< Jobho 16 >
1 Ipapo Jobho akapindura akati:
Respondens autem Job, dixit:
2 “Ndakanzwa zvinhu zvakawanda sezvizvi; mose muri vanyaradzi pasina!
[Audivi frequenter talia: consolatores onerosi omnes vos estis.
3 Ko, kutaura kwenyu kwamadzokorora kwenguva refu hakuperiwo here? Chii chinokurwadzai kuti murambe muchiita nharo?
Numquid habebunt finem verba ventosa? aut aliquid tibi molestum est, si loquaris?
4 Neniwo ndaigona kutaura semi, dai imi manga muri pachinzvimbo changu; ndaigona kutaura mashoko okukupikisai uye ndigokudzungudzirai musoro wangu.
Poteram et ego similia vestri loqui, atque utinam esset anima vestra pro anima mea: consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos;
5 Asi muromo wangu waizokukurudzirai: kunyaradza kunobva pamuromo wangu kwaizokuvigirai zororo.
roborarem vos ore meo, et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
6 “Asi kana ndikataura, kurwadziwa kwangu hakuperi; uye kana ndikanyarara, iko hakubvi.
Sed quid agam? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus, et si tacuero, non recedet a me.
7 Zvirokwazvo, imi Mwari, mandipedza simba; maparadza imba yangu yose.
Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
8 Makandisunga ini, uye chava chapupu; kuondoroka kunondiwira uye kunopupurira zvinondirwisa.
Rugæ meæ testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi.
9 Mwari anondirova uye anondibvambura mukutsamwa kwake, uye anondirumanyira meno ake; mudzivisi wangu anondidzvokorera meso ake anobaya.
Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis: hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
10 Vanhu vanoshamisa miromo yavo kuti vandiseke; vanondirova padama pakundimhura kwavo, uye vanobatana pamwe chete kuzondirwisa.
Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam: satiati sunt pœnis meis.
11 Mwari akandidzorera mumaoko avanhu vakaipa, uye akandikanda mumaoko avakashata.
Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit.
12 Zvose zvakanga zvakanaka hazvo kwandiri, asi iye akandivhuna; akandibata napahuro akandipwanya-pwanya. Akandivavarira;
Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum: tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum.
13 vapfuri vake vemiseve vakandikomba. Anobaya itsvo dzangu asina tsitsi, uye anodururira nduru yangu pasi.
Circumdedit me lanceis suis; convulneravit lumbos meos: non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
14 Nguva nenguva anondirwisa; anondidzingirira somurwi.
Concidit me vulnere super vulnus: irruit in me quasi gigas.
15 “Ndakasona nguo dzamasaga kuti ndifukidze ganda rangu, uye ndaviga huma yangu muguruva.
Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam.
16 Chiso changu chatsvuka nokuchema, rima guru rakomberedza meso angu;
Facies mea intumuit a fletu, et palpebræ meæ caligaverunt.
17 asi zvazvo maoko angu haana kuita chisimba, uye munyengetero wangu wakachena.
Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ, cum haberem mundas ad Deum preces.
18 “Iwe nyika, rega kufukidza ropa rangu; kuchema kwangu ngakurege kuwana zororo!
Terra, ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus:
19 Kunyange iko zvino chapupu changu chiri kudenga; murevereri wangu ari kumusoro.
ecce enim in cælo testis meus, et conscius meus in excelsis.
20 Murevereri wangu ndiye shamwari yangu, meso angu paanodurura misodzi kuna Mwari;
Verbosi amici mei: ad Deum stillat oculus meus:
21 anomira pachinzvimbo chomunhu achikumbira kuna Mwari, somunhu anokumbirira shamwari yake.
atque utinam sic judicaretur vir cum Deo, quomodo judicatur filius hominis cum collega suo.
22 “Makore mashoma bedzi asara, ndisati ndaenda parwendo rusingadzokwi.
Ecce enim breves anni transeunt, et semitam per quam non revertar ambulo.]