ยากูพ: 3
1 เห มม ภฺราตร: , ศิกฺษไกรสฺมาภิ รฺคุรุตรทณฺโฑ ลปฺสฺยต อิติ ชฺญาตฺวา ยูยมฺ อเนเก ศิกฺษกา มา ภวตฯ
Drängt euch nicht zum Lehrerberuf, meine Brüder! Bedenkt wohl, daß wir (Lehrer) ein um so strengeres Urteil empfangen werden.
2 ยต: สรฺเวฺว วยํ พหุวิษเยษุ สฺขลาม: , ย: กศฺจิทฺ วาเกฺย น สฺขลติ ส สิทฺธปุรุษ: กฺฤตฺสฺนํ วศีกรฺตฺตุํ สมรฺถศฺจาสฺติฯ
Wir fehlen ja allesamt vielfach; wer sich beim Reden nicht verfehlt, der ist ein vollkommener Mann und vermag auch den ganzen Leib im Zaume zu halten.
3 ปศฺยต วยมฺ อศฺวานฺ วศีกรฺตฺตุํ เตษำ วกฺเตฺรษุ ขลีนานฺ นิธาย เตษำ กฺฤตฺสฺนํ ศรีรมฺ อนุวรฺตฺตยาม: ฯ
Wenn wir den Pferden die Zäume ins Maul legen, um sie uns gehorsam zu machen, so haben wir damit auch ihren ganzen Leib in der Gewalt.
4 ปศฺยต เย โปตา อตีว พฺฤหทาการา: ปฺรจณฺฑวาไตศฺจ จาลิตาเสฺต'ปิ กรฺณธารสฺย มโน'ภิมตาทฺ อติกฺษุเทฺรณ กรฺเณน วาญฺฉิตํ สฺถานํ ปฺรตฺยนุวรฺตฺตนฺเตฯ
Seht, auch die Schiffe, die doch so groß sind und von starken Winden getrieben werden, lassen sich durch ein ganz kleines Steuerruder dahin lenken, wohin das Belieben des Steuermannes sie haben will.
5 ตทฺวทฺ รสนาปิ กฺษุทฺรตรางฺคํ สนฺตี ทรฺปวากฺยานิ ภาษเตฯ ปศฺย กีทฺฤงฺมหารณฺยํ ทหฺยเต 'เลฺปน วหฺนินาฯ
So ist auch die Zunge nur ein kleines Glied und kann sich doch großer Dinge rühmen. Seht, wie klein ist das Feuer und wie groß der Wald, den es in Brand setzt!
6 รสนาปิ ภเวทฺ วหฺนิรธรฺมฺมรูปปิษฺฏเปฯ อสฺมทงฺเคษุ รสนา ตาทฺฤศํ สนฺติษฺฐติ สา กฺฤตฺสฺนํ เทหํ กลงฺกยติ สฺฤษฺฏิรถสฺย จกฺรํ ปฺรชฺวลยติ นรกานเลน ชฺวลติ จฯ (Geenna g1067)
Auch die Zunge ist ein Feuer; als der Inbegriff der Ungerechtigkeit steht die Zunge unter unsern Gliedern da, sie, die den ganzen Leib befleckt, die sowohl das (rollende) Rad des Seins in Brand setzt als auch (selbst) von der Hölle in Brand gesetzt wird. (Geenna g1067)
7 ปศุปกฺษฺยุโรคชลจราณำ สรฺเวฺวษำ สฺวภาโว ทมยิตุํ ศกฺยเต มานุษิกสฺวภาเวน ทมยาญฺจเกฺร จฯ
Denn jede Art der vierfüßigen Tiere und Vögel, der Schlangen und Seetiere wird von der menschlichen Natur gebändigt und ist von ihr gebändigt worden;
8 กินฺตุ มานวานำ เกนาปิ ชิหฺวา ทมยิตุํ น ศกฺยเต สา น นิวารฺยฺยมฺ อนิษฺฏํ หลาหลวิเษณ ปูรฺณา จฯ
aber die Zunge vermag kein Mensch zu bändigen, dies ruhelose Übel, voll todbringenden Giftes.
