มถิ: 23
1 อนนฺตรํ ยีศุ รฺชนนิวหํ ศิษฺยำศฺจาวทตฺ,
Damals richtete Jesus an das Volk und an seine Jünger folgende Worte:
2 อธฺยาปกา: ผิรูศินศฺจ มูสาสเน อุปวิศนฺติ,
»Auf den Lehrstuhl Moses haben sich die Schriftgelehrten und die Pharisäer gesetzt.
3 อตเสฺต ยุษฺมานฺ ยทฺยตฺ มนฺตุมฺ อาชฺญาปยนฺติ, ตตฺ มนฺยธฺวํ ปาลยธฺวญฺจ, กินฺตุ เตษำ กรฺมฺมานุรูปํ กรฺมฺม น กุรุธฺวํ; ยตเสฺตษำ วากฺยมาตฺรํ สารํ การฺเยฺย กิมปิ นาสฺติฯ
Alles nun, was sie euch sagen, das tut und befolgt, aber nach ihren Werken richtet euch nicht; denn sie sagen es nur, tun es aber nicht.
4 เต ทุรฺวฺวหานฺ คุรุตรานฺ ภารานฺ พทฺวฺวา มนุษฺยาณำ สฺกนฺเธปริ สมรฺปยนฺติ, กินฺตุ สฺวยมงฺคุไลฺยกยาปิ น จาลยนฺติฯ
Sie binden schwere Lasten zusammen und legen sie den Menschen auf die Schultern, sie selbst aber wollen sie mit keinem Finger anrühren.
5 เกวลํ โลกทรฺศนาย สรฺวฺวกรฺมฺมาณิ กุรฺวฺวนฺติ; ผลต: ปฏฺฏพนฺธานฺ ปฺรสารฺยฺย ธารยนฺติ, สฺววสฺเตฺรษุ จ ทีรฺฆคฺรนฺถีนฺ ธารยนฺติ;
Alle ihre Werke tun sie in der Absicht, von den Leuten gesehen zu werden; denn sie machen ihre Gebetsriemen breit und ihre Mantelquasten lang;
6 โภชนภวน อุจฺจสฺถานํ, ภชนภวเน ปฺรธานมาสนํ,
sie lieben den ersten Platz bei den Gastmählern und die Ehrensitze in den Synagogen;
7 หฏฺเฐ นมสฺการํ คุรุริติ สมฺโพธนญฺไจตานิ สรฺวฺวาณิ วาญฺฉนฺติฯ
sie wollen auf den Märkten gegrüßt sein und lassen sich von den Leuten gern ›Rabbi‹ nennen.
8 กินฺตุ ยูยํ คุรว อิติ สมฺโพธนียา มา ภวต, ยโต ยุษฺมากมฺ เอก: ขฺรีษฺเฏอว คุรุ
Ihr aber sollt euch nicht ›Meister‹ nennen lassen; denn einer ist euer Meister, ihr alle aber seid Brüder.
9 รฺยูยํ สรฺเวฺว มิโถ ภฺราตรศฺจฯ ปุน: ปฺฤถิวฺยำ กมปิ ปิเตติ มา สมฺพุธฺยธฺวํ, ยโต ยุษฺมากเมก: สฺวรฺคสฺเถอว ปิตาฯ
Und niemand auf Erden sollt ihr euren ›Vater‹ nennen; denn einer ist euer Vater, der im Himmel.
10 ยูยํ นายเกติ สมฺภาษิตา มา ภวต, ยโต ยุษฺมากเมก: ขฺรีษฺเฏอว นายก: ฯ
Auch ›Lehrer‹ sollt ihr euch nicht nennen lassen; denn einer ist euer Lehrer, nämlich Christus.
11 อปรํ ยุษฺมากํ มเธฺย ย: ปุมานฺ เศฺรษฺฐ: ส ยุษฺมานฺ เสวิษฺยเตฯ
Der Größte unter euch soll euer Diener sein.
