Jov 21
1 A Jov odgovori i reèe:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Slušajte dobro rijeèi moje, i to æe mi biti od vas utjeha.
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Potrpite me da ja govorim, a kad izgovorim, potsmijevajte se.
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 Eda li se ja èovjeku tužim? i kako ne bi bio žalostan duh moj?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Pogledajte na me, i divite se, i metnite ruku na usta.
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Ja kad pomislim, strah me je, i groza poduzima tijelo moje.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 Zašto bezbožnici žive? stare? i bogate se?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 Sjeme njihovo stoji tvrdo pred njima zajedno s njima, i natražje njihovo pred njihovijem oèima.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Kuæe su njihove na miru bez straha, i prut Božji nije nad njima.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 Bikovi njihovi skaèu, i ne promašaju; krave njihove tele se, i ne jalove se.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 Ispuštaju kao stado djecu svoju, i sinovi njihovi poskakuju.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 Podvikuju uz bubanj i uz gusle, vesele se uza sviralu.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 A Bogu kažu: idi od nas, jer neæemo da znamo za putove tvoje.
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 Šta je svemoguæi, da mu služimo? i kaka nam je korist, da mu se molimo?
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 Gle, dobro njihovo nije u njihovoj ruci; namjera bezbožnièka daleko je od mene.
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 Koliko se puta gasi žižak bezbožnièki i dolazi im pogibao, dijeli im muke u gnjevu svom Bog?
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 Bivaju li kao pljeva na vjetru, kao prah koji raznosi vihor?
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 Èuva li Bog sinovima njihovijem pogibao njihovu, plaæa im da osjete?
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 Vide li svojim oèima pogibao svoju, i piju li gnjev svemoguæega?
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 Jer šta je njima stalo do kuæe njihove nakon njih, kad se broj mjeseca njihovijeh prekrati?
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 Eda li æe Boga ko uèiti mudrosti, koji sudi visokima?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 Jedan umire u potpunoj sili svojoj, u miru i u sreæi.
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24 Muzlice su mu pune mlijeka, i kosti su mu vlažne od moždina.
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 A drugi umire ojaðene duše, koji nije uživao dobra.
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 Obojica leže u prahu, i crvi ih pokrivaju.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 Eto, znam vaše misli i sudove, kojima mi èinite krivo.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 Jer govorite: gdje je kuæa silnoga, i gdje je šator u kom nastavaju bezbožnici?
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 Nijeste li nikad pitali putnika? i što vam kazaše neæete da znate,
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 Da se na dan pogibli ostavlja zadac, kad se pusti gnjev.
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 Ko æe ga ukoriti u oèi za život njegov? i ko æe mu vratiti što je uèinio?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Ali se iznosi u groblje i ostaje u gomili.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 Slatke su mu grude od doline, i vuèe za sobom sve ljude, a onima koji ga pretekoše nema broja.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 Kako me dakle naprazno tješite kad u odgovorima vašim ostaje prijevara?
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
