< ปฺรกาศิตํ 19 >

1 ตต: ปรํ สฺวรฺคสฺถานำ มหาชนตายา มหาศพฺโท 'ยํ มยา ศฺรูต: , พฺรูต ปเรศฺวรํ ธนฺยมฺ อสฺมทีโย ย อีศฺวร: ฯ ตสฺยาภวตฺ ปริตฺราณำ ปฺรภาวศฺจ ปรากฺรม: ฯ
After these things I heard something like a loud voice of a great multitude in heaven, saying, “Hallelujah! Salvation, power, and glory belong to our God;
2 วิจาราชฺญาศฺจ ตไสฺยว สตฺยา นฺยายฺยา ภวนฺติ จฯ ยา สฺวเวศฺยากฺริยาภิศฺจ วฺยกโรตฺ กฺฤตฺสฺนเมทินีํฯ ตำ ส ทณฺฑิตวานฺ เวศฺยำ ตสฺยาศฺจ กรตสฺตถาฯ โศณิตสฺย สฺวทาสานำ สํโศธํ ส คฺฤหีตวานฺ๚
for his judgments are true and righteous. For he has judged the great prostitute who corrupted the earth with her sexual immorality, and he has avenged the blood of his servants at her hand.”
3 ปุนรปิ ไตริทมุกฺตํ ยถา, พฺรูต ปเรศฺวรํ ธนฺยํ ยนฺนิตฺยํ นิตฺยเมว จฯ ตสฺยา ทาหสฺย ธูโม 'เสา ทิศมูรฺทฺธฺวมุเทษฺยติ๚ (aiōn g165)
A second said, “Hallelujah! Her smoke goes up forever and ever.” (aiōn g165)
4 ตต: ปรํ จตุรฺวฺวึศติปฺราจีนาศฺจตฺวาร: ปฺราณินศฺจ ปฺรณิปตฺย สึหาสโนปวิษฺฏมฺ อีศฺวรํ ปฺรณมฺยาวทนฺ, ตถาสฺตุ ปรเมศศฺจ สรฺไวฺวเรว ปฺรศสฺยตำ๚
The twenty-four elders and the four living creatures fell down and worshiped God who sits on the throne, saying, “Amen! Hallelujah!”
5 อนนฺตรํ สึหาสนมธฺยาทฺ เอษ รโว นิรฺคโต, ยถา, เห อีศฺวรสฺย ทาเสยาสฺตทฺภกฺตา: สกลา นรา: ฯ ยูยํ กฺษุทฺรา มหานฺตศฺจ ปฺรศํสต ว อีศฺวรํ๚
A voice came from the throne, saying, “Give praise to our God, all you his servants, you who fear him, the small and the great!”
6 ตต: ปรํ มหาชนตายา: ศพฺท อิว พหุโตยานาญฺจ ศพฺท อิว คฺฤรุตรสฺตนิตานาญฺจ ศพฺท อิว ศพฺโท 'ยํ มยา ศฺรุต: , พฺรูต ปเรศฺวรํ ธนฺยํ ราชตฺวํ ปฺราปฺตวานฺ ยต: ฯ ส ปรเมศฺวโร 'สฺมากํ ย: สรฺวฺวศกฺติมานฺ ปฺรภุ: ฯ
I heard something like the voice of a great multitude, and like the voice of many waters, and like the voice of mighty thunders, saying, “Hallelujah! For the Lord our God, the Almighty, reigns!
7 กีรฺตฺตยาม: สฺตวํ ตสฺย หฺฤษฺฏาศฺโจลฺลาสิตา วยํฯ ยนฺเมษศาวกไสฺยว วิวาหสมโย 'ภวตฺฯ วาคฺทตฺตา จาภวตฺ ตไสฺม ยา กนฺยา สา สุสชฺชิตาฯ
Let’s rejoice and be exceedingly glad, and let’s give the glory to him. For the wedding of the Lamb has come, and his wife has made herself ready.”
8 ปริธานาย ตไสฺย จ ทตฺต: ศุภฺร: สุเจลก: ๚
It was given to her that she would array herself in bright, pure, fine linen, for the fine linen is the righteous acts of the holy ones.
9 ส สุเจลก: ปวิตฺรโลกานำ ปุณฺยานิฯ ตต: ส มามฺ อุกฺตวานฺ ตฺวมิทํ ลิข เมษศาวกสฺย วิวาหโภชฺยาย เย นิมนฺตฺริตาเสฺต ธนฺยา อิติฯ ปุนรปิ มามฺ อวทตฺ, อิมานีศฺวรสฺย สตฺยานิ วากฺยานิฯ
He said to me, “Write, ‘Blessed are those who are invited to the wedding supper of the Lamb.’” He said to me, “These are true words of God.”
10 อนนฺตรํ อหํ ตสฺย จรณโยรนฺติเก นิปตฺย ตํ ปฺรณนฺตุมุทฺยต: ฯ ตต: ส มามฺ อุกฺตวานฺ สาวธานสฺติษฺฐ ไมวํ กุรุ ยีโศ: สากฺษฺยวิศิษฺไฏสฺตว ภฺราตฺฤภิสฺตฺวยา จ สหทาโส 'หํฯ อีศฺวรเมว ปฺรณม ยสฺมาทฺ ยีโศ: สากฺษฺยํ ภวิษฺยทฺวากฺยสฺย สารํฯ
I fell down before his feet to worship him. He said to me, “Look! Don’t do it! I am a fellow bondservant with you and with your brothers who hold the testimony of Yeshua. Worship God, for the testimony of Yeshua is the Spirit of Prophecy.”