12 ยโต ย: สฺวมุนฺนมติ, ส นต: กริษฺยเต; กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ สฺวมวนตํ กโรติ, ส อุนฺนต: กริษฺยเตฯ
Wer sich aber selbst erhöht, wird erniedrigt werden, und wer sich selbst erniedrigt, wird erhöht werden.«
13 หนฺต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยํ มนุชานำ สมกฺษํ สฺวรฺคทฺวารํ รุนฺธ, ยูยํ สฺวยํ เตน น ปฺรวิศถ, ปฺรวิวิกฺษูนปิ วารยถฯ วต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ ยูยํ ฉลาทฺ ทีรฺฆํ ปฺรารฺถฺย วิธวานำ สรฺวฺวสฺวํ คฺรสถ, ยุษฺมากํ โฆรตรทณฺโฑ ภวิษฺยติฯ
»Wehe euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler! Denn ihr verschließt das Himmelreich vor den Menschen. Ihr selbst geht ja nicht hinein, laßt aber auch die nicht hinein, welche hineingehen wollen.
14 หนฺต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยเมกํ สฺวธรฺมฺมาวลมฺพินํ กรฺตฺตุํ สาครํ ภูมณฺฑลญฺจ ปฺรทกฺษิณีกุรุถ,
[Wehe euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler! Denn ihr bringt die Häuser der Witwen gierig an euch und verrichtet zum Schein lange Gebete. Darum werdet ihr ein um so strengeres Gericht erfahren.]
Wehe euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler! Denn ihr durchreist Land und Meer, um einen einzigen Glaubensgenossen zu gewinnen; und wenn er es geworden ist, macht ihr aus ihm ein Kind der Hölle, das doppelt so schlimm ist als ihr selbst. (Geenna g1067)
16 วต อนฺธปถทรฺศกา: สรฺเวฺว, ยูยํ วทถ, มนฺทิรสฺย ศปถกรณาตฺ กิมปิ น เทยํ; กินฺตุ มนฺทิรสฺถสุวรฺณสฺย ศปถกรณาทฺ เทยํฯ
Wehe euch, ihr blinden Führer, die ihr sagt: ›Wenn einer beim Tempel schwört, so hat das nichts zu bedeuten; wer aber beim Gold des Tempels schwört, der ist gebunden.‹
17 เห มูฒา เห อนฺธา: สุวรฺณํ ตตฺสุวรฺณปาวกมนฺทิรมฺ เอตโยรุภโย รฺมเธฺย กึ เศฺรย: ?
Ihr Toren und Blinde! Was steht denn höher: das Gold oder der Tempel, der das Gold erst heilig gemacht hat?
18 อนฺยจฺจ วทถ, ยชฺญเวทฺยา: ศปถกรณาตฺ กิมปิ น เทยํ, กินฺตุ ตทุปริสฺถิตสฺย ไนเวทฺยสฺย ศปถกรณาทฺ เทยํฯ
Ferner (sagt ihr): ›Wenn einer beim Altar schwört, so hat das nichts zu bedeuten; wer aber bei der Opfergabe schwört, die auf dem Altar liegt, der ist gebunden.‹
19 เห มูฒา เห อนฺธา: , ไนเวทฺยํ ตนฺไนเวทฺยปาวกเวทิเรตโยรุภโย รฺมเธฺย กึ เศฺรย: ?
Ihr Blinden! Was steht denn höher, die Opfergabe oder der Altar, der die Gabe erst heilig macht?
20 อต: เกนจิทฺ ยชฺญเวทฺยา: ศปเถ กฺฤเต ตทุปริสฺถสฺย สรฺวฺวสฺย ศปถ: กฺริยเตฯ
Wer also beim Altar schwört, der schwört bei ihm und bei allem, was auf ihm liegt;
21 เกนจิตฺ มนฺทิรสฺย ศปเถ กฺฤเต มนฺทิรตนฺนิวาสิโน: ศปถ: กฺริยเตฯ
und wer beim Tempel schwört, der schwört bei ihm und bei dem, der in ihm wohnt;
22 เกนจิตฺ สฺวรฺคสฺย ศปเถ กฺฤเต อีศฺวรียสึหาสนตทุปรฺยฺยุปวิษฺฏโย: ศปถ: กฺริยเตฯ
und wer beim Himmel schwört, der schwört bei Gottes Thron und bei dem, der auf ihm sitzt.
