๒ ปิตร: 2
1 อปรํ ปูรฺวฺวกาเล ยถา โลกานำ มเธฺย มิถฺยาภวิษฺยทฺวาทิน อุปาติษฺฐนฺ ตถา ยุษฺมากํ มเธฺย'ปิ มิถฺยาศิกฺษกา อุปสฺถาสฺยนฺติ, เต เสฺวษำ เกฺรตารํ ปฺรภุมฺ อนงฺคีกฺฤตฺย สตฺวรํ วินาศํ เสฺวษุ วรฺตฺตยนฺติ วินาศกไวธรฺมฺมฺยํ คุปฺตํ ยุษฺมนฺมธฺยมฺ อาเนษฺยนฺติฯ
Es sind allerdings auch falsche Propheten unter dem Volk (Israel) aufgetreten, wie es auch unter euch falsche Lehrer geben wird, welche verderbliche Irrlehren heimlich bei euch einführen werden, indem sie sogar den Herrn, der sie (zu seinem Eigentum) erkauft hat, verleugnen, wodurch sie jähes Verderben über sich bringen.
2 ตโต 'เนเกษุ เตษำ วินาศกมารฺคํ คเตษุ เตภฺย: สตฺยมารฺคสฺย นินฺทา สมฺภวิษฺยติฯ
Viele jedoch werden sich ihnen bei ihren Ausschweifungen anschließen, und um dieser willen wird der Weg der Wahrheit gelästert werden.
3 อปรญฺจ เต โลภาตฺ กาปฏฺยวาไกฺย รฺยุษฺมตฺโต ลาภํ กริษฺยนฺเต กินฺตุ เตษำ ปุราตนทณฺฑาชฺญา น วิลมฺพเต เตษำ วินาศศฺจ น นิทฺราติฯ
Von Gewinnsucht getrieben, werden sie euch durch erdichtete Worte auszubeuten suchen; aber das Verdammungsurteil ist für sie von altersher nicht müßig, und ihr Verderben schlummert nicht.
4 อีศฺวร: กฺฤตปาปานฺ ทูตานฺ น กฺษมิตฺวา ติมิรศฺฤงฺขไล: ปาตาเล รุทฺธฺวา วิจารารฺถํ สมรฺปิตวานฺฯ (Tartaroō g5020)
Gott hat ja nicht einmal gegen sündige Engel Schonung geübt, sondern hat sie in den tiefsten Abgrund hinabgestoßen, hinein in Ketten der Finsternis, wo sie für das Gericht aufbewahrt werden. (Tartaroō g5020)
5 ปุราตนํ สํสารมปิ น กฺษมิตฺวา ตํ ทุษฺฏานำ สํสารํ ชลาปฺลาวเนน มชฺชยิตฺวา สปฺตชไน: สหิตํ ธรฺมฺมปฺรจารกํ โนหํ รกฺษิตวานฺฯ
Er hat auch die alte Welt nicht verschont, sondern nur Noah, den Herold der Gerechtigkeit, zusammen mit sieben anderen (Personen) am Leben erhalten, als er die Sintflut über die gottlose Menschenwelt hereinbrechen ließ.
6 สิโทมมฺ อโมรา เจตินามเก นคเร ภวิษฺยตำ ทุษฺฏานำ ทฺฤษฺฏานฺตํ วิธาย ภสฺมีกฺฤตฺย วินาเศน ทณฺฑิตวานฺ;
Ebenso hat er die Städte Sodom und Gomorrha in Asche gelegt und sie zum Untergang verurteilt und sie dadurch als warnendes Beispiel für künftige Gottlose hingestellt.
7 กินฺตุ ไต: กุตฺสิตวฺยภิจาริภิ รฺทุษฺฏาตฺมภิ: กฺลิษฺฏํ ธารฺมฺมิกํ โลฏํ รกฺษิตวานฺฯ
Den gerechten Lot aber, der unter dem ausschweifenden Lebenswandel der Zuchtlosen schwer litt, hat er gerettet;
8 ส ธารฺมฺมิโก ชนเสฺตษำ มเธฺย นิวสนฺ สฺวียทฺฤษฺฏิโศฺรตฺรโคจเรภฺยเสฺตษามฺ อธรฺมฺมาจาเรภฺย: สฺวกียธารฺมฺมิกมนสิ ทิเน ทิเน ตปฺตวานฺฯ
denn die gesetzwidrigen Taten, die der unter ihnen lebende Gerechte Tag für Tag sehen und hören mußte, verursachten seiner gerechten Seele Qualen.