9 ตยา วยํ ปิตรมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทาม: , ตยา เจศฺวรสฺย สาทฺฤเศฺย สฺฤษฺฏานฺ มานวานฺ ศปาม: ฯ
Mit ihr segnen wir den Herrn und Vater, und mit ihr fluchen wir den Menschen, die doch nach Gottes Bild geschaffen sind:
10 เอกสฺมาทฺ วทนาทฺ ธนฺยวาทศาเปา นิรฺคจฺฉต: ฯ เห มม ภฺราตร: , เอตาทฺฤศํ น กรฺตฺตวฺยํฯ
aus demselben Munde gehen Segen und Fluch hervor. Das darf nicht so sein, meine Brüder.
11 ปฺรสฺรวณ: กิมฺ เอกสฺมาตฺ ฉิทฺราตฺ มิษฺฏํ ติกฺตญฺจ โตยํ นิรฺคมยติ?
Läßt etwa eine Quelle aus derselben Öffnung süßes und bitteres Wasser sprudeln?
12 เห มม ภฺราตร: , อุฑุมฺพรตรุ: กึ ชิตผลานิ ทฺรากฺษาลตา วา กิมฺ อุฑุมฺพรผลานิ ผลิตุํ ศกฺโนติ? ตทฺวทฺ เอก: ปฺรสฺรวโณ ลวณมิษฺเฏ โตเย นิรฺคมยิตุํ น ศกฺโนติฯ
Kann etwa, meine Brüder, ein Feigenbaum Oliven tragen oder ein Weinstock Feigen? Ebensowenig kann eine Salzquelle süßes Wasser geben.
13 ยุษฺมากํ มเธฺย ชฺญานี สุโพธศฺจ ก อาเสฺต? ตสฺย กรฺมฺมาณิ ชฺญานมูลกมฺฤทุตายุกฺตานีติ สทาจาราตฺ ส ปฺรมาณยตุฯ
Wer ist weise und einsichtsvoll unter euch? Der beweise durch seinen guten Wandel seine Werke in sanftmütiger Weisheit!
14 กินฺตุ ยุษฺมทนฺต: กรณมเธฺย ยทิ ติกฺเตรฺษฺยา วิวาเทจฺฉา จ วิทฺยเต ตรฺหิ สตฺยมตสฺย วิรุทฺธํ น ศฺลาฆธฺวํ นจานฺฤตํ กถยตฯ
Wenn ihr aber bittere Eifersucht und Zanksucht in eurem Herzen hegt, so rühmt euch nicht lügnerisch im Widerspruch mit der Wahrheit.
15 ตาทฺฤศํ ชฺญานมฺ อูรฺทฺธฺวาทฺ อาคตํ นหิ กินฺตุ ปารฺถิวํ ศรีริ เภาติกญฺจฯ
Das ist nicht die Weisheit, die von oben her kommt, sondern ist eine irdische, sinnliche, teuflische.
16 ยโต เหโตรีรฺษฺยา วิวาเทจฺฉา จ ยตฺร เวเทฺยเต ตไตฺรว กลห: สรฺวฺวํ ทุษฺกฺฤตญฺจ วิทฺยเตฯ
Denn wo Eifersucht und Zanksucht herrschen, da gibt’s Unfrieden und alle Arten bösen Tuns.
17 กินฺตูรฺทฺธฺวาทฺ อาคตํ ยตฺ ชฺญานํ ตตฺ ปฺรถมํ ศุจิ ตต: ปรํ ศานฺตํ กฺษานฺตมฺ อาศุสนฺเธยํ ทยาทิสตฺผไล: ปริปูรฺณมฺ อสนฺทิคฺธํ นิษฺกปฏญฺจ ภวติฯ
Die Weisheit dagegen, die von oben kommt, ist fürs erste lauter, sodann friedfertig, freundlich, nachgiebig, reich an Erbarmen und guten Früchten, frei von Zweifel und ohne Heuchelei.
18 ศานฺตฺยาจาริภิ: ศานฺตฺยา ธรฺมฺมผลํ โรปฺยเตฯ
(Der Same) aber, (der) die Frucht der Gerechtigkeit (hervorbringt), wird in Frieden für die gesät, die Frieden stiften.