23 หนฺต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยํ โปทินายา: สิตจฺฉตฺรายา ชีรกสฺย จ ทศมำศานฺ ทตฺถ, กินฺตุ วฺยวสฺถายา คุรุตรานฺ นฺยายทยาวิศฺวาสานฺ ปริตฺยชถ; อิเม ยุษฺมาภิราจรณียา อมี จ น ลํฆนียา: ฯ
Wehe euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler! Ihr entrichtet den Zehnten von Minze, von Anis und Kümmel, laßt aber das Schwierigere im Gesetz außer acht, nämlich das Gericht, die Barmherzigkeit und die Treue. Diese sollte man üben und jenes nicht außer acht lassen.
24 เห อนฺธปถทรฺศกา ยูยํ มศกานฺ อปสารยถ, กินฺตุ มหางฺคานฺ คฺรสถฯ
Ihr blinden Führer, die ihr die Mücke seihet, aber das Kamel hinuntertrinkt!
25 หนฺต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยํ ปานปาตฺราณำ โภชนปาตฺราณาญฺจ พหิ: ปริษฺกุรุถ; กินฺตุ ตทภฺยนฺตรํ ทุราตฺมตยา กลุเษณ จ ปริปูรฺณมาเสฺตฯ
Wehe euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler! Denn ihr haltet die Außenseite des Bechers und der Schüssel rein, inwendig aber sind sie gefüllt mit Raub und Unmäßigkeit.
26 เห อนฺธา: ผิรูศิโลกา อาเทา ปานปาตฺราณำ โภชนปาตฺราณาญฺจาภฺยนฺตรํ ปริษฺกุรุต, เตน เตษำ พหิรปิ ปริษฺการิษฺยเตฯ
Du blinder Pharisäer! Mache zuerst das rein, was den Inhalt des Bechers bildet, dann wird auch seine Außenseite rein werden (können).
27 หนฺต กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยํ ศุกฺลีกฺฤตศฺมศานสฺวรูปา ภวถ, ยถา ศฺมศานภวนสฺย พหิศฺจารุ, กินฺตฺวภฺยนฺตรํ มฺฤตโลกานำ กีกไศ: สรฺวฺวปฺรการมเลน จ ปริปูรฺณมฺ;
Wehe euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler! Denn ihr gleicht frischgetünchten Gräbern, die von außen schön aussehen, im Innern aber voll von Totengebeinen und lauter Verwesung sind.
28 ตไถว ยูยมปิ โลกานำ สมกฺษํ พหิรฺธารฺมฺมิกา: กินฺตฺวนฺต: กรเณษุ เกวลกาปฏฺยาธรฺมฺมาภฺยำ ปริปูรฺณา: ฯ
Ebenso zeigt auch ihr euch den Menschen von außen gerecht, inwendig aber seid ihr voll von Heuchelei und Gesetzlosigkeit.
29 หา หา กปฏิน อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ, ยูยํ ภวิษฺยทฺวาทินำ ศฺมศานเคหํ นิรฺมฺมาถ, สาธูนำ ศฺมศานนิเกตนํ โศภยถ
Wehe euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler! Denn ihr baut die Grabstätten der Propheten aus und schmückt die Grabdenkmäler der Gerechten
30 วทถ จ ยทิ วยํ เสฺวษำ ปูรฺวฺวปุรุษาณำ กาล อสฺถาสฺยาม, ตรฺหิ ภวิษฺยทฺวาทินำ โศณิตปาตเน เตษำ สหภาคิโน นาภวิษฺยามฯ
und sagt: ›Hätten wir zur Zeit unserer Väter gelebt, wir hätten uns nicht mit ihnen am Blut der Propheten schuldig gemacht!‹
31 อโต ยูยํ ภวิษฺยทฺวาทิฆาตกานำ สนฺตานา อิติ สฺวยเมว เสฺวษำ สากฺษฺยํ ทตฺถฯ
Damit stellt ihr euch selbst das Zeugnis aus, daß ihr die Söhne der Prophetenmörder seid.
