๒ กรินฺถิน: 11
1 ยูยํ มมาชฺญานตำ กฺษณํ ยาวตฺ โสฒุมฺ อรฺหถ, อต: สา ยุษฺมาภิ: สหฺยตำฯ
Oxalá me suportasseis um pouco na minha loucura! suportai-me, porém, ainda.
2 อีศฺวเร มมาสกฺตตฺวาทฺ อหํ ยุษฺมานธิ ตเป ยสฺมาตฺ สตีํ กนฺยามิว ยุษฺมานฺ เอกสฺมินฺ วเร'รฺถต: ขฺรีษฺเฏ สมรฺปยิตุมฺ อหํ วาคฺทานมฺ อการฺษํฯ
Porque estou zeloso de vós com zelo de Deus: porque vos tenho preparado para vos apresentar como uma virgem pura a um marido, a saber, a Cristo.
3 กินฺตุ สรฺเปณ สฺวขลตยา ยทฺวทฺ หวา วญฺจยาญฺจเก ตทฺวตฺ ขฺรีษฺฏํ ปฺรติ สตีตฺวาทฺ ยุษฺมากํ ภฺรํศ: สมฺภวิษฺยตีติ พิเภมิฯ
Mas temo que, assim como a serpente enganou Eva com a sua astúcia, assim também sejam de alguma sorte corrompidos os vossos sentidos, e se apartem da simplicidade que há em Cristo.
4 อสฺมาภิรนาขฺยาปิโต'ปร: กศฺจิทฺ ยีศุ รฺยทิ เกนจิทฺ อาคนฺตุเกนาขฺยาปฺยเต ยุษฺมาภิ: ปฺราคลพฺธ อาตฺมา วา ยทิ ลภฺยเต ปฺราคคฺฤหีต: สุสํวาโท วา ยทิ คฺฤหฺยเต ตรฺหิ มเนฺย ยูยํ สมฺยกฺ สหิษฺยเธฺวฯ
Porque, se alguém viesse pregar-vos outro Jesus que nós não temos pregado, ou recebesseis outro espírito que não recebestes, ou outro evangelho que não abraçastes, com razão o sofrerieis.
5 กินฺตุ มุเขฺยภฺย: เปฺรริเตโภฺย'หํ เกนจิตฺ ปฺรกาเรณ นฺยูโน นาสฺมีติ พุเธฺยฯ
Porque penso que em nada fui inferior aos mais excelentes apóstolos.
6 มม วากฺปฏุตายา นฺยูนเตฺว สตฺยปิ ชฺญานสฺย นฺยูนตฺวํ นาสฺติ กินฺตุ สรฺวฺววิษเย วยํ ยุษฺมทฺโคจเร ปฺรกาศามเหฯ
E, se também sou rude na palavra, não o sou contudo na ciência; mas já em tudo nos temos feito conhecer totalmente entre vós.
7 ยุษฺมากมฺ อุนฺนไตฺย มยา นมฺรตำ สฺวีกฺฤเตฺยศฺวรสฺย สุสํวาโท วินา เวตนํ ยุษฺมากํ มเธฺย ยทฺ อโฆษฺยต เตน มยา กึ ปาปมฺ อการิ?
Pequei porventura, humilhando-me a mim mesmo, para que vós fosseis exaltados, porque de graça vos anunciei o evangelho de Deus?
8 ยุษฺมากํ เสวนายาหมฺ อนฺยสมิติโภฺย ภฺฤติ คฺฤหฺลนฺ ธนมปหฺฤตวานฺ,
Outras igrejas despojei eu para vos servir, recebendo delas salário; e quando estava presente convosco, e tinha necessidade, a ninguém fui pesado.
9 ยทา จ ยุษฺมนฺมเธฺย'ว'รฺตฺเต ตทา มมารฺถาภาเว ชาเต ยุษฺมากํ โก'ปิ มยา น ปีฑิต: ; ยโต มม โส'รฺถาภาโว มากิทนิยาเทศาทฺ อาคไต ภฺราตฺฤภิ นฺยวารฺยฺยต, อิตฺถมหํ กฺกาปิ วิษเย ยถา ยุษฺมาสุ ภาโร น ภวามิ ตถา มยาตฺมรกฺษา กฺฤตา กรฺตฺตวฺยา จฯ
Porque os irmãos que vieram da Macedônia supriram a minha necessidade; e em tudo me guardei de vos ser pesado, e ainda me guardarei.
10 ขฺรีษฺฏสฺย สตฺยตา ยทิ มยิ ติษฺฐติ ตรฺหิ มไมษา ศฺลาฆา นิขิลาขายาเทเศ เกนาปิ น โรตฺสฺยเตฯ
A verdade de Cristo está em mim; que esta glória não me será impedida nas regiões da Acáia.
