Psalmi 126

1 Kad vraæaše Gospod roblje Sionsko, bijasmo kao u snu.

Pieśń stopni. Gdy zaś Pan nawrócił pojmanych z Syonu, byliśmy jako ci, którym się śni.

2 Tada usta naša bijahu puna radosti, i jezik naš pjevanja. Tada govorahu po narodima: veliko djelo èini Gospod na njima.

Tedy były napełnione weselem usta nasze, a język nasz radością; tedy mówiono między narodami: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi.

3 Veliko djelo èini Gospod na nama; razveselismo se.

Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami, z czegośmy się bardzo uradowali.

4 Vraæaj, Gospode, roblje naše, kao potoke na sasušenu zemlju.

Przywróćże zaś, o Panie! pojmanie nasze, jako strumienie na południe.

5 Koji su sa suzama sijali, neka žanju s pjevanjem.

Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem;

6 Ide i plaèe koji nosi sjeme da sije; poæi æe s pjesmom noseæi snopove svoje.

Tam i sam chodząc z płaczem rozsiewa lud drogie nasienie; ale zaś przyszedłszy z radością znosić będzie snopy swoje.