மதி²: 13
1 அபரஞ்ச தஸ்மிந் தி³நே யீஸு²: ஸத்³மநோ க³த்வா ஸரித்பதே ரோத⁴ஸி ஸமுபவிவேஸ²|
Die dag verliet Jesus het huis, en zette Zich neer aan het meer.
2 தத்ர தத்ஸந்நிதௌ⁴ ப³ஹுஜநாநாம்’ நிவஹோபஸ்தி²தே: ஸ தரணிமாருஹ்ய ஸமுபாவிஸ²த், தேந மாநவா ரோத⁴ஸி ஸ்தி²தவந்த: |
En een talrijke menigte verzamelde zich om Hem heen, zodat Hij in een boot ging zitten, terwijl heel de menigte op de oever bleef staan.
3 ததா³நீம்’ ஸ த்³ரு’ஷ்டாந்தைஸ்தாந் இத்த²ம்’ ப³ஹுஸ² உபதி³ஷ்டவாந்| பஸ்²யத, கஸ்²சித் க்ரு’ஷீவலோ பீ³ஜாநி வப்தும்’ ப³ஹிர்ஜகா³ம,
En Hij sprak hun in gelijkenissen over vele dingen. Hij zeide: Zie, de zaaier ging uit om te zaaien.
4 தஸ்ய வபநகாலே கதிபயபீ³ஜேஷு மார்க³பார்ஸ்²வே பதிதேஷு விஹகா³ஸ்தாநி ப⁴க்ஷிதவந்த: |
En onder het zaaien viel een gedeelte langs de weg; en de vogels uit de lucht kwamen, en pikten het op.
5 அபரம்’ கதிபயபீ³ஜேஷு ஸ்தோகம்ரு’த்³யுக்தபாஷாணே பதிதேஷு ம்ரு’த³ல்பத்வாத் தத்க்ஷணாத் தாந்யங்குரிதாநி,
Een ander gedeelte viel op de steengrond, waar het niet veel aarde had. Aanstonds kwam het op, omdat het geen diepe aarde had;
6 கிந்து ரவாவுதி³தே த³க்³தா⁴நி தேஷாம்’ மூலாப்ரவிஷ்டத்வாத் ஸு²ஷ்கதாம்’ க³தாநி ச|
maar toen de zon was opgegaan, werd het verschroeid en verdorde, daar het geen wortel geschoten had.
7 அபரம்’ கதிபயபீ³ஜேஷு கண்டகாநாம்’ மத்⁴யே பதிதேஷு கண்டகாந்யேதி⁴த்வா தாநி ஜக்³ரஸு: |
Een ander gedeelte viel tussen de doornen; de doornen schoten op, en verstikten het.
8 அபரஞ்ச கதிபயபீ³ஜாநி உர்வ்வராயாம்’ பதிதாநி; தேஷாம்’ மத்⁴யே காநிசித் ஸ²தகு³ணாநி காநிசித் ஷஷ்டிகு³ணாநி காநிசித் த்ரிம்’ஸ²கு³ம்’ணாநி ப²லாநி ப²லிதவந்தி|
Een ander gedeelte viel op de goede aarde; en het droeg vrucht: honderd- zestig- dertigvoud.
9 ஸ்²ரோதும்’ யஸ்ய ஸ்²ருதீ ஆஸாதே ஸ ஸ்²ரு’ணுயாத்|
Wie oren heeft om te horen, hij hore.
10 அநந்தரம்’ ஸி²ஷ்யைராக³த்ய ஸோ(அ)ப்ரு’ச்ச்²யத, ப⁴வதா தேப்⁴ய: குதோ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா² கத்²யதே?
Nu kwamen de leerlingen naar Hem toe, en zeiden: Waarom spreekt Gij tot hen in gelijkenissen?
11 தத: ஸ ப்ரத்யவத³த், ஸ்வர்க³ராஜ்யஸ்ய நிகூ³டா⁴ம்’ கதா²ம்’ வேதி³தும்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ ஸாமர்த்²யமதா³யி, கிந்து தேப்⁴யோ நாதா³யி|
Hij antwoordde hun: U is het gegeven, de geheimen van het rijk der hemelen te kennen; hun echter niet.