32 อโต ยูยํ นิชปูรฺวฺวปุรุษาณำ ปริมาณปาตฺรํ ปริปูรยตฯ
So macht denn ihr das Maß (der Schuld) eurer Väter voll!
Ihr Schlangen, ihr Otternbrut! Wie wollt ihr dem Strafgericht der Hölle entrinnen?!« (Geenna g1067)
34 ปศฺยต, ยุษฺมากมนฺติกมฺ อหํ ภวิษฺยทฺวาทิโน พุทฺธิมต อุปาธฺยายำศฺจ เปฺรษยิษฺยามิ, กินฺตุ เตษำ กติปยา ยุษฺมาภิ รฺฆานิษฺยนฺเต, กฺรุเศ จ ฆานิษฺยนฺเต, เกจิทฺ ภชนภวเน กษาภิราฆานิษฺยนฺเต, นคเร นคเร ตาฑิษฺยนฺเต จ;
»Deshalb seht: ich sende zu euch Propheten und Weise und Schriftgelehrte; von diesen werdet ihr die einen töten und kreuzigen, die anderen in euren Synagogen geißeln und von Stadt zu Stadt verfolgen,
35 เตน สตฺปุรุษสฺย หาพิโล รกฺตปาตมารภฺย เพริขิย: ปุตฺรํ ยํ สิขริยํ ยูยํ มนฺทิรยชฺญเวโทฺย รฺมเธฺย หตวนฺต: , ตทียโศณิตปาตํ ยาวทฺ อสฺมินฺ เทเศ ยาวตำ สาธุปุรุษาณำ โศณิตปาโต 'ภวตฺ ตตฺ สรฺเวฺวษามาคสำ ทณฺฑา ยุษฺมาสุ วรฺตฺติษฺยนฺเตฯ
damit über euch alles gerechte Blut komme, das auf der Erde vergossen worden ist, vom Blut des gerechten Abel an bis zum Blut Sacharjas, des Sohnes Berechjas, den ihr zwischen dem Tempelhause und dem Brandopferaltar ermordet habt.
36 อหํ ยุษฺมานฺต ตถฺยํ วทามิ, วิทฺยมาเน'สฺมินฺ ปุรุเษ สรฺเวฺว วรฺตฺติษฺยนฺเตฯ
Wahrlich ich sage euch: (Die Strafe für) dies alles wird über dieses Geschlecht kommen!«
37 เห ยิรูศาลมฺ เห ยิรูศาลมฺ นคริ ตฺวํ ภวิษฺยทฺวาทิโน หตวตี, ตว สมีปํ เปฺรริตำศฺจ ปาษาไณราหตวตี, ยถา กุกฺกุฏี ศาวกานฺ ปกฺษาธ: สํคฺฤหฺลาติ, ตถา ตว สนฺตานานฺ สํคฺรหีตุํ อหํ พหุวารมฺ ไอจฺฉํ; กินฺตุ ตฺวํ น สมมนฺยถา: ฯ
»Jerusalem, Jerusalem, das du die Propheten tötest und die zu dir Gesandten steinigst! Wie oft habe ich deine Kinder um mich sammeln wollen, wie eine Henne ihre Küchlein unter ihre Flügel sammelt; doch ihr habt nicht gewollt.
38 ปศฺยต ยษฺมากํ วาสสฺถานมฺ อุจฺฉินฺนํ ตฺยกฺษฺยเตฯ
Nunmehr wird euer Haus euch verödet überlassen;
39 อหํ ยุษฺมานฺ ตถฺยํ วทามิ, ย: ปรเมศฺวรสฺย นามฺนาคจฺฉติ, ส ธนฺย อิติ วาณีํ ยาวนฺน วทิษฺยถ, ตาวตฺ มำ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยถฯ
denn ich sage euch: Ihr werdet mich von jetzt an nicht (mehr) sehen, bis ihr (einst bei meiner Wiederkunft) ausruft: ›Gepriesen sei, der da kommt im Namen des Herrn!‹«
