మథిః 15
1 అపరం యిరూశాలమ్నగరీయాః కతిపయా అధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ యీశోః సమీపమాగత్య కథయామాసుః,
Entonces llegaron a Jesús ciertos escribas y fariseos de Jerusalén, diciendo:
2 తవ శిష్యాః కిమర్థమ్ అప్రక్షాలితకరై ర్భక్షిత్వా పరమ్పరాగతం ప్రాచీనానాం వ్యవహారం లఙ్వన్తే?
¿Por qué tus discípulos traspasan la tradición de los ancianos? Porque no se lavan las manos cuando comen pan.
3 తతో యీశుః ప్రత్యువాచ, యూయం పరమ్పరాగతాచారేణ కుత ఈశ్వరాజ్ఞాం లఙ్వధ్వే|
Y él respondiendo, les dijo: ¿Por qué también vosotros traspasáis el mandamiento de Dios por vuestra tradición?
4 ఈశ్వర ఇత్యాజ్ఞాపయత్, త్వం నిజపితరౌ సంమన్యేథాః, యేన చ నిజపితరౌ నిన్ద్యేతే, స నిశ్చితం మ్రియేత;
Porque Dios mandó, diciendo: Honra a tu padre y a tu madre, y el que maldijere al padre o a la madre, muera irremisiblemente.
5 కిన్తు యూయం వదథ, యః స్వజనకం స్వజననీం వా వాక్యమిదం వదతి, యువాం మత్తో యల్లభేథే, తత్ న్యవిద్యత,
Pero vosotros decís: Cualquiera que dijere al padre o a la madre: Es ya ofrenda mía a Dios todo aquello con que pudiera ayudarte,
6 స నిజపితరౌ పున ర్న సంమంస్యతే| ఇత్థం యూయం పరమ్పరాగతేన స్వేషామాచారేణేశ్వరీయాజ్ఞాం లుమ్పథ|
y ya no deberá honrar a su padre o a su madre con socorro. Así habéis invalidado el mandamiento de Dios por vuestra tradición.
7 రే కపటినః సర్వ్వే యిశయియో యుష్మానధి భవిష్యద్వచనాన్యేతాని సమ్యగ్ ఉక్తవాన్|
Hipócritas, bien profetizó de vosotros Isaías, diciendo:
8 వదనై ర్మనుజా ఏతే సమాయాన్తి మదన్తికం| తథాధరై ర్మదీయఞ్చ మానం కుర్వ్వన్తి తే నరాః|
Este pueblo de su boca se acerca a mí y de labios me honra, pero su corazón lejos está de mí.
9 కిన్తు తేషాం మనో మత్తో విదూరఏవ తిష్ఠతి| శిక్షయన్తో విధీన్ న్రాజ్ఞా భజన్తే మాం ముధైవ తే|
Mas en vano me adoren, enseñando doctrinas y mandamientos de hombres.
10 తతో యీశు ర్లోకాన్ ఆహూయ ప్రోక్తవాన్, యూయం శ్రుత్వా బుధ్యధ్బం|
Y llamando a sí la multitud, les dijo: Oíd, y entended:
11 యన్ముఖం ప్రవిశతి, తత్ మనుజమ్ అమేధ్యం న కరోతి, కిన్తు యదాస్యాత్ నిర్గచ్ఛతి, తదేవ మానుషమమేధ్యీ కరోతీ|
No lo que entra en la boca contamina al hombre; mas lo que sale de la boca, esto contamina al hombre.
12 తదానీం శిష్యా ఆగత్య తస్మై కథయాఞ్చక్రుః, ఏతాం కథాం శ్రుత్వా ఫిరూశినో వ్యరజ్యన్త, తత్ కిం భవతా జ్ఞాయతే?
Entonces llegándose sus discípulos, le dijeron: ¿Sabes que los fariseos, oyendo esta palabra, se ofendieron?
13 స ప్రత్యవదత్, మమ స్వర్గస్థః పితా యం కఞ్చిదఙ్కురం నారోపయత్, స ఉత్పావ్ద్యతే|
Pero respondiendo él, dijo: Toda planta que no plantó mi Padre celestial, será desarraigada.
14 తే తిష్ఠన్తు, తే అన్ధమనుజానామ్ అన్ధమార్గదర్శకా ఏవ; యద్యన్ధోఽన్ధం పన్థానం దర్శయతి, తర్హ్యుభౌ గర్త్తే పతతః|
Dejadlos; son ciegos guías de ciegos; y si el ciego guiare al ciego, ambos caerán en un hoyo.