12 யஸ்மாத்³ யஸ்யாந்திகே வர்த்³த⁴தே, தஸ்மாயேவ தா³யிஷ்யதே, தஸ்மாத் தஸ்ய பா³ஹுல்யம்’ ப⁴விஷ்யதி, கிந்து யஸ்யாந்திகே ந வர்த்³த⁴தே, தஸ்ய யத் கிஞ்சநாஸ்தே, தத³பி தஸ்மாத்³ ஆதா³யிஷ்யதே|
Want wie heeft, hem zal gegeven worden en hij zal overvloed hebben; maar wie niet heeft, hem zal ook ontnomen worden, wat hij bezit.
13 தே பஸ்²யந்தோபி ந பஸ்²யந்தி, ஸ்²ரு’ண்வந்தோபி ந ஸ்²ரு’ண்வந்தி, பு³த்⁴யமாநா அபி ந பு³த்⁴யந்தே ச, தஸ்மாத் தேப்⁴யோ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா² கத்²யதே|
Daarom spreek Ik tot hen in gelijkenissen; omdat ze ziende zijn en toch niet zien, horende en toch niet horen noch verstaan.
14 யதா² கர்ணை: ஸ்²ரோஷ்யத² யூயம்’ வை கிந்து யூயம்’ ந போ⁴த்ஸ்யத²| நேத்ரைர்த்³ரக்ஷ்யத² யூயஞ்ச பரிஜ்ஞாதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²| தே மாநுஷா யதா² நைவ பரிபஸ்²யந்தி லோசநை: | கர்ணை ர்யதா² ந ஸ்²ரு’ண்வந்தி ந பு³த்⁴யந்தே ச மாநஸை: | வ்யாவர்த்திதேஷு சித்தேஷு காலே குத்ராபி தைர்ஜநை: | மத்தஸ்தே மநுஜா: ஸ்வஸ்தா² யதா² நைவ ப⁴வந்தி ச| ததா² தேஷாம்’ மநுஷ்யாணாம்’ க்ரியந்தே ஸ்தூ²லபு³த்³த⁴ய: | ப³தி⁴ரீபூ⁴தகர்ணாஸ்²ச ஜாதாஸ்²ச முத்³ரிதா த்³ரு’ஸ²: |
In hen wordt de voorzegging van Isaias vervuld: Met de oren zult gij horen, en niet verstaan, En scherp zult gij zien, en niet inzien.
15 யதே³தாநி வசநாநி யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா ப்ரோக்தாநி தேஷு தாநி ப²லந்தி|
Want verstokt is het hart van dit volk, Hun oren zijn hardhorig, En hun ogen gesloten; Opdat ze niet zouden zien met de ogen, En horen met de oren, En verstaan met het hart; Opdat zij zich niet zouden bekeren, En Ik hen zou genezen.
16 கிந்து யுஷ்மாகம்’ நயநாநி த⁴ந்யாநி, யஸ்மாத் தாநி வீக்ஷந்தே; த⁴ந்யாஸ்²ச யுஷ்மாகம்’ ஸ²ப்³த³க்³ரஹா: , யஸ்மாத் தைராகர்ண்யதே|
Maar gelukkig zijn uw ogen, omdat ze zien; en uw oren, omdat ze horen.
17 மயா யூயம்’ தத்²யம்’ வசாமி யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³யத்³ வீக்ஷ்யதே, தத்³ ப³ஹவோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ தா⁴ர்ம்மிகாஸ்²ச மாநவா தி³த்³ரு’க்ஷந்தோபி த்³ரஷ்டும்’ நாலப⁴ந்த, புநஸ்²ச யூயம்’ யத்³யத் ஸ்²ரு’ணுத², தத் தே ஸு²ஸ்²ரூஷமாணா அபி ஸ்²ரோதும்’ நாலப⁴ந்த|
Voorwaar, Ik zeg u: Vele profeten en rechtvaardigen wensten te zien wat gij ziet, en ze zagen het niet; te horen wat gij hoort, en ze hoorden het niet.