11 เอตสฺย การณํ กึ? ยุษฺมาสุ มม เปฺรม นาสฺเตฺยตตฺ กึ ตตฺการณํ? ตทฺ อีศฺวโร เวตฺติฯ
Porque? Porque vos não amo? Deus o sabe.
12 เย ฉิทฺรมนฺวิษฺยนฺติ เต ยตฺ กิมปิ ฉิทฺรํ น ลภนฺเต ตทรฺถเมว ตตฺ กรฺมฺม มยา กฺริยเต การิษฺยเต จ ตสฺมาตฺ เต เยน ศฺลาฆนฺเต เตนาสฺมากํ สมานา ภวิษฺยนฺติฯ
Mas eu o faço, e o farei, para cortar ocasião aos que buscam ocasião, para que, naquilo em que se glóriam, sejam achados assim como nós.
13 ตาทฺฤศา ภากฺตเปฺรริตา: ปฺรวญฺจกา: การโว ภูตฺวา ขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริตานำ เวศํ ธารยนฺติฯ
Porque tais falsos apóstolos são obreiros fraudulentos, transfigurando-se em apóstolos de Cristo.
14 ตจฺจาศฺจรฺยฺยํ นหิ; ยต: สฺวยํ ศยตานปิ เตชสฺวิทูตสฺย เวศํ ธารยติ,
E não é maravilha, porque o próprio Satanás se transfigura em anjo de luz.
15 ตตสฺตสฺย ปริจารกา อปิ ธรฺมฺมปริจารกาณำ เวศํ ธารยนฺตีตฺยทฺภุตํ นหิ; กินฺตุ เตษำ กรฺมฺมาณิ ยาทฺฤศานิ ผลานฺยปิ ตาทฺฤศานิ ภวิษฺยนฺติฯ
Não é muito pois que os seus ministros se transfigurem em ministros da justiça, o fim dos quais será conforme as suas obras.
16 อหํ ปุน รฺวทามิ โก'ปิ มำ นิรฺพฺโพธํ น มนฺยตำ กิญฺจ ยทฺยปิ นิรฺพฺโพโธ ภเวยํ ตถาปิ ยูยํ นิรฺพฺโพธมิว มามนุคฺฤหฺย กฺษไณกํ ยาวตฺ มมาตฺมศฺลาฆามฺ อนุชานีตฯ
Outra vez digo: ninguém me julgue insensato, ou então recebei-me como insensato, para que também me glorie um pouco.
17 เอตสฺยา: ศฺลาฆายา นิมิตฺตํ มยา ยตฺ กถิตวฺยํ ตตฺ ปฺรภุนาทิษฺเฏเนว กถฺยเต ตนฺนหิ กินฺตุ นิรฺพฺโพเธเนวฯ
O que digo, não o digo segundo o Senhor, mas como por loucura nesta confiança de glória.
18 อปเร พหว: ศารีริกศฺลาฆำ กุรฺวฺวเต ตสฺมาทฺ อหมปิ ศฺลาฆิเษฺยฯ
Pois que muitos se glóriam segundo a carne, eu também me glóriarei.
19 พุทฺธิมนฺโต ยูยํ สุเขน นิรฺพฺโพธานามฺ อาจารํ สหเธฺวฯ
Porque, sendo sensatos, de boamente tolerais os insensatos.
20 โก'ปิ ยทิ ยุษฺมานฺ ทาสานฺ กโรติ ยทิ วา ยุษฺมากํ สรฺวฺวสฺวํ คฺรสติ ยทิ วา ยุษฺมานฺ หรติ ยทิ วาตฺมาภิมานี ภวติ ยทิ วา ยุษฺมากํ กโปลมฺ อาหนฺติ ตรฺหิ ตทปิ ยูยํ สหเธฺวฯ
Pois o tolerais, se alguém vos põe em servidão, se alguém vos devora, se alguém vos apanha, se alguém se exalta, se alguém vos fere no rosto.
21 เทารฺพฺพลฺยาทฺ ยุษฺมาภิรวมานิตา อิว วยํ ภาษามเห, กินฺตฺวปรสฺย กสฺยจิทฺ เยน ปฺรคลฺภตา ชายเต เตน มมาปิ ปฺรคลฺภตา ชายต อิติ นิรฺพฺโพเธเนว มยา วกฺตวฺยํฯ
Para afronta o digo, como se nós fossemos fracos, mas no que qualquer tem ousadia (com insensatez falo) também eu tenho ousadia.