15 తదా పితరస్తం ప్రత్యవదత్, దృష్టాన్తమిమమస్మాన్ బోధయతు|
Y respondiendo Pedro, le dijo: Decláranos esta parábola.
16 యీశునా ప్రోక్తం, యూయమద్య యావత్ కిమబోధాః స్థ?
Y Jesús dijo: ¿También vosotros sois aún sin entendimiento?
17 కథామిమాం కిం న బుధ్యధ్బే? యదాస్యం ప్రేవిశతి, తద్ ఉదరే పతన్ బహిర్నిర్యాతి,
¿No entendéis todavía que todo lo que entra en la boca, va al vientre, y es echado en la letrina?
18 కిన్త్వాస్యాద్ యన్నిర్యాతి, తద్ అన్తఃకరణాత్ నిర్యాతత్వాత్ మనుజమమేధ్యం కరోతి|
Mas lo que sale de la boca, del mismo corazón sale; y esto contamina al hombre.
19 యతోఽన్తఃకరణాత్ కుచిన్తా బధః పారదారికతా వేశ్యాగమనం చైర్య్యం మిథ్యాసాక్ష్యమ్ ఈశ్వరనిన్దా చైతాని సర్వ్వాణి నిర్య్యాన్తి|
Porque del corazón salen los malos pensamientos: muertes, adulterios, fornicaciones, hurtos, falsos testimonios, maledicencias.
20 ఏతాని మనుష్యమపవిత్రీ కుర్వ్వన్తి కిన్త్వప్రక్షాలితకరేణ భోజనం మనుజమమేధ్యం న కరోతి|
Estas cosas son las que contaminan al hombre; que comer con las manos sin lavar no contamina al hombre.
21 అనన్తరం యీశుస్తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రస్థాయ సోరసీదోన్నగరయోః సీమాముపతస్యౌ|
Y saliendo Jesús de allí, se fue a las partes de Tiro y de Sidón.
22 తదా తత్సీమాతః కాచిత్ కినానీయా యోషిద్ ఆగత్య తముచ్చైరువాచ, హే ప్రభో దాయూదః సన్తాన, మమైకా దుహితాస్తే సా భూతగ్రస్తా సతీ మహాక్లేశం ప్రాప్నోతి మమ దయస్వ|
Y he aquí una mujer cananea, que había salido de aquellos términos, clamaba, diciéndole: Señor, Hijo de David, ten misericordia de mí; mi hija esta enferma, poseida del demonio.
23 కిన్తు యీశుస్తాం కిమపి నోక్తవాన్, తతః శిష్యా ఆగత్య తం నివేదయామాసుః, ఏషా యోషిద్ అస్మాకం పశ్చాద్ ఉచ్చైరాహూయాగచ్ఛతి, ఏనాం విసృజతు|
Mas él no le respondió palabra. Entonces llegándose sus discípulos, le rogaron, diciendo: Despáchala, pues da voces tras nosotros.
24 తదా స ప్రత్యవదత్, ఇస్రాయేల్గోత్రస్య హారితమేషాన్ వినా కస్యాప్యన్యస్య సమీపం నాహం ప్రేషితోస్మి|
Y él respondiendo, dijo: No soy enviado sino a las ovejas perdidas de la Casa de Israel.
25 తతః సా నారీసమాగత్య తం ప్రణమ్య జగాద, హే ప్రభో మాముపకురు|
Entonces ella vino, y le adoró, diciendo: Señor socórreme.
26 స ఉక్తవాన్, బాలకానాం భక్ష్యమాదాయ సారమేయేభ్యో దానం నోచితం|
Y respondiendo él, dijo: No es bien tomar el pan de los hijos, y echarlo a los perrillos.
27 తదా సా బభాషే, హే ప్రభో, తత్ సత్యం, తథాపి ప్రభో ర్భఞ్చాద్ యదుచ్ఛిష్టం పతతి, తత్ సారమేయాః ఖాదన్తి|
Y ella dijo: Sí, Señor; mas los perrillos comen de las migajas que caen de la mesa de sus señores.