18 க்ரு’ஷீவலீயத்³ரு’ஷ்டாந்தஸ்யார்த²ம்’ ஸ்²ரு’ணுத|
Hoort gij dus, wat de gelijkenis van den zaaier betekent:
19 மார்க³பார்ஸ்²வே பீ³ஜாந்யுப்தாநி தஸ்யார்த² ஏஷ: , யதா³ கஸ்²சித் ராஜ்யஸ்ய கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய ந பு³த்⁴யதே, ததா³ பாபாத்மாக³த்ய ததீ³யமநஸ உப்தாம்’ கதா²ம்’ ஹரந் நயதி|
Als iemand het woord over het koninkrijk hoort en het niet wil verstaan, dan komt de boze en rooft weg, wat in zijn hart is gezaaid; dat is wat langs de weg is gezaaid.
20 அபரம்’ பாஷாணஸ்த²லே பீ³ஜாந்யுப்தாநி தஸ்யார்த² ஏஷ: ; கஸ்²சித் கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வைவ ஹர்ஷசித்தேந க்³ரு’ஹ்லாதி,
En wat op de steengrond gezaaid werd is hij, die het woord verneemt en het terstond met vreugde aanvaardt;
21 கிந்து தஸ்ய மநஸி மூலாப்ரவிஷ்டத்வாத் ஸ கிஞ்சித்காலமாத்ரம்’ ஸ்தி²ரஸ்திஷ்ட²தி; பஸ்²சாத தத்கதா²காரணாத் கோபி க்லேஸ்தாட³நா வா சேத் ஜாயதே, தர்ஹி ஸ தத்க்ஷணாத்³ விக்⁴நமேதி|
hij heeft echter geen wortel geschoten, maar is onstandvastig; en als er verdrukking of vervolging ontstaat om wille van het woord, is hij aanstonds geërgerd.
22 அபரம்’ கண்டகாநாம்’ மத்⁴யே பீ³ஜாந்யுப்தாநி தத³ர்த² ஏஷ: ; கேநசித் கதா²யாம்’ ஸ்²ருதாயாம்’ ஸாம்’ஸாரிகசிந்தாபி⁴ ர்ப்⁴ராந்திபி⁴ஸ்²ச ஸா க்³ரஸ்யதே, தேந ஸா மா விப²லா ப⁴வதி| (aiōn g165)
Wat in de doornen gezaaid werd, is hij, die wel luistert naar het woord; maar de beslommering van de wereld en het bedriegelijke van de rijkdom verstikken het woord. en het blijft zonder vrucht. (aiōn g165)
23 அபரம் உர்வ்வராயாம்’ பீ³ஜாந்யுப்தாநி தத³ர்த² ஏஷ: ; யே தாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா வுத்⁴யந்தே, தே ப²லிதா: ஸந்த: கேசித் ஸ²தகு³ணாநி கேசித ஷஷ்டிகு³ணாநி கேசிச்ச த்ரிம்’ஸ²த்³கு³ணாநி ப²லாநி ஜநயந்தி|
Maar wat op de goede aarde gezaaid werd, is hij, die het woord verneemt en begrijpt, en die ook vruchten draagt; bij den een geeft het een honderd-, bij een ander een zestig-, bij een derde een dertigvoud.
24 அநந்தரம்’ ஸோபராமேகாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²முபஸ்தா²ப்ய தேப்⁴ய: கத²யாமாஸ; ஸ்வர்கீ³யராஜ்யம்’ தாத்³ரு’ஸே²ந கேநசித்³ க்³ரு’ஹஸ்தே²நோபமீயதே, யேந ஸ்வீயக்ஷேத்ரே ப்ரஸ²ஸ்தபீ³ஜாந்யௌப்யந்த|
Een andere gelijkenis stelde Hij hun voor, en Hij sprak: Het rijk der hemelen is gelijk aan een man, die goed zaad op zijn akker zaaide.