22 เต กิมฺ อิพฺริโลกา: ? อหมปีพฺรีฯ เต กิมฺ อิสฺราเยลียา: ? อหมปีสฺราเยลีย: ฯ เต กิมฺ อิพฺราหีโม วํศา: ? อหมปีพฺราหีโม วํศ: ฯ
São hebreus? também eu; são israelitas? também eu; são descendência de Abraão? também eu;
23 เต กึ ขฺรีษฺฏสฺย ปริจารกา: ? อหํ เตโภฺย'ปิ ตสฺย มหาปริจารก: ; กินฺตุ นิรฺพฺโพธ อิว ภาเษ, เตโภฺย'ปฺยหํ พหุปริศฺรเม พหุปฺรหาเร พหุวารํ การายำ พหุวารํ ปฺราณนาศสํศเย จ ปติตวานฺฯ
São ministros de Cristo? (falo como fora de mim) eu ainda mais; em trabalhos, muito mais; em açoites, mais do que eles; em prisões, muito mais, em perigo de morte muitas vezes.
24 ยิหูทีไยรหํ ปญฺจกฺฤตฺว อูนจตฺวารึศตฺปฺรหาไรราหตสฺตฺริเรฺวตฺราฆาตมฺ เอกกฺฤตฺว: ปฺรสฺตราฆาตญฺจ ปฺรปฺตวานฺฯ
Recebi dos judeus cinco quarentenas de açoites menos um.
25 วารตฺรยํ โปตภญฺชเนน กฺลิษฺโฏ'หมฺ อคาธสลิเล ทินเมกํ ราตฺริเมกาญฺจ ยาปิตวานฺฯ
Três vezes fui açoitado com varas, uma vez fui apedrejado, três vezes sofri naufrágio, uma noite e um dia passei no abismo.
26 พหุวารํ ยาตฺราภิ รฺนทีนำ สงฺกไฏ รฺทสฺยูนำ สงฺกไฏ: สฺวชาตียานำ สงฺกไฏ รฺภินฺนชาตียานำ สงฺกไฏ รฺนครสฺย สงฺกไฏ รฺมรุภูเม: สงฺกไฏ สาครสฺย สงฺกไฏ รฺภากฺตภฺราตฺฤณำ สงฺกไฏศฺจ
Em viagens muitas vezes, em perigos de rios, em perigos de salteadores, em perigos dos da minha nação, em perigos dos gentios, em perigos na cidade, em perigos no deserto, em perigos no mar, em perigos entre os falsos irmãos.
27 ปริศฺรมเกฺลศาภฺยำ วารํ วารํ ชาครเณน กฺษุธาตฺฤษฺณาภฺยำ พหุวารํ นิราหาเรณ ศีตนคฺนตาภฺยาญฺจาหํ กาลํ ยาปิตวานฺฯ
Em trabalhos e fadiga, em vigílias muitas vezes, em fome e sede, em jejum muitas vezes, em frio e nudez.
28 ตาทฺฤศํ ไนมิตฺติกํ ทุ: ขํ วินาหํ ปฺรติทินมฺ อากุโล ภวามิ สรฺวฺวาสำ สมิตีนำ จินฺตา จ มยิ วรฺตฺตเตฯ
Além das coisas exteriores, me sobrevem cada dia o cuidado de todas as igrejas.
29 เยนาหํ น ทุรฺพฺพลีภวามิ ตาทฺฤศํ เทารฺพฺพลฺยํ ก: ปาปฺโนติ?
Quem enfraquece, que eu também não enfraqueça? Quem se escandaliza, que eu me não abraze?
30 ยทิ มยา ศฺลาฆิตวฺยํ ตรฺหิ สฺวทุรฺพฺพลตามธิ ศฺลาฆิเษฺยฯ
Se convém glóriar-me, glóriar-me-ei das coisas da minha fraqueza.
31 มยา มฺฤษาวากฺยํ น กถฺยต อิติ นิตฺยํ ปฺรศํสนีโย'สฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ตาต อีศฺวโร ชานาติฯ (aiōn g165)
O Deus e Pai de Nosso Senhor Jesus Cristo, que é eternamente bendito, sabe que não minto. (aiōn g165)
32 ทมฺเมษกนคเร'ริตาราชสฺย การฺยฺยาธฺยกฺโษ มำ ธรฺตฺตุมฺ อิจฺฉนฺ ยทา ไสไนฺยสฺตทฺ ทมฺเมษกนครมฺ อรกฺษยตฺ
Em Damasco, o governador sob o rei Aretas pôs guardas às portas da cidade dos damascenos, para me prenderem.
33 ตทาหํ โลไก: ปิฏกมเธฺย ปฺราจีรควากฺเษณาวโรหิตสฺตสฺย กราตฺ ตฺราณํ ปฺราปํฯ
E fui descido num cesto por uma janela da muralha; e assim escapei das suas mãos.