28 తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, హే యోషిత్, తవ విశ్వాసో మహాన్ తస్మాత్ తవ మనోభిలషితం సిద్య్యతు, తేన తస్యాః కన్యా తస్మిన్నేవ దణ్డే నిరామయాభవత్|
Entonces respondiendo Jesús, dijo: Oh mujer, grande es tu fe; sea hecho contigo como quieres. Y fue sana su hija desde aquella hora.
29 అనన్తరం యీశస్తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రస్థాయ గాలీల్సాగరస్య సన్నిధిమాగత్య ధరాధరమారుహ్య తత్రోపవివేశ|
Y partiendo Jesús de allí, vino junto al mar de Galilea; y subiendo al monte, se sentó allí.
30 పశ్చాత్ జననివహో బహూన్ ఖఞ్చాన్ధమూకశుష్కకరమానుషాన్ ఆదాయ యీశోః సమీపమాగత్య తచ్చరణాన్తికే స్థాపయామాసుః, తతః సా తాన్ నిరామయాన్ అకరోత్|
Y llegaron a él muchas personas, que tenían consigo cojos, ciegos, mudos, mancos, y muchos otros enfermos; y los pusieron a los pies de Jesús, y los sanó;
31 ఇత్థం మూకా వాక్యం వదన్తి, శుష్కకరాః స్వాస్థ్యమాయాన్తి, పఙ్గవో గచ్ఛన్తి, అన్ధా వీక్షన్తే, ఇతి విలోక్య లోకా విస్మయం మన్యమానా ఇస్రాయేల ఈశ్వరం ధన్యం బభాషిరే|
De manera que se maravillaba la multitud, viendo hablar los mudos, los mancos sanos, andar los cojos, y ver los ciegos; y glorificaron al Dios de Israel.
32 తదానీం యీశుః స్వశిష్యాన్ ఆహూయ గదితవాన్, ఏతజ్జననివహేషు మమ దయా జాయతే, ఏతే దినత్రయం మయా సాకం సన్తి, ఏషాం భక్ష్యవస్తు చ కఞ్చిదపి నాస్తి, తస్మాదహమేతానకృతాహారాన్ న విస్రక్ష్యామి, తథాత్వే వర్త్మమధ్యే క్లామ్యేషుః|
Y Jesús llamando a sus discípulos, dijo: Tengo misericordia de la multitud, que ya hace tres días que perseveran conmigo, y no tienen qué comer; y enviarlos en ayunas no quiero, para que no desmayen en el camino.
33 తదా శిష్యా ఊచుః, ఏతస్మిన్ ప్రాన్తరమధ్య ఏతావతో మర్త్యాన్ తర్పయితుం వయం కుత్ర పూపాన్ ప్రాప్స్యామః?
Entonces sus discípulos le dicen: ¿Dónde tenemos nosotros tantos panes en el desierto, para saciar a una multitud tan grande?
34 యీశురపృచ్ఛత్, యుష్మాకం నికటే కతి పూపా ఆసతే? త ఊచుః, సప్తపూపా అల్పాః క్షుద్రమీనాశ్చ సన్తి|
Y Jesús les dice: ¿Cuántos panes tenéis? Y ellos dijeron: Siete, y unos pocos pececillos.
35 తదానీం స లోకనివహం భూమావుపవేష్టుమ్ ఆదిశ్య
Y mandó a la multitud que se recostasen sobre la tierra.
36 తాన్ సప్తపూపాన్ మీనాంశ్చ గృహ్లన్ ఈశ్వరీయగుణాన్ అనూద్య భంక్త్వా శిష్యేభ్యో దదౌ, శిష్యా లోకేభ్యో దదుః|
Y tomando los siete panes y los peces, dando gracias, partió y dio a sus discípulos; y los discípulos a la multitud.
37 తతః సర్వ్వే భుక్త్వా తృప్తవన్తః; తదవశిష్టభక్ష్యేణ సప్తడలకాన్ పరిపూర్య్య సంజగృహుః|
Y comieron todos, y se saciaron; y alzaron lo que sobró de los pedazos, siete canastas llenas.
38 తే భోక్తారో యోషితో బాలకాంశ్చ విహాయ ప్రాయేణ చతుఃసహస్రాణి పురుషా ఆసన్|
Y eran los que habían comido, cuatro mil varones, sin contar las mujeres y los niños.
39 తతః పరం స జననివహం విసృజ్య తరిమారుహ్య మగ్దలాప్రదేశం గతవాన్|
Entonces, despedida la multitud, subió en un barco; y vino a los términos de Magdala.