25 கிந்து க்ஷணதா³யாம்’ ஸகலலோகேஷு ஸுப்தேஷு தஸ்ய ரிபுராக³த்ய தேஷாம்’ கோ³தூ⁴மபீ³ஜாநாம்’ மத்⁴யே வந்யயவமபீ³ஜாந்யுப்த்வா வவ்ராஜ|
Maar terwijl de mensen sliepen, kwam zijn vijand, zaaide onkruid onder de tarwe, en ging heen.
26 ததோ யதா³ பீ³ஜேப்⁴யோ(அ)ங்கரா ஜாயமாநா: கணிஸா²நி க்⁴ரு’தவந்த: ; ததா³ வந்யயவஸாந்யபி த்³ரு’ஸ்²யமாநாந்யப⁴வந்|
Toen nu het graan was opgeschoten en vrucht had gezet, vertoonde zich ook het onkruid.
27 ததோ க்³ரு’ஹஸ்த²ஸ்ய தா³ஸேயா ஆக³ம்ய தஸ்மை கத²யாஞ்சக்ரு: , ஹே மஹேச்ச², ப⁴வதா கிம்’ க்ஷேத்ரே ப⁴த்³ரபீ³ஜாநி நௌப்யந்த? ததா²த்வே வந்யயவஸாநி க்ரு’த ஆயந்?
Nu kwamen de dienaars van den heer des huizes, en zeiden: Heer, hebt ge geen goed zaad op uw akker gezaaid; waar komt dan het onkruid vandaan?
28 ததா³நீம்’ தேந தே ப்ரதிக³தி³தா: , கேநசித் ரிபுணா கர்ம்மத³மகாரி| தா³ஸேயா: கத²யாமாஸு: , வயம்’ க³த்வா தாந்யுத்பாய்ய க்ஷிபாமோ ப⁴வத: கீத்³ரு’ஸீ²ச்சா² ஜாயதே?
Hij zei hun: Een vijandig mens heeft dit gedaan. De dienaars zeiden tot hem: Wilt ge dus, dat we het gaan uitwieden?
29 தேநாவாதி³, நஹி, ஸ²ங்கே(அ)ஹம்’ வந்யயவஸோத்பாடநகாலே யுஷ்மாபி⁴ஸ்தை: ஸாகம்’ கோ³தூ⁴மா அப்யுத்பாடிஷ்யந்தே|
Maar hij antwoordde: Neen; want bij het uitwieden van het onkruid, zoudt gij ook de tarwe kunnen uittrekken.
30 அத: ஸ்²ஸ்யகர்த்தநகாலம்’ யாவத்³ உப⁴யாந்யபி ஸஹ வர்த்³த⁴ந்தாம்’, பஸ்²சாத் கர்த்தநகாலே கர்த்தகாந் வக்ஷ்யாமி, யூயமாதௌ³ வந்யயவஸாநி ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய தா³ஹயிதும்’ வீடிகா ப³த்³வ்வா ஸ்தா²பயத; கிந்து ஸர்வ்வே கோ³தூ⁴மா யுஷ்மாபி⁴ ர்பா⁴ண்டா³கா³ரம்’ நீத்வா ஸ்தா²ப்யந்தாம்|
Laat beide opgroeien tot de oogst; in de oogsttijd zal ik tot de maaiers zeggen: Verzamelt eerst het onkruid en bindt het in bussels, om het te verbranden, maar brengt de tarwe in mijn schuur. —
31 அநந்தரம்’ ஸோபராமேகாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²முத்தா²ப்ய தேப்⁴ய: கதி²தவாந் கஸ்²சிந்மநுஜ: ஸர்ஷபபீ³ஜமேகம்’ நீத்வா ஸ்வக்ஷேத்ர உவாப|
Een andere gelijkenis stelde Hij hun voor, en sprak: Het rijk der hemelen is gelijk aan een mosterdzaadje, dat iemand op zijn akker zaaide.
