ப்ரகாஸி²தம்’ 8
1 அநந்தரம்’ ஸப்தமமுத்³ராயாம்’ தேந மோசிதாயாம்’ ஸார்த்³த⁴த³ண்ட³காலம்’ ஸ்வர்கோ³ நி: ஸ²ப்³தோ³(அ)ப⁴வத்|
Engelen-tafereel van strijd en zege. De zeven bazuinen. Maar toen het Lam het zevende zegel opende, kwam er een stilte in de hemel, een half uur lang.
2 அபரம் அஹம் ஈஸ்²வரஸ்யாந்திகே திஷ்ட²த: ஸப்ததூ³தாந் அபஸ்²யம்’ தேப்⁴ய: ஸப்ததூர்ய்யோ(அ)தீ³யந்த|
Toen zag ik de zeven engelen, die voor God staan; en hun werden zeven bazuinen gegeven.
3 தத: பரம் அந்ய ஏகோ தூ³த ஆக³த: ஸ ஸ்வர்ணதூ⁴பாதா⁴ரம்’ க்³ரு’ஹீத்வா வேதி³முபாதிஷ்ட²த் ஸ ச யத் ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே ஸ்தி²தாயா: ஸுவர்ணவேத்³யா உபரி ஸர்வ்வேஷாம்’ பவித்ரலோகாநாம்’ ப்ரார்த²நாஸு தூ⁴பாந் யோஜயேத் தத³ர்த²ம்’ ப்ரசுரதூ⁴பாஸ்தஸ்மை த³த்தா: |
Nog kwam er een andere engel, die bij het altaar ging staan; hij had een gouden wierookpan, en veel wierook werd hem gegeven, om dit met de gebeden van al de heiligen neer te leggen op het gouden altaar voor de troon.
4 ததஸ்தஸ்ய தூ³தஸ்ய கராத் பவித்ரலோகாநாம்’ ப்ரார்த²நாபி⁴: ஸம்’யுக்ததூ⁴பாநாம்’ தூ⁴ம ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமக்ஷம்’ உத³திஷ்ட²த்|
En de walm van de wierook met de gebeden der heiligen steeg op uit de hand van den engel voor het aanschijn van God.
5 பஸ்²சாத் ஸ தூ³தோ தூ⁴பாதா⁴ரம்’ க்³ரு’ஹீத்வா வேத்³யா வஹ்நிநா பூரயித்வா ப்ரு’தி²வ்யாம்’ நிக்ஷிப்தவாந் தேந ரவா மேக⁴க³ர்ஜ்ஜநாநி வித்³யுதோ பூ⁴மிகம்பஸ்²சாப⁴வந்|
De engel nam de wierookpan, vulde ze met het vuur van het altaar, en wierp dit op de aarde. En donder brak los en geraas, bliksem en aardbeving.
6 தத: பரம்’ ஸப்ததூரீ ர்தா⁴ரயந்த: ஸப்ததூ³தாஸ்தூரீ ர்வாத³யிதும் உத்³யதா அப⁴வந்|
Toen maakten ook de zeven engelen, met de zeven bazuinen, zich gereed om te blazen.
7 ப்ரத²மேந தூர்ய்யாம்’ வாதி³தாயாம்’ ரக்தமிஸ்²ரிதௌ ஸி²லாவஹ்நீ ஸம்பூ⁴ய ப்ரு’தி²வ்யாம்’ நிக்ஷிப்தௌ தேந ப்ரு’தி²வ்யாஸ்த்ரு’தீயாம்’ஸோ² த³க்³த⁴: , தரூணாமபி த்ரு’தீயாம்’ஸோ² த³க்³த⁴: , ஹரித்³வர்ணத்ரு’ணாநி ச ஸர்வ்வாணி த³க்³தா⁴நி|
De eerste blies: Hagel en vuur brak los, met bloed gemengd, en het werd op de aarde geworpen. En het derde deel van de aarde verbrandde, het derde deel der bomen verbrandde, en al het groene gras werd verbrand.
