Книга Иова 37
1 И от сих возмятеся сердце мое и отторжеся от места своего.
これがためにわが心もまたわななき、その所からとび離れる。
2 Послушай слуха во гневе ярости Господни, и поучение изо уст Его изыдет.
聞け、神の声のとどろきを、またその口から出るささやきを。
3 Под всем небом началство его, и свет его на крилу земли.
彼はこれを天が下に放ち、その光を地のすみずみまで至らせられる。
4 Вслед его возопиет гласом, возгремит гласом величия Своего, и не изменит их, яко услышит глас Его.
その後、声とどろき、彼はそのいかめしい声をもって鳴り渡られる。その声の聞える時、彼はいなずまを引きとめられない。
5 Возгремит Крепкий гласом Своим дивная: сотвори бо велия, ихже не ведахом.
神はその驚くべき声をもって鳴り渡り、われわれの悟りえない大いなる事を行われる。
6 Повелеваяй снегу: буди на земли, и буря дождя, и буря дождев могутства Его.
彼は雪に向かって『地に降れ』と命じ、夕立ちおよび雨に向かって『強く降れ』と命じられる。
7 В руце всякаго человека знаменает, да познает всяк человек свою немощь.
彼はすべての人の手を封じられる。これはすべての人にみわざを知らせるためである。
8 Внидоша же зверие под кров и умолкоша на ложи.
その時、獣は穴に入り、そのほらにとどまる。
9 Из хранилищ внутренних находят болезни, и от внешних стран студень.
つむじ風はそのへやから、寒さは北風から来る。
10 И от дыхания Крепка даст лед: управляет же воду, якоже хощет,
神のいぶきによって氷が張り、広々とした水は凍る。
11 и избранное устрояет облак: разженет облак свет Его,
彼は濃い雲に水気を負わせ、雲はそのいなずまを散らす。
12 и Сам окрестная превратит, якоже хощет, в дела их: вся, елика заповесть им, сия чиноположена суть от Него на земли,
これは彼の導きによってめぐる。彼の命じるところをことごとく世界のおもてに行うためである。
13 аще в наказание, аще на землю свою, аще на милость обрящет и.
神がこれらをこさせるのは、懲しめのため、あるいはその地のため、あるいはいつくしみのためである。
14 Внуши сия, Иове: стани учайся силе Господни.
ヨブよ、これを聞け、立って神のくすしきみわざを考えよ。
15 Вемы, яко Господь положи дела Своя, свет сотворив из тмы.
あなたは知っているか、神がいかにこれらに命じて、その雲の光を輝かされるかを。
16 Весть же различие облаков и велия падения злых.
あなたは知っているか、雲のつりあいと、知識の全き者のくすしきみわざを。
17 Твоя же одежда тепла, почивает же на земли от юга.
南風によって地が穏やかになる時、あなたの着物が熱くなることを。
18 Утверждения с Ним в древности, крепка якоже видение слития.
あなたは鋳た鏡のように堅い大空を、彼のように張ることができるか。
19 Чесо ради, научи мя, что речем Ему? И престанем многа глаголюще.
われわれが彼に言うべき事をわれわれに教えよ、われわれは暗くて、言葉をつらねることはできない。
20 Еда книга, или книгочиа ми предстоит? Да стоящь сотворю человеку молчати.
わたしは語ることがあると彼に告げることができようか、人は滅ぼされることを望むであろうか。
21 Не всем же видимь свет: светлый есть в древностех, якоже еже от него на облацех.
光が空に輝いているとき、風過ぎて空を清めると、人々はその光を見ることができない。
22 От севера облацы златозарни: в сих велия слава и честь Вседержителева.
北から黄金のような輝きがでてくる。神には恐るべき威光がある。
23 И не обретаем иного подобна крепости Его: иже судит праведно, мниши ли, яко не слышит Той?
全能者はわれわれはこれを見いだすことができない。彼は力と公義とにすぐれ、正義に満ちて、これを曲げることはない。
24 Темже убоятся Его человецы: убоятся же Его и премудрии сердцем.
それゆえ、人々は彼を恐れる。彼はみずから賢いと思う者を顧みられない」。