32 ஸர்ஷபபீ³ஜம்’ ஸர்வ்வஸ்மாத்³ பீ³ஜாத் க்ஷுத்³ரமபி ஸத³ங்குரிதம்’ ஸர்வ்வஸ்மாத் ஸா²காத் ப்³ரு’ஹத்³ ப⁴வதி; ஸ தாத்³ரு’ஸ²ஸ்தரு ர்ப⁴வதி, யஸ்ய ஸா²கா²ஸு நப⁴ஸ: க²கா³ ஆக³த்ய நிவஸந்தி; ஸ்வர்கீ³யராஜ்யம்’ தாத்³ரு’ஸ²ஸ்ய ஸர்ஷபைகஸ்ய ஸமம்|
Het is wel het kleinste van alle zaden, maar als het is opgewassen is het groter dan het tuingewas, en wordt het een boom, zodat de vogels in de lucht in zijn takken komen nestelen. —
33 புநரபி ஸ உபமாகதா²மேகாம்’ தேப்⁴ய: கத²யாஞ்சகார; காசந யோஷித் யத் கிண்வமாதா³ய த்³ரோணத்ரயமிதகோ³தூ⁴மசூர்ணாநாம்’ மத்⁴யே ஸர்வ்வேஷாம்’ மிஸ்ரீப⁴வநபர்ய்யந்தம்’ ஸமாச்சா²த்³ய நித⁴த்தவதீ, தத்கிண்வமிவ ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’|
Nog een andere gelijkenis sprak Hij tot hen: Het rijk der hemelen is gelijk aan zuurdeeg, dat een vrouw onder drie maten meel mengde, totdat het meel geheel was gegist.
34 இத்த²ம்’ யீஸு² ர்மநுஜநிவஹாநாம்’ ஸந்நிதா⁴வுபமாகதா²பி⁴ரேதாந்யாக்²யாநாநி கதி²தவாந் உபமாம்’ விநா தேப்⁴ய: கிமபி கதா²ம்’ நாகத²யத்|
Dit alles zeide Jesus tot de menigte in gelijkenissen, en zonder gelijkenis sprak hij hun niet toe;
35 ஏதேந த்³ரு’ஷ்டாந்தீயேந வாக்யேந வ்யாதா³ய வத³நம்’ நிஜம்’| அஹம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யாமி கு³ப்தவாக்யம்’ புராப⁴வம்’| யதே³தத்³வசநம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா ப்ரோக்தமாஸீத், தத் ஸித்³த⁴மப⁴வத்|
opdat vervuld zou worden, wat door den profeet was voorzegd: "Ik zal mijn mond openen in gelijkenissen, en openbaren, wat verborgen was van de grondvesting der wereld af."
36 ஸர்வ்வாந் மநுஜாந் விஸ்ரு’ஜ்ய யீஸௌ² க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஷ்டே தச்சி²ஷ்யா ஆக³த்ய யீஸ²வே கதி²தவந்த: , க்ஷேத்ரஸ்ய வந்யயவஸீயத்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம் ப⁴வாந அஸ்மாந் ஸ்பஷ்டீக்ரு’த்ய வத³து|
Toen Hij de menigte had laten gaan, keerde Hij naar huis terug. Nu kwamen zijn leerlingen naar Hem toe, en zeiden: Verklaar ons de gelijkenis van het onkruid op de akker.
