orang-orang yang tak lebih dari hamba; tiada yang berkuasa melepaskan kami dari mereka.
9 В душах наших носихом хлеб наш, от лица меча в пустыни.
Di luar kota, pembunuh berkeliaran; nyawa kami terancam ketika mencari makanan.
10 Кожа наша аки пещь обгоре, разседошася от лица бурей глада.
Kami menderita kelaparan, sehingga kulit kami membara seperti perapian.
11 Жен в Сионе смириша, девиц во градех Иудиных.
Wanita-wanita di Sion diperkosa, gadis-gadis dinodai di desa-desa Yehuda.
12 Князи в руках их повешени быша, старейшины не прославишася.
Pemimpin-pemimpin kami ditangkap dan digantung, orang-orang tua kami tidak lagi disanjung.
13 Избраннии плачь подяша, и юноши в кладе изнемогоша.
Pemuda-pemuda kami dipaksa bekerja dipenggilingan, anak-anak lelaki tertindih pikulan kayu sampai pingsan.
14 И старцы от врат оскудеша, избраннии от песней своих умолкоша.
Orang tua-tua tak lagi berkumpul di pintu gerbang kota, musik tidak lagi terdengar di kalangan orang muda.
15 Разсыпася радость сердец наших, обратися в плачь лик наш,
Kami telah kehilangan kebahagiaan; tarian-tarian telah berubah menjadi perkabungan.
16 спаде венец со главы нашея: горе нам, яко согрешихом.
Kebanggaan kami sudah tiada, kami celaka karena telah berdosa.
17 О сем смутися сердце наше, о сем померкнуша очи наши.
Gunung Sion sepi dan ditinggalkan; di sana anjing hutan berkeliaran. Karena itu hati kami remuk redam, kami menangis hingga penglihatan kami menjadi buram.
18 На горе Сионе, яко погибе, лисицы ходиша.
19 Ты же, Господи, во веки вселишися, престол Твой в род и род.
Tetapi Engkau, ya TUHAN, tetap berkuasa, Engkau memerintah selama-lamanya.
20 Вскую во веки забываеши нас, оставиши ли нас в продолжение дний?
Masakan Kautinggalkan kami begitu lama? Mungkinkah Kaulupakan kami sepanjang masa?
21 Обрати ны, Господи, к Тебе, и обратимся, и вознови дни нашя якоже прежде.
Ya TUHAN, bawalah kami kembali kepada-Mu; kami akan kembali kepada-Mu! Pulihkanlah keadaan kami seperti dahulu.
22 Яко отревая отринул еси нас, разгневался еси на ны зело.
Ataukah telah Kaubuang kami sama sekali? Tak terbataskah kemarahan-Mu kepada kami?