9 ปฺรภุ รฺภกฺตานฺ ปรีกฺษาทฺ อุทฺธรฺตฺตุํ วิจารทินญฺจ ยาวทฺ ทณฺฑฺยามานานฺ อธารฺมฺมิกานฺ โรทฺธุํ ปารยติ,
So versteht der Herr es wohl, Gottselige aus der Prüfung zu erretten, Ungerechte dagegen für den Tag des Gerichts unter Verbüßung von Strafen aufzubewahren,
10 วิเศษโต เย 'เมธฺยาภิลาษาตฺ ศารีริกสุขมฺ อนุคจฺฉนฺติ กรฺตฺฤตฺวปทานิ จาวชานนฺติ ตาเนว (โรทฺธุํ ปารยติฯ ) เต ทุ: สาหสิน: ปฺรคลฺภาศฺจฯ
vornehmlich solche, die in Begier nach Befleckung dem Fleisch nachlaufen und niemand als Herrn über sich anerkennen. In ihrer frechen Vermessenheit schrecken sie nicht vor der Lästerung von Herrlichkeiten zurück,
11 อปรํ พลเคารวาภฺยำ เศฺรษฺฐา ทิวฺยทูตา: ปฺรโภ: สนฺนิเธา เยษำ ไวปรีเตฺยน นินฺทาสูจกํ วิจารํ น กุรฺวฺวนฺติ เตษามฺ อุจฺจปทสฺถานำ นินฺทนาทฺ อิเม น ภีตา: ฯ
während doch Engel, obwohl sie an Kraft und Macht über ihnen stehen, kein lästerndes Urteil gegen sie beim Herrn vorbringen.
12 กินฺตุ เย พุทฺธิหีนา: ปฺรกฺฤตา ชนฺตโว ธรฺตฺตวฺยตาไย วินาศฺยตาไย จ ชายนฺเต ตตฺสทฺฤศา อิเม ยนฺน พุธฺยนฺเต ตตฺ นินฺทนฺต: สฺวกียวินาศฺยตยา วินํกฺษฺยนฺติ สฺวียาธรฺมฺมสฺย ผลํ ปฺราปฺสฺยนฺติ จฯ
Diese Leute aber sind wie vernunftlose Tiere, die ihrer Natur entsprechend nur dazu geschaffen sind, daß man sie fängt und abtut; sie schmähen das, wovon sie nichts verstehen, und werden auch in dem Untergang, wie er jene trifft, zugrunde gehen
13 เต ทิวา ปฺรกฺฤษฺฏโภชนํ สุขํ มนฺยนฺเต นิชฉไล: สุขโภคิน: สนฺโต ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ โภชนํ กุรฺวฺวนฺต: กลงฺกิโน โทษิณศฺจ ภวนฺติฯ
und den Lohn für ihre Ungerechtigkeit empfangen. Schon am hellen Tage zu schlemmen halten sie für eine Lust; als Schmutz- und Schandflecken schwelgen sie in ihren verführerischen Lehren, wenn sie mit euch zusammen schmausen;
14 เตษำ โลจนานิ ปรทารากางฺกฺษีณิ ปาเป จาศฺรานฺตานิ เต จญฺจลานิ มนำสิ โมหยนฺติ โลเภ ตตฺปรมนส: สนฺติ จฯ
ihre Augen sind voll ehebrecherischer Gier und im Sündigen unersättlich; sie locken ungefestigte Seelen an sich und haben ein in Gewinnsucht wohlgeübtes Herz: Kinder des Fluches!