37 தத: ஸ ப்ரத்யுவாச, யேந ப⁴த்³ரபீ³ஜாந்யுப்யந்தே ஸ மநுஜபுத்ர: ,
Hij antwoordde hun: Die het goede zaad uitzaait, is de Mensenzoon;
38 க்ஷேத்ரம்’ ஜக³த், ப⁴த்³ரபீ³ஜாநீ ராஜ்யஸ்ய ஸந்தாநா: ,
de akker is de wereld; het goede zaad zijn de kinderen van het rijk; het onkruid zijn de kinderen van den boze;
39 வந்யயவஸாநி பாபாத்மந: ஸந்தாநா: | யேந ரிபுணா தாந்யுப்தாநி ஸ ஸ²யதாந: , கர்த்தநஸமயஸ்²ச ஜக³த: ஸே²ஷ: , கர்த்தகா: ஸ்வர்கீ³யதூ³தா: | (aiōn g165)
de vijand, die het zaaide, is de duivel; de oogst is het einde der wereld; de maaiers zijn de engelen. (aiōn g165)
Zoals dus het onkruid verzameld en in het vuur wordt verbrand, zo zal het ook geschieden aan het einde der wereld. (aiōn g165)
41 அர்தா²த் மநுஜஸுத: ஸ்வாம்’யதூ³தாந் ப்ரேஷயிஷ்யதி, தேந தே ச தஸ்ய ராஜ்யாத் ஸர்வ்வாந் விக்⁴நகாரிணோ(அ)தா⁴ர்ம்மிகலோகாம்’ஸ்²ச ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய
De Mensenzoon zal zijn engelen zenden. Ze zullen uit zijn rijk alle ergernisgevers verzamelen, en hen die ongerechtigheid plegen,
42 யத்ர ரோத³நம்’ த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்ச ப⁴வதி, தத்ராக்³நிகுண்டே³ நிக்ஷேப்ஸ்யந்தி|
en ze in de vuuroven werpen; daar zal geween zijn en gekners der tanden.
43 ததா³நீம்’ தா⁴ர்ம்மிகலோகா: ஸ்வேஷாம்’ பிதூ ராஜ்யே பா⁴ஸ்கரஇவ தேஜஸ்விநோ ப⁴விஷ்யந்தி| ஸ்²ரோதும்’ யஸ்ய ஸ்²ருதீ ஆஸாதே, ம ஸ்²ரு’ணுயாத்|
Dan zullen de rechtvaardigen blinken als de zon in het rijk van hun Vader. Wie oren heeft om te horen, hij hore.
44 அபரஞ்ச க்ஷேத்ரமத்⁴யே நிதி⁴ம்’ பஸ்²யந் யோ கோ³பயதி, தத: பரம்’ ஸாநந்தோ³ க³த்வா ஸ்வீயஸர்வ்வஸ்வம்’ விக்ரீய த்தக்ஷேத்ரம்’ க்ரீணாதி, ஸ இவ ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’|
Het rijk der hemelen is gelijk aan een schat, die in de akker begraven is. De man, die hem vindt, verbergt hem; en vol vreugde daarover gaat hij alles verkopen, wat hij bezit, en koopt die akker.
45 அந்யஞ்ச யோ வணிக் உத்தமாம்’ முக்தாம்’ க³வேஷயந்
Nog is het rijk der hemelen gelijk aan een koopman, die schone paarlen zocht.
46 மஹார்கா⁴ம்’ முக்தாம்’ விலோக்ய நிஜஸர்வ்வஸ்வம்’ விக்ரீய தாம்’ க்ரீணாதி, ஸ இவ ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’|
Toen hij een kostbare parel had gevonden, ging hij alles verkopen wat hij bezat, en kocht haar.
47 புநஸ்²ச ஸமுத்³ரோ நிக்ஷிப்த: ஸர்வ்வப்ரகாரமீநஸம்’க்³ராஹ்யாநாயஇவ ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’|
Nog is het rijk der hemelen gelijk aan een net, dat in de zee wordt uitgeworpen, en waarmee allerlei soort van vis wordt gevangen.
48 தஸ்மிந் ஆநாயே பூர்ணே ஜநா யதா² ரோத⁴ஸ்யுத்தோல்ய ஸமுபவிஸ்²ய ப்ரஸ²ஸ்தமீநாந் ஸம்’க்³ரஹ்ய பா⁴ஜநேஷு நித³த⁴தே, குத்ஸிதாந் நிக்ஷிபந்தி;
Toen het vol was, trok men het op het strand, zette zich neer, en zocht de goede vissen uit om ze in vaten te doen, maar de slechte gooide men weg.