8 அநந்தரம்’ த்³விதீயதூ³தேந தூர்ய்யாம்’ வாதி³தாயாம்’ வஹ்நிநா ப்ரஜ்வலிதோ மஹாபர்வ்வத: ஸாக³ரே நிக்ஷிப்தஸ்தேந ஸாக³ரஸ்ய த்ரு’தீயாம்’ஸோ² ரக்தீபூ⁴த:
De tweede engel blies: Een grote berg, laaiend van vuur, werd in de zee geworpen. En het derde deel der zee werd bloed,
9 ஸாக³ரே ஸ்தி²தாநாம்’ ஸப்ராணாநாம்’ ஸ்ரு’ஷ்டவஸ்தூநாம்’ த்ரு’தீயாம்’ஸோ² ம்ரு’த: , அர்ணவயாநாநாம் அபி த்ரு’தீயாம்’ஸோ² நஷ்ட: |
het derde deel van de levende schepsels der zee kwam om, en het derde deel der schepen verging.
10 அபரம்’ த்ரு’தீயதூ³தேந தூர்ய்யாம்’ வாதி³தாயாம்’ தீ³ப இவ ஜ்வலந்தீ ஏகா மஹதீ தாரா க³க³ணாத் நிபத்ய நதீ³நாம்’ ஜலப்ரஸ்ரவணாநாஞ்சோபர்ய்யாவதீர்ணா|
De derde engel blies: Een grote ster viel neer uit de hemel, brandend als een fakkel; ze viel neer op het derde deel der rivieren en op de waterbronnen;
11 தஸ்யாஸ்தாராயா நாம நாக³த³மநகமிதி, தேந தோயாநாம்’ த்ரு’தீயாம்’ஸே² நாக³த³மநகீபூ⁴தே தோயாநாம்’ திக்தத்வாத் ப³ஹவோ மாநவா ம்ரு’தா: |
en de naam der ster heet: "Alsem". En het derde deel van het water werd alsem, en vele mensen stierven van het water, omdat het bitter was geworden.
12 அபரம்’ சதுர்த²தூ³தேந தூர்ய்யாம்’ வாதி³தாயாம்’ ஸூர்ய்யஸ்ய த்ரு’தீயாம்’ஸ²ஸ்²சந்த்³ரஸ்ய த்ரு’தீயாம்’ஸோ² நக்ஷத்ராணாஞ்ச த்ரு’தீயாம்’ஸ²: ப்ரஹ்ரு’த: , தேந தேஷாம்’ த்ரு’தீயாம்’ஸே² (அ)ந்த⁴காரீபூ⁴தே தி³வஸஸ்த்ரு’தீயாம்’ஸ²காலம்’ யாவத் தேஜோஹீநோ ப⁴வதி நிஸா²பி தாமேவாவஸ்தா²ம்’ க³ச்ச²தி|
De vierde engel blies: Het derde deel der zon werd getroffen, het derde deel der maan, en het derde deel van de sterren. Zó werd hun derde deel verduisterd; de dag lichtte niet voor een derde deel, en evenmin de nacht.
13 ததா³ நிரீக்ஷமாணேந மயாகாஸ²மத்⁴யேநாபி⁴பதத ஏகஸ்ய தூ³தஸ்ய ரவ: ஸ்²ருத: ஸ உச்சை ர்க³த³தி, அபரை ர்யைஸ்த்ரிபி⁴ ர்தூ³தைஸ்தூர்ய்யோ வாதி³தவ்யாஸ்தேஷாம் அவஸி²ஷ்டதூரீத்⁴வநித: ப்ரு’தி²வீநிவாஸிநாம்’ ஸந்தாப: ஸந்தாப: ஸந்தாபஸ்²ச ஸம்ப⁴விஷ்யதி|
Ik zag toe. Daar hoorde ik een adelaar, vliegend hoog tegen de hemel, roepen met machtige stem: Wee! Wee! Wee! de bewoners der aarde, om de laatste stoten van de bazuin der drie engelen, die thans gaan blazen.