15 เต ศาปคฺรสฺตา วํศา: สรลมารฺคํ วิหาย พิโยรปุตฺรสฺย พิลิยมสฺย วิปเถน วฺรชนฺโต ภฺรานฺตา อภวนฺฯ ส พิลิยโม 'ปฺยธรฺมฺมาตฺ ปฺราเปฺย ปาริโตษิเก'ปฺรียต,
Den geraden Weg haben sie verlassen und sind irregegangen; sie haben den Weg Bileams, des Sohnes Bosors, eingeschlagen, der nach Sündenlohn Verlangen trug,
16 กินฺตุ นิชาปราธาทฺ ภรฺตฺสนามฺ อลภต ยโต วจนศกฺติหีนํ วาหนํ มานุษิกคิรมฺ อุจฺจารฺยฺย ภวิษฺยทฺวาทิน อุนฺมตฺตตามฺ อพาธตฯ
aber auch für seine Gesetzesübertretung eine Zurechtweisung erhielt: ein (sonst) sprachloses Lasttier, das mit Menschenstimme redete, verhinderte das törichte Beginnen des Propheten.
17 อิเม นิรฺชลานิ ปฺรสฺรวณานิ ปฺรจณฺฑวายุนา จาลิตา เมฆาศฺจ เตษำ กฺฤเต นิตฺยสฺถายี โฆรตรานฺธการ: สญฺจิโต 'สฺติฯ (questioned)
Diese Leute sind wasserlose Quellen und Nebelschwaden, die vom Sturmwind dahingetrieben werden; die dunkelste Finsternis ist für sie aufgespart.
18 เย จ ชนา ภฺรานฺตฺยาจาริคณาตฺ กฺฤจฺเฉฺรโณทฺธฺฤตาสฺตานฺ อิเม 'ปริมิตทรฺปกถา ภาษมาณา: ศารีริกสุขาภิลาไษ: กามกฺรีฑาภิศฺจ โมหยนฺติฯ
Denn indem sie hochfahrende Reden führen, hinter denen nichts ist, locken sie im Taumel fleischlicher Begierden durch Ausschweifungen solche an sich, die sich eben erst von den im Irrwahn Wandelnden abgekehrt hatten;
19 เตภฺย: สฺวาธีนตำ ปฺรติชฺญาย สฺวยํ วินาศฺยตายา ทาสา ภวนฺติ, ยต: , โย เยไนว ปราชิเคฺย ส ชาตสฺตสฺย กิงฺกร: ฯ
sie verheißen ihnen Freiheit, während sie selbst doch Sklaven des Verderbens sind; denn von wem jemand im Kampf überwunden ist, dem ist er auch als Sklave verfallen.
20 ตฺราตุ: ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ชฺญาเนน สํสารสฺย มเลภฺย อุทฺธฺฤตา เย ปุนเสฺตษุ นิมชฺชฺย ปราชียนฺเต เตษำ ปฺรถมทศาต: เศษทศา กุตฺสิตา ภวติฯ
Wenn sie nämlich den Befleckungen der Welt durch die Erkenntnis des Herrn und Erretters Jesus Christus entronnen waren und sich doch aufs neue in diese verstricken und von ihnen überwinden lassen, dann ist der letzte Zustand für sie schlimmer geworden, als der erste war.
21 เตษำ ปกฺเษ ธรฺมฺมปถสฺย ชฺญานาปฺราปฺติ รฺวรํ น จ นิรฺทฺทิษฺฏาตฺ ปวิตฺรวิธิมารฺคาตฺ ชฺญานปฺราปฺตานำ ปราวรฺตฺตนํฯ
Denn es wäre besser für sie gewesen, sie hätten den Weg der Gerechtigkeit überhaupt nicht kennengelernt, als daß sie sich nach erlangter Erkenntnis von dem ihnen mitgeteilten heiligen Gebot wieder abgewandt haben.
22 กินฺตุ เยยํ สตฺยา ทฺฤษฺฏานฺตกถา ไสว เตษุ ผลิตวตี, ยถา, กุกฺกุร: สฺวียวานฺตาย วฺยาวรฺตฺตเต ปุน: ปุน: ฯ ลุฐิตุํ กรฺทฺทเม ตทฺวตฺ กฺษาลิตศฺไจว ศูกร: ๚
Bei ihnen bestätigt sich die Wahrheit des Sprichworts: »Ein Hund kehrt zu seinem eigenen Gespei zurück« und »Ein Schwein wälzt sich nach der Schwemme wieder im Kot.«