49 ததை²வ ஜக³த: ஸே²ஷே ப⁴விஷ்யதி, ப²லத: ஸ்வர்கீ³யதூ³தா ஆக³த்ய புண்யவஜ்ஜநாநாம்’ மத்⁴யாத் பாபிந: ப்ரு’த²க் க்ரு’த்வா வஹ்நிகுண்டே³ நிக்ஷேப்ஸ்யந்தி, (aiōn g165)
Zo zal het ook gaan aan het einde der wereld. De engelen zullen uitgaan, en de bozen van de rechtvaardigen scheiden. (aiōn g165)
50 தத்ர ரோத³நம்’ த³ந்தை ர்த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்ச ப⁴விஷ்யத: |
En zij zullen ze in de vuuroven werpen; daar zal geween zijn en gekners der tanden.
51 யீஸு²நா தே ப்ரு’ஷ்டா யுஷ்மாபி⁴: கிமேதாந்யாக்²யாநாந்யபு³த்⁴யந்த? ததா³ தே ப்ரத்யவத³ந், ஸத்யம்’ ப்ரபோ⁴|
Hebt gij dit alles begrepen? Ze zeiden Hem: Ja. En Hij zei hun:
52 ததா³நீம்’ ஸ கதி²தவாந், நிஜபா⁴ண்டா³கா³ராத் நவீநபுராதநாநி வஸ்தூநி நிர்க³மயதி யோ க்³ரு’ஹஸ்த²: ஸ இவ ஸ்வர்க³ராஜ்யமதி⁴ ஸி²க்ஷிதா: ஸ்வர்வ உபதே³ஷ்டார: |
Zo is iedere schriftgeleerde, die onderwezen is in het rijk der hemelen, gelijk aan een huisvader, die uit zijn schat nieuw en oud te voorschijn brengt.
53 அநந்தரம்’ யீஸு²ரேதா: ஸர்வ்வா த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²: ஸமாப்ய தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ப்ரதஸ்தே²| அபரம்’ ஸ்வதே³ஸ²மாக³த்ய ஜநாந் ப⁴ஜநப⁴வந உபதி³ஷ்டவாந்;
Toen Jesus met deze gelijkenissen ten einde was, ging Hij heen.
54 தே விஸ்மயம்’ க³த்வா கதி²தவந்த ஏதஸ்யைதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஜ்ஞாநம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம ச கஸ்மாத்³ அஜாயத?
Nadat Hij in zijn vaderstad was gekomen, onderrichtte Hij hen in hun synagoge. zodat ze verbaasd waren en zeiden: Waar heeft Hij die wijsheid en wonderkracht vandaan?
55 கிமயம்’ ஸூத்ரதா⁴ரஸ்ய புத்ரோ நஹி? ஏதஸ்ய மாது ர்நாம ச கிம்’ மரியம் நஹி? யாகுப்³-யூஷப்²-ஸி²மோந்-யிஹூதா³ஸ்²ச கிமேதஸ்ய ப்⁴ராதரோ நஹி?
Is Hij niet de zoon van den timmerman? Heet zijn moeder niet Maria, en zijn broers niet Jakobus, Josef, Simon en Judas?
56 ஏதஸ்ய ப⁴கி³ந்யஸ்²ச கிமஸ்மாகம்’ மத்⁴யே ந ஸந்தி? தர்ஹி கஸ்மாத³யமேதாநி லப்³த⁴வாந்? இத்த²ம்’ ஸ தேஷாம்’ விக்⁴நரூபோ ப³பூ⁴வ;
En leven zijn zusters niet allen onder ons? Waar heeft Hij dan dit alles vandaan?
57 ததோ யீஸு²நா நிக³தி³தம்’ ஸ்வதே³ஸீ²யஜநாநாம்’ மத்⁴யம்’ விநா ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ குத்ராப்யந்யத்ர நாஸம்மாந்யோ ப⁴வதீ|
En ze ergerden zich aan Hem. Maar Jesus zeide hun: Een profeet wordt enkel in zijn geboortestad en in zijn eigen familie miskend.
58 தேஷாமவிஸ்²வாஸஹேதோ: ஸ தத்ர ஸ்தா²நே ப³ஹ்வாஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாணி ந க்ரு’தவாந்|
En om hun ongeloof deed Hij er maar weinig wonderen.