11 อนนฺตรํ มยา มุกฺต: สฺวรฺโค ทฺฤษฺฏ: , เอก: เศฺวตวรฺโณ 'โศฺว 'ปิ ทฺฤษฺฏสฺตทารูโฒ ชโน วิศฺวาสฺย: สตฺยมยศฺเจติ นามฺนา ขฺยาต: ส ยาถารฺเถฺยน วิจารํ ยุทฺธญฺจ กโรติฯ
I saw the heaven opened, and behold, a white horse, and he who sat on it is called Faithful and True. In righteousness he judges and makes war.
12 ตสฺย เนเตฺร 'คฺนิศิขาตุเลฺย ศิรสิ จ พหุกิรีฏานิ วิทฺยนฺเต ตตฺร ตสฺย นาม ลิขิตมสฺติ ตเมว วินา นาปร: โก 'ปิ ตนฺนาม ชานาติฯ
His eyes are a flame of fire, and on his head are many crowns. He has names written and a name written which no one knows but he himself.
13 ส รุธิรมคฺเนน ปริจฺฉเทนาจฺฉาทิต อีศฺวรวาท อิติ นามฺนาภิธียเต จฯ
He is clothed in a garment sprinkled with blood. His name is called “The Word of God.”
14 อปรํ สฺวรฺคสฺถไสนฺยานิ เศฺวตาศฺวารูฒานิ ปริหิตนิรฺมฺมลเศฺวตสูกฺษฺมวสฺตฺราณิ จ ภูตฺวา ตมนุคจฺฉนฺติฯ
The armies which are in heaven, clothed in white, pure, fine linen, followed him on white horses.
15 ตสฺย วกฺตฺราทฺ เอกสฺตีกฺษณ: ขงฺโค นิรฺคจฺฉติ เตน ขงฺเคน สรฺวฺวชาตียาเสฺตนาฆาติตวฺยา: ส จ เลาหทณฺเฑน ตานฺ จารยิษฺยติ สรฺวฺวศกฺติมต อีศฺวรสฺย ปฺรจณฺฑโกปรโสตฺปาทกทฺรากฺษากุณฺเฑ ยทฺยตฺ ติษฺฐติ ตตฺ สรฺวฺวํ ส เอว ปทาภฺยำ ปินษฺฏิฯ
Out of his mouth proceeds a sharp, double-edged sword that with it he should strike the nations. He will rule them with an iron rod. He treads the wine press of the fierceness of the wrath of God, the Almighty.
16 อปรํ ตสฺย ปริจฺฉท อุรสิ จ ราชฺญำ ราชา ปฺรภูนำ ปฺรภุศฺเจติ นาม นิขิตมสฺติฯ
He has on his garment and on his thigh a name written, “KING OF KINGS AND LORD OF LORDS.”
17 อนนฺตรํ สูรฺเยฺย ติษฺฐนฺ เอโก ทูโต มยา ทฺฤษฺฏ: , อากาศมธฺย อุฑฺฑียมานานฺ สรฺวฺวานฺ ปกฺษิณ: ปฺรติ ส อุจฺไจ: สฺวเรเณทํ โฆษยติ, อตฺราคจฺฉตฯ
I saw an angel standing in the sun. He cried with a loud voice, saying to all the birds that fly in the sky, “Come! Be gathered together to the great supper of God,
18 อีศฺวรสฺย มหาโภเชฺย มิลต, ราชฺญำ กฺรวฺยาณิ เสนาปตีนำ กฺรวฺยาณิ วีราณำ กฺรวฺยาณฺยศฺวานำ ตทารูฒานาญฺจ กฺรวฺยาณิ ทาสมุกฺตานำ กฺษุทฺรมหตำ สรฺเวฺวษาเมว กฺรวฺยาณิ จ ยุษฺมาภิ รฺภกฺษิตวฺยานิฯ
that you may eat the flesh of kings, the flesh of captains, the flesh of mighty men, and the flesh of horses and of those who sit on them, and the flesh of all men, both free and slave, small and great.”
19 ตต: ปรํ เตนาศฺวารูฒชเนน ตทียไสไนฺยศฺจ สารฺทฺธํ ยุทฺธํ กรฺตฺตุํ ส ปศุ: ปฺฤถิวฺยา ราชานเสฺตษำ ไสนฺยานิ จ สมาคจฺฉนฺตีติ มยา ทฺฤษฺฏํฯ
I saw the beast, the kings of the earth, and their armies, gathered together to make war against him who sat on the horse and against his army.
20 ตต: ส ปศุ รฺธฺฤโต ยศฺจ มิถฺยาภวิษฺยทฺวกฺตา ตสฺยานฺติเก จิตฺรกรฺมฺมาณิ กุรฺวฺวนฺ ไตเรว ปศฺวงฺกธาริณสฺตตฺปฺรติมาปูชกำศฺจ ภฺรมิตวานฺ โส 'ปิ เตน สารฺทฺธํ ธฺฤต: ฯ เตา จ วหฺนิคนฺธกชฺวลิตหฺรเท ชีวนฺเตา นิกฺษิปฺเตาฯ (Limnē Pyr g3041 g4442)
The beast was taken, and with him the false prophet who worked the signs in his sight, with which he deceived those who had received the mark of the beast and those who worshiped his image. These two were thrown alive into the lake of fire that burns with sulfur. (Limnē Pyr g3041 g4442)
21 อวศิษฺฏาศฺจ ตสฺยาศฺวารูฒสฺย วกฺตฺรนิรฺคตขงฺเคน หตา: , เตษำ กฺรไวฺยศฺจ ปกฺษิณ: สรฺเวฺว ตฺฤปฺตึ คตา: ฯ
The rest were killed with the sword of him who sat on the horse, the sword which came out of his mouth. So all the birds were filled with their flesh.

< ปฺรกาศิตํ 19 >