Псалми 39

1 Рекох: Чуваћу се на путевима својим да не згрешим језиком својим; зауздаваћу уста своја, док је безбожник преда мном.

למנצח לידיתון (לידותון) מזמור לדוד ב אמרתי-- אשמרה דרכי מחטוא בלשוני אשמרה לפי מחסום-- בעד רשע לנגדי

2 Бејах нем и глас не пустих; ћутах и о добру. Али се туга моја подиже,

נאלמתי דומיה החשיתי מטוב וכאבי נעכר

3 Запали се срце моје у мени, у мислима мојим разгоре се огањ; проговорих језиком својим:

חם-לבי בקרבי--בהגיגי תבער-אש דברתי בלשוני

4 Кажи ми, Господе, крај мој, и докле ће трајати дани моји? Да знам како сам ништа.

הודיעני יהוה קצי--ומדת ימי מה-היא אדעה מה-חדל אני

5 Ево с педи дао си ми дане, и век је мој као ништа пред Тобом. Баш је ништа сваки човек жив.

הנה טפחות נתתה ימי-- וחלדי כאין נגדך אך כל-הבל כל-אדם נצב סלה

6 Баш ходи човек као утвара; баш се узалуд кида, сабира, а не зна коме ће допасти.

אך-בצלם יתהלך-איש-- אך-הבל יהמיון יצבר ולא-ידע מי-אספם

7 Па шта да чекам, Господе? Нада је моја у Теби.

ועתה מה-קויתי אדני-- תוחלתי לך היא

8 Из свега безакоња мог избави ме, не дај ме безумноме на подсмех.

מכל-פשעי הצילני חרפת נבל אל-תשימני

9 Нем сам, нећу отворити уста својих; јер си ме Ти ударио.

נאלמתי לא אפתח-פי כי אתה עשית

10 Олакшај ми ударац свој, силна рука Твоја уби ме.

הסר מעלי נגעך מתגרת ידך אני כליתי

11 Ако ћеш карати човека за преступе, расточиће се као од мољаца красота његова. Баш је ништа сваки човек.

בתוכחות על-עון יסרת איש-- ותמס כעש חמודו אך הבל כל-אדם סלה

12 Слушај молитву моју, Господе, и чуј јаук мој. Гледајући сузе моје немој ћутати. Јер сам гост у Тебе и дошљак као и сви стари моји.

שמעה תפלתי יהוה ושועתי האזינה-- אל-דמעתי אל-תחרש כי גר אנכי עמך תושב ככל-אבותי

13 Немој ме више гневно гледати, па ћу одахнути пре него отидем и више ме не буде.

השע ממני ואבליגה-- בטרם אלך ואינני