1 Књига Самуилова 29

1 А Филистеји скупише сву војску своју код Афека, а Израиљ стаде у логор код извора у Језраелу.

Now os filisteus reuniram todos os seus exércitos em Aphek; e os israelitas acampados pela nascente que está em Jezreel.

2 И кнезови филистејски иђаху са стотинама и хиљадама; а Давид и његови људи иђаху најпосле с Ахисом.

Os senhores dos filisteus passaram por centenas e milhares; e David e seus homens passaram na retaguarda com Achish.

3 И рекоше кнезови филистејски: Шта ће ти Јевреји? А Ахис рече кнезовима филистејским: Није ли ово Давид слуга цара израиљског Саула, који је код мене толико времена, толико година, и не нађох на њему ништа откако је добегао до овог дана?

Então os príncipes dos filisteus disseram: “E estes hebreus?”. Achish disse aos príncipes dos filisteus: “Este não é Davi, o servo de Saul, o rei de Israel, que tem estado comigo nestes dias, ou melhor, nestes anos? Não encontrei nele nenhuma falha desde que ele caiu até hoje”.

4 Али се расрдише на њ кнезови филистејски, и рекоше му кнезови филистејски: Пошљи натраг тог човека, нека се врати у своје место, где си га поставио, и нека не иде с нама у бој, да се не окрене на нас у боју; јер чим би се опет умилио господару свом ако не главама ових људи?

Mas os príncipes dos filisteus estavam zangados com ele; e os príncipes dos filisteus disseram-lhe: “Fazei o homem voltar, para que ele possa voltar ao seu lugar onde o nomeastes, e não o deixeis descer conosco para a batalha, para que na batalha ele não se torne um adversário para nós”. Pois com o que este companheiro deveria se reconciliar com seu senhor? Não deveria ser com a cabeça desses homens?

5 Није ли то Давид о коме се певало играјући и говорило: Згуби Саул своју хиљаду, али Давид својих десет хиљада?

Não é este David, de quem as pessoas cantaram umas para as outras em danças, dizendo, “Saul matou seus milhares”, e David seus dez mil...”

6 Тада Ахис дозва Давида, и рече му: Тако био жив Господ, ти си поштен, и мило ми је да ходиш са мном у бој; јер не нађох никаквог зла на теби откако си дошао до овог дана; али ниси по вољи кнезовима.

Então Achish chamou David e lhe disse: “Como Yahweh vive, você tem sido íntegro, e sua saída e sua entrada comigo no exército é boa aos meus olhos; pois não encontrei o mal em você desde o dia em que veio a mim até hoje. No entanto, os senhores não o favorecem.

7 Него врати се и иди с миром да не учиниш шта што не би било мило кнезовима филистејским.

Portanto, agora voltem, e vão em paz, para não desagradar aos senhores dos filisteus”.

8 А Давид рече Ахису: Али шта сам учинио? Шта ли си нашао на слузи свом откако сам код тебе до овог дана, да не идем да се бијем с непријатељима господара свог цара?

David disse para Achish: “Mas o que eu fiz? O que você encontrou em seu servo, desde que estou diante de você até hoje, para que eu não vá lutar contra os inimigos de meu senhor, o rei”?

9 А Ахис одговарајући рече Давиду: Знам; доиста си ми мио као анђео Божји; али кнезови филистејски рекоше: Нека не иде с нама у бој.

Achish respondeu a David: “Sei que você é bom aos meus olhos, como um anjo de Deus”. Não obstante, os príncipes dos filisteus disseram: “Ele não subirá conosco para a batalha”.

10 Него устани сутра рано са слугама господара свог које су дошле с тобом; устаните рано чим сване, па идите.

Portanto, levantai-vos agora de manhã cedo com os servos de vosso senhor que vieram convosco; e assim que vos levantardes de manhã cedo e tiverdes luz, partistes”.

11 И урани Давид и људи његови, и отиде рано, и врати се у земљу филистејску; а Филистеји отидоше у Језраел.

Então David levantou-se cedo, ele e seus homens, para partir pela manhã, para retornar à terra dos filisteus; e os filisteus subiram para Jezreel.